به گزارش حلقه وصل، به سان همه بازارهای نقل و انتقالات تابستانی، هواداران علاقمند به انتقال ستاره های بزرگ به تیم مورد علاقه خود هستند و در این میان شاید کیفیت فنی و مهم تر از آن نیاز سرمربی در اولویت چندم برای برخی قرار می گیرد. در رقابت جذب ستاره، گاهی مدیر یا سرمربی خلاف میل باطنی شاید بازیکنی را تنها برای دلخوشی و البته کاهش اعتراضات جذب کند. اما تنها چند هفته دیگر این تب و تاب شدید فروکش می کند و رقابت اصلی بین تیم های مدعی آغاز خواهد شد.
نباید فراموش کرد سپاهان با امیر قلعه نوعی یک مدعی سنتی به شمار می آید، تیم های مصطفی دنیزلی فوتبال فوق العاده ای ارائه می دهند و تابستان نشان داده آرزوهای پدیده تنها به کسب سهمیه منتج نمی شود.
پرسپولیس؛ فصل فراموشی برانکو
برانکو، سرمربی کروات و سابق پرسپولیس بی شک درخشان ترین مقطع چند سال اخیر این تیم را رقم زده و با کسب سه قهرمانی متوالی در لیگ برتر و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا، نام خود را در تاریخ فوتبال ایران جاودانه کرده است؛ اما به هر حال برانکو به هر دلیلی دیگر از پرسپولیس جدا شده و هواداران باید متر و معیار جدیدی متفاوت از استانداردهای فوق العاده ای که او به ثبت رساند برای حمایت از تیم خود بازسازی کنند.
علیرغم حملات همه جانبه به شرایط باشگاه، پرسپولیس می تواند امسال هم مدعی قهرمانی در لیگ برتر باشد. قرمزپوشان تقریبا ستاره های فصل قبل خود را حفظ کرده و 2 بازیکن خوب (با توجه به استانداردهای فوتبال ایران) به ترکیب خود اضافه کردند.
با حضور بیرانوند درون دروازه، سید جلال، انصاری، کنعانی و شجاع در قلب خط دفاعی و هافبک های خلاق متعدد، این تیم تنها نیاز به جذب یک مهاجم قاتل دارد اما حتی اگر این اتفاق هم رخ ندهد، بازیکنانی چون علیپور، ترابی یا نعمتی همانند فصل قبل قادرند بار هجومی این تیم را بر دوش کشند.
اما مدیریت این بازیکنان تقریبا مدعی برای حضور در ترکیب، شاید مهم ترین وظیفه سرمربی آرژانتینی و جدید الورود پرسپولیس بوده و حتی شاید از توانایی فنی نیز در این مقطع برای وی از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ آنچه برانکو در اجرای آن تبحر بالایی داشت.
اما نباید فراموش کرد جغرافیای نرمال فوتبال ایران موید آن است برای مدیریت تیم، حمایت هواداران یکی از مولفه های اساسی است. فراموش نکنیم برانکو در 6 ماه اول حضور خود در ایران نتایج چندان خوبی نگرفت اما مورد حمایت سکوها و فضای مجازی بود و تصمیم های آتشین وی از جمله گذشتن از نام ستاره هایی چون پیام صادقیان، رامین رضاییان و محسن مسلمان تقریبا مورد اقبال عمومی بخش اعظمی از هواداران پرسپولیس نیز قرار گرفت.
در واقع در فصل پیش رو هواداران پرسپولیس وظیفه ای فراتر از یار دوازدهم دارند زیرا 2 مثال قابل تامل پیش روی آنهاست؛ در روزهای عصبانیت از جدایی علی دایی، فصل برای حمید استیلی و تیمش در همان نیمه نخست اولین بازی فصل با ملوان به پایان رسید و یکی از تلخ ترین مقاطع این باشگاه در دل تاریخ ثبت شد.
مثال دوم حمایت از تیم برانکو علیرغم سقوط به ته جدول بعد از شکست سنگین مقابل سپاهان در اصفهان، رشد این تیم با شیب ملایم و در ادامه رقم خوردن یکی از بهترین مقاطع تاریخ باشگاه بود؛ حق انتخاب با آنهاست، باید استانداردها و موفقیت های قبلی را فراموش کرد زیرا موفقیت به قول برانکو تنبلی می آورد؛ پس حالا وقت بیعت و حمایت از اندیشه های گابریل کالدرون است.
انقلاب آبی رنگ؛ کارگردان خوش تیپ ایتالیایی
بر خلاف فصول قبل، هیاهو در اردوی استقلال در بازار نقل و انتقالات کمتر شده و به نظر می رسد خریدهای آبی پوشان بیشتر بر پایه نیازهای سرمربی، و نه کم کردن روی رقبا انجام می شود.
استقلال با سرمربیگری آندره آ استراماچونی به سرعت کار خود را شروع کرد (فاکتوری که فصول قبل وجود نداشت)، و در سکوت کامل در حال بازسازی تیمی است که در فصول قبل علیرغم ارائه نمایش های خوب، راه و اصول پیروزی و قهرمانی را از یاد برده بود.
گرچه به نظر می رسید فرهاد مجیدی این فصل سرمربی استقلال باشد، اما افکار عمومی این انتخاب را بر نتافت و در نهایت فشار هواداران باعث شد مدیریت استقلال با آندره آ استراماچونی به توافق رسیده و سرنوشت فصل بعدی خود را به سرمربی جوان ایتالیایی بسپارد.
تاریخ موید آن است سرمربیان خارجی بعد از انقلاب فرجام خوشی در استقلال نداشته اند و اگر سکوهای آبی به دنبال تغییر در تکرار تاریخ هستند، باید رویه ای متفاوت را در پیش گیرند تا سرنوشت سکوموروخوف، رولند کخ یا حتی وینفرد شفر دوباره تکرار نشود.
نباید فراموش کرد آندره آ استراماچونی بعد از مدتی بیکاری برای اولین بار در ایران و قاره آسیا مشغول به کار شده و قطعا هماهنگی با شرایط برای وی زمان بر خواهد بود (فاکتوری که به برانکو در دوران حضور در پرسپولیس بسیار کمک کرد).
همچنین با جدایی بازیکنانی چون مهدی رحمتی، ایسما، منشا، پژمان منتظری، صیادمنش، نورافکن، آرمین سهرابیان، روح الله باقری، محسن کریمی ... و شاید علی کریمی و روزبه چشمی، تغییراتی بنیادی و اساسی در پیکره استقلال ایجاد شده و در این شرایط تنها فاکتور زمان می تواند گره گشای تبعات این تغییرات سنگین باشد. هواداران استقلال چاره ای جز حمایت از آندره آ استراماچونی و خریدهای ولو شاید کمی گمنام خود ندارند و مرور تاریخ به آنها آموخته برای بازگشت به جاده موفقیت، ثبات و ثبات عاملی بزرگ و تعیین کننده است.
قرار نیست لزوما دیاباته همانند تیام باشد و ممکن است در هفته های ابتدایی و با توجه به فاکتورهای ذکر شده، نتایج یا سبک بازی استقلال باب میل هواداران این تیم نباشد اما آبی های حاضر روی سکوها چاره ای جز حداقل دادن یک فصل زمان به سرمربی جذاب و ایتالیایی خود ندارند؛ تاریخ نشان داده تنها راه کسب موفقیت در فوتبال ایران، همگام بودن سکوها با تیمی است که در داخل زمین مبارزه می کند. چه با جدایی ستاره هایی چون رحمتی و منتظری موافق بودید چه مخالف، تنها راه حل پیش روی شما حمایت است.