
به گزارش حلقه وصل، در این یادداشت کوتاه، نقدی به وضعیت فعلی و چرایی عدم کارایی سلسله مراتب دولتی تعریف شده در امور سیاسی پرداخته شده که آمده است؛ سلسه مراتب تعریفشده برای خدمترسانی به مردم در سطوح مختلف نظام چرا کارآمدی مورد انتظار را ندارند؟ سیل اخیر و سفر به مناطق دوردست استان تجربههای نابی را به همراه داشت.
بهجرات میتوان گفت: طی ده روز اخیر از طریق سه شهرستان بجنورد، مانه و سملقان و راز و جرگلان به مرزهای استان با ترکمنستان نزدیک شدیم. آخرین مناطق دوردست استان را دیدیم.
وقتی در آنجا از مردمان و اهالی ساکن درباره حضور مسئولان در منطقه برای سرکشی سؤال کنید؛ ابتدا مقام عالی دولت در استان را مخاطب قرار میدهند. اما چرا مردم احساس میکنند که سلسلهمراتب تعریفشده برای آنها کارساز و مشکلگشا نیست. چرا باید رأس مجموعه در عالیترین سطح را رهگشای امور خود قرار دهند؟
مگر نه این است که، استاندار در هر شهرستان فرماندار و نیز بخشدار را در هر بخش برای رفع مشکلات مردم منصوب کرده است. مگر غیر از این است، شورای روستا، شورای بخش و دهیاران نقاط مختلف هستند تا به نمایندگی از مردم صدای آنان را به مقامات عالی برسانند و برای حل مشکلات آنان راهکاری ارائه کنند؟
چرا این سازوکار حداقل در خراسان شمالی پاسخگو نیست. بطور مثال چرا بخشدار حصار گرمخان حتی به خود زحمت سرکشی به روستاهای تحت پوشش خود بعد از گذشت 10 روز از وقوع سیلاب را نمیدهد؟!
چرا باید از هراس حضور یک مقام مافوق در مناطق و در سایه او، دوشادوش وی در تصاویر ظهور و بروز پیدا کند. آیا باید دست روی دست گذاشت و این سیستم ناکارآمد همچنان به بلع و هضم بیتالمال مسلمین مشغول باشد؟
چرا جو و نمایش رسانهای برای مدیران در سطوح مختلف بهراحتی در استان تصمیمسازی میکنند؟ مگر نه اینکه در همان سطح روستاهای راز و جرگلان و مانه و سملقان که از بارشها متأثر شدهاند، دهستانهای شهرستان پرجمعیت بجنورد نیز به همان اندازه و بلکه بیشتر تحت تأثیر قرار گرفتهاند؟ پس کجاست تصاویر لحظهبهلحظه مسئولان برای دیدار با مردمان این منطقه؟
غیرازاین است که در همان روزهای اول حادثه، چنان پروپاگاندای حوادث در آن دو شهرستان باعث شد سایر شهرها فراموش شود؟
کجاست خبر غلطیده شدن خودروی سواری در رودخانه روستای قاضی شهرستان بجنورد؟ نگردید نیست! چرا کسی نگاهی به این سو ندارد؟ چون رسانه نمیدانند یا اینکه رأی و نظرشان متفاوت از جریان مسئولان دولتی است. آیا این مردمان حق دیده شدن ندارند؟
باید در تعاریف بازنگری کرد که اساس قرارگیری یک مقام مسئول در یک جایگاه چیست و چرا بهراحتی میتواند شانه از وظایف خود خالی کند و صدا از سنگ نیز درنیاید؟
به نظر میرسد مسیر اشتباه طی شده کنونی باعث شده تا مردم بهراحتی به خواستههای خود نرسند و صدای آنها نیز به گوش شنوایی نرسیده باشد.البته تکلیف نمایندگان مجلس نیز مشخص است که مبسوط در جایگاه خود به آن پرداخت میشود.
والسلام...