سرویس ورزش حلقه وصل – در روزهایی که کلاسهای دوره مربیگری حرفه ای در تهران برگزار می شد تا 80 مربی داخلی مدرک حرفه ای مربیگری شان را کنار مدرک لایسنس A خود بگذارند، مدیران استقلال و پرسپولیس در تهران، استانبول یا دبی دنبال مذاکره با گزینه های مدنظرشان بودند تا با یک تا یک و نیم میلیون دلار مربیان مدنظرشان را متقاعد کنند هدایت تیم های سرخابی را در دست بگیرند!
از طرفی باشگاه تراکتور نیز در مذاکره با مصطفی دنیزلی پیشنهادی به وی ارائه داد که پیرمرد ترکیه ای قادر به رد کردنش نبود. همه این اتفاقات در روزهایی رخ داده که هر دو باشگاه سرخابی در خطر کسر امتیاز بابت عدم پرداخت بدهی های ارزی شان به مربی یا بازیکنان خارجی قبلی شان هستند! مواردی که تحت هیچ شرایطی با یکدیگر همخوانی ندارند.
مسعود اقبالی در گفت و گو با حلقه وصل، درباره حضور سرمربیان خارجی در فوتبال کشورمان در شرایط فعلی کشور که دچار تحریم بابت تبادل ارز خارجی با بانک های دنیا هستیم اظهار داشت: «بطور خلاصه باید گفت حضور مربیان خارجی در ایران اصلا به صلاح نیست. دلیلش هم به خاطر مشکلات عدیده اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است که ما داریم. باید مربیان داخلی مان را حمایت کنند. که البته آنها هم خوب و بد دارند».
وی افزود: «برخی از مربیان داخلی مان به تدریج بالا آمده اند و امروز تعدادی از آنها را روی نیمکت تیم های لیگ برتری می بینیم و نتیجه هم می گیرند. چرا سال قبل پدیده خوب کار کرد؟ چون تجربه مربیگری یحیی گل محمدی در دسته های پایین تر تا به امروز در آن تأثیرگذار بوده است. امثال یحیی ها زیاد هستند!».
مدرس فوتبال آسیا خاطرنشان کرد: «چرا همین افراد نمی پذیرند برای تیم های رده های مختلف ملی کار کنند؟ برای اینکه اینقدر معضلات و مشکلات در ورزش و فدراسیون زیاد شده که مربیان خوب داخلی ریسک نمی کنند و دوست دارند در جایی دیگر با آرامش بیشتر کارشان را ادامه بدهند. این مسایل را همه می دانند ولی بیان این مسایل جرأت می خواهد».
اقبالی در ارتباط با به حضور سرمربیان جدید خارجی در استقلال و پرسپولیس به جای خارجی های قبلی متذکر شد: « ما امروز چه احتیاجی به آقای کالدرون داریم؟ ما در ایران مربیان زیادی داریم ولی این نگرش و نگاهِ غلط است که باعث می شود همه به سرعت سراغ خارجی ها بروند. ما به مربیان خارجی نیازی نداریم و مربیان خودمان فقط نیازمند حمایت، نظارت و کنترل هستند».
وی اضافه کرد: «اکثر باشگاه های ما نظارت و کنترلی بر کار مربیان مان ندارند. هیچ دفتر فنی نداریم که نظارتی بر کار آنها داشته باشد. اگر چنین سیاستی بر ورزش حاکم شود مسلما فوتبال ما پیشرفت می کند».
اقبالی تأکید کرد: «سیر تحولات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی موجب شده تا در زمینه پدیده ای به نام فوتبال چیزی در سبد اندوخته ها نداشته باشیم. آیا خود مسبب این نابسامانی بوده ایم و یا عوامل بیرونی هم تاثیرگذار بوده اند؟ مطمئن هستیم که هر دو می توانند تاثیر گذار باشند اما کدام یک در اولویت است؟».
کارشناس فوتبال کشورمان در پایان با ذکر یک مثال تصریح کرد: «مسلما عامل درونی حرف اول را می زند. برای مثال یک دانه گندم اگر مکانیسم باروری را در درون خود نداشته باشد هرچند در معرض خاک مناسب، با آب و نور کافی قرار گیرد امکان باروری نخواهد داشت. بنابراین رشد و تکامل یک پدیده در درون خود پدیده است و عامل یا عوامل بیرونی می توانند حرکت و تحول آن را کند یا تند کنند. با این توضیح آیا علت عقب ماندگی ما در ورزش و به ویژه فوتبال، ناشی از عوامل مخرب درونی است و یا بیرونی؟».