به گزارش حلقه وصل، «وحید حاجیپور» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
دو نفتکش خبرساز؛ یکی با بار غیر ایرانی و ملیتی ایرانی و دیگری با محموله ایرانی و مالکیتی روسی. هفته گذشته دو خبر مهم در حوزه حمل و نقل دریایی منتشر شد که یکی از آنها مربوط به گروگانگیری نفتکش ایرانی در بندر جده عربستان بود و دیگری توقیف نفتکشی که نفت ایران را به مدیترانه میبرد.
ماجرای نفتکش ایرانی گروگان گرفته شده چیست؟ سرچی نفتکش HAPPINESS ۱ در سایتهای مرجع دریانوردی و کشتیرانی نشان میدهد این نفتکش دو ماه پیش در دریای سرخ دچار نقص فنی شده و با ارسال درخواست امداد، طلب کمک میکند. با توجه به اینکه نزدیکترین کشور به این نفتکش عربستان بودهاست، نیروهای عربستانی این نفتکش را به بندر جده منتقل میکنند. از این اتفاق دو ماه میگذرد و با وجود تعمیر این کشتی، سعودیها اجازه ترخیص را نمیدهند.
این در حالی است که دو یدککش ایرانی برای انتقال این کشتی به جده رفته بودند که با مخالفت ورود آنها از سوی عربستان مجبور به بازگشت میشوند. شرکت ملی نفتکش ایران تا کنون توضیحی درباره این موضوع ارائه ندادهاست، ولی آنطور که برخی منابع میگویند، این کشتی در اجاره یک شرکت خارجی بوده و این شرکت خارجی باید برای آزادسازی این نفتکش وارد عمل شود.
هنوز مشخص نیست اجارهکننده کشتی چه شرکتی است، اما گویا محموله آن ارتباطی به ایران نداشته و قرار بوده محموله شرکتی دیگر را به مقصد برساند. عربستان برای نگهداری دو ماهه این نفتکش هزینههای سنگینی را طلب خواهد کرد، اما این هزینه به عهده اجارهکننده کشتی است و نه ایران. با این وجود عدم آزادسازی یک نفتکش ایرانی که در شرایط تحریمی شدید امروز، مورد نیاز است تبدیل به یک چالش شدهاست که تا کنون اقدامی برای پایان یافتن آن صورت نگرفتهاست.
گروگانگیری سعودیها با توقیف نفتکش روسی گریس ۱ تکمیل شدهاست؛ این نفتکش متعلق به شرکت روسی Russian titan shipping line است که در امارات به ثبت رسیدهاست. این کشتی در تاریخ ۱۱ اسفند ۹۷ از خورفکان امارات حرکت خود را آغاز کرده و سه روز پیش توسط نیروی دریایی انگلستان توقیف شد. نفتکش مورد اشاره توسط جمهوری اسلامی ایران چارتر یا اجاره شدهاست که یک ضلع از معادله است. در این گونه موارد صاحب محموله، صاحب کشتی و مشتری از این اقدام متضرر میشوند که میتوانند با شکایت از انگلستان، علاوه بر آزادسازی نفتکش و محموله غرامتهای قابلتوجهی نیز دریافت کنند.
توقیف گریس ۱ به استناد قوانین دریانوردی نبودهاست و دلیل سیاسی دارد مانند نفتکش ایرانی گرفتار در دست سعودیها که هیچ دلیل روشنی برای نگهداریاش در بندر جده اعلام نشدهاست. نکته عجیب در این ماجراها سکوت مطلق وزارت نفت و وزارت کار است که اولی صاحب محموله است و دومی صاحب نفتکش.
این در حالی است که رسانههای معاند با ارائه تحلیلها و اخبار مختلف سعی در جهت دهی به افکار عمومی را دارند، ولی نهادهای رسمی و مسئول کشور حاضر به ارائه جزئیاتی در اینباره نیستند. راهزنی دریایی انگلیس و سوءاستفاده عربستان از خرابی نفتکش HAPPINESS ۱ و عدم آزادسازی آن نشان میدهد دشمنان کشور در حال کور کردن نقطه قوت ایران در حوزه دور زدن تحریمها هستند. ایران با در اختیار داشتن ۵۸ نفتکش یکی از بزرگترین کشورهای صاحب این کشتیهاست که مهمترین دلیل آن، تحریمپذیری حمل و نقل دریایی است که طی چهار دهه اخیر میتوانست برای کشور مشکلساز باشد. استراتژی شرکت ملی نفت پس از پیروزی انقلاب توسعه ناوگان کشتیرانی خود بودهاست تا در صورت اعمال تحریمهای شدید دریایی، بتواند از ناوگان خود برای واردات و صادرات محصولات استفاده کند.