آقای نصیری! تطبیق صلح امام حسن با شرایط امروز حماقت محض است

به گزارش حلقه وصل: این روزها که شعله مقاومت بیش از هر زمان دیگری افروخته شده و رژیم غاصب صهیونیستی را در آستانه غرق شدن در باتلاق جنایت‌های خود قرار داده،‌ عده‌ای از نو‌اندیشان دینی بیش از همیشه به ترویج ترس و وادادگی در برابر دشمن دامن می‌زنند و «تسلیم» را بهترین گزینه در برابر سناریوی ددمنشانه‌ی دشمن معرفی می‌کنند و برای توجیه این اندیشه‌ی خود از صلح امام حسن علیه‌السلام سخن می‌گویند نه از قیام حسینی!

اما باید پرسید تطبیق صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام برای توجیه وادادگی در برابر دشمنان چرا اشتباه است و چرا خطای محاسباتی محسوب می‌شود؟

برای پاسخ به این سؤال لازم است به تفاوت‌های اساسی بین شرایط آن دوران و شرایط کنونی پرداخته شود. امام حسن مجتبی علیه‌السلام در شرایطی تصمیم به آن معاهده را گرفت که جامعه اسلامی پس از سال‌ها جنگ و فتنه، خسته و فرسوده شده بود و مسیر اصلی را گم کرده بود. عدم بصیرت لازم از سوی یاران نزدیک آن امام بزرگوار از یک سو و فتنه‌افکنی معاویه در سپاه امام حسن علیه‌السلام از طریق ارعاب، تهدید و تطمیع موجبات ریزش حداکثری سپاه امام را فراهم آورده بود. شرایط به گونه‌ای وخیم بود که امام بین نزدیک‌ترین یاران خویش امنیت جانی نداشت، تا حدی که اقدام به ترور ایشان کردند و نیزه بر پای مبارکشان فرو بردند.

امام حسن علیه‌السلام با در نظر گرفتن این دست از واقعیت‌ها و برای حفظ جان سایر مسلمانان و جلوگیری از انحطاط بیشتر، صلح را پذیرفت. این صلح، برخلاف تصور عمومی، یک استراتژی دفاعی بود تا پایه‌های اسلام از داخل تخریب نشود.

اما شرایط امروز مقاومت، به‌ویژه در برابر رژیم صهیونیستی، تفاوت چشمگیری با آن دوران دارد. مقاومت کنونی، برخاسته از عزم و اراده جمعی ملت‌های تحت ستم است که با اتکا به ایمان و حمایت مردمی، آماده نبرد و ایستادگی هستند. برخلاف دوره امام حسن علیه‌السلام، امروز جبهه‌ی مقاومت از توانایی نظامی، اتحاد منطقه‌ای و پشتوانه مردمی در دنیا برخوردار است و زمینه‌ساز پیروزی‌های متعددی شده است. در چنین شرایطی، تطبیق وضعیت امروز با صلح امام حسن علیه‌السلام نادرست است؛ چرا که تصمیمات استراتژیک باید بر اساس واقعیت‌های زمانه گرفته شود و هرگونه عقب‌نشینی بدون در نظر گرفتن شرایط کنونی مقاومت می‌تواند باعث تقویت دشمنان و تضعیف جبهه اسلام شود.

اگر خداوند در عصر حاضر جریان مدافعان حرم را پیش چشم ما قرار داد و نشان داد که چگونه عده‌ای از مؤمنانِ جان‌برکف، برای صیانت از حرم و حریم اهل بیت وحی علیهم‌السلام و بدون هیچ چشم‌داشتی قدم در مسیر شهادت برداشتند، حقیقتی است که چشم نفاق توانایی نظاره آن را ندارد و در نتیجه دچار خطای محاسباتی می‌شود. این مؤمنان بر خلاف جامعه‌ی سراسر نفاق و ریای عصر امام حسن علیه‌السلام با آگاهی و بصیرت، در برابر فتنه‌ها و تهدیدات دشمن ایستادند و نشان دادند که عشق به اهل بیت علیهم‌السلام و دفاع از مقدسات، یک وظیفه الهی است که هر مسلمان مؤمنی باید به آن عمل کند.

جریان مدافعان حرم و جریان مقاومت، نه تنها در برابر تهدیدات فیزیکی دشمن مقاومند بلکه سلاح آنان در جبهه‌ی نرم دشمن بُرنده و سنگر آنان مستحکم است. آن‌ها با فداکاری و ایثار، در برابر خطرات و چالش‌های بزرگ قرار گرفتند و به همگان نشان دادند که می‌توان با ایمان و استقامت همچون حسین علیه‌السلام در برابر ظلم و فساد ایستاد و سر تسلیم برابر دشمن فرود نیاورد. امروز باید دید جهان چه کسانی را الگوی خود در ظلم‌ستیزی قرار دادند؛ جبهه‌ی مقاومت یا جبهه‌ی مستکبران؟ کشته شدن در این صحنه‌ی نبرد نه تنها شکست نیست بلکه عزت ابدی را به همراه دارد؛ نه تنها هدر رفتن جان نیست بلکه احیای تمام خون‌هایی است که به ناحق در مسیر خدا بر زمین ریخته شده است و به طور قطع خداوند دیر یا زود پیروزی را نصیب حزب خود می‌کند.