«پاریس» چهارمین شهر آلوده به موش دنیا؛ ماراتن غلبه بر موش‌ها قبل از المپیک‌

به گزارش حلقه وصل: اگر تا به حال به پاریس رفته باشید، ممکن است از این ویدئو که 2.2 میلیون بازدیدکننده در TikTok به دست آورده است، شگفت زده نشوید، این تنها ویدیویی نیست که تجربیات مردم را با موش های پاریس مستندسازی می‌کند و به اشتراک می‌گذارد، بلکه موش‌ها تبدیل به پدیده‌ای جدایی ناپذیر در «پایتخت نور» شده‌اند.

اکنون که چشم همه جهانیان به تماشای المپیک 2024 پاریس، پایتخت فرانسه معطوف شده است، این شهر درحال برگزاری ماراتن دیگری برای از بین بردن موش‌هایی است که سال‌هاست خیابان‌های این شهر را پر کرده‌اند.

پاریس سال‌هاست که از انتشار گسترده موش‌ها در خیابان‌هایش رنج می‌برد و زمانی که همه برنامه‌های مبارزه با موش‌ها برای از بین بردن آن‌ها ناکام ماند، مسئولان این شهر به طور جدی به بررسی راه‌ها و فرصت‌های همزیستی با موش‌ها پرداختند و تلاش کردند، پاریس را به مکانی تبدیل کنند که انسان‌ها و موش‌ها می‌توانند، بدون ایجاد مزاحمت برای یکدیگر، کنار هم زندگی کنند.

ولی آیا موش‌ها واقعاً در سطح شهر پراکنده هستند؟ تاریخ این پدیده به چه زمان بازمی‌گردد؟ و چرا پاریس به این وضعیت دچار شده است؟ و ساکنان «شهر نور» با خزهای خاکستری‌شان چگونه با این وضعیت سر می‌کنند؟

ماراتن قبل از المپیک... اما برای نابودی موش‌های پاریس
در حالی که پایتخت فرانسه برای میزبانی بازی‌های المپیک 2024 آماده می‌شود، مسئولان این شهر نیز در حال اجرای طرح‌هایی هستند تا اطمینان حاصل کنند که بازدیدکنندگان با ساکنان مشهور پایتخت (موش‌ها) مواجه نمی‌شوند.

در این راستا، «آن‌کلر پو»، معاون شهردار پاریس و مسئول بهداشت عمومی این شهر در مصاحبه‌ای تاکید کرد که تیم‌های تشکیل شده در این زمینه مبارزه با موش‌ها در پاریس همه مکان‌های المپیک و مناطق جشن را بررسی کرده‌اند تا از نبود موش در آن‌جا اطمینان حاصل کنند. 
این طرح شامل قرار دادن تله‌های موش در مناطق تجمع موش‌ها و اجرای برنامه سراسری پاکسازی به ویژه از بین بردن باقی‌مانده‌های غذایی بود که موش‌ها را وسوسه می‌کند که از لانه‌های زیرزمینی خود بیرون بیایند.

در عین حال تیم‌های مبارزه با موش، نقاط خروجی فاضلاب‌های اطراف محل میزبان مسابقات المپیک را مسدود کرده و از محلول‌های شیمیایی برای کاهش تعداد موش‌ها استفاده کردند و به همه شهروندان توصیه کردند، درب سطل‌های زباله خود را محکم ببندند.

مبارزه با موش‌ها روی مکان‌های کلیدی شهر متمرکز بود، به ویژه پارک پشت برج ایفل، جایی که مسابقات والیبال ساحلی در آن‌جا برگزار خواهد شد و بوستان‌های لوور، جایی که مشعل المپیک در آن‌جا روشن می‌شود، این دو نقطه از جمله مکان‌های مورد علاقه برای پیاده‌روی و پر از موش هستند.

به نظر مسئولان پاریس، این طرح‌ها ابزاری مؤثری برای مبارزه با گسترش موش‌ها در خیابان‌های پایتخت نور است. این درحالی است که در کنار تلاش‌های شهرداری، مردم نیز با راه‌اندازی یک کمپین نظافت سعی کردند، خیابان‌ها و کوچه‌های شهر را پاکسازی کنند و حتی با نوسازی و بازسازی برخی بناهای قدیمی و تاریخی آن‌ها را شایسته پذیرایی از مهمانان کنند.

اما مسئولان شهر معتقدند، موش‌های پاریس نباید کاملا از بین بروند، چون به گفته معاون شهردار پاریس، آن‌ها کمک شایانی به نگهداری از مجاری فاضلاب می‌کنند، لذا باید در فاضلاب‌ها بمانند.

در واقع طرح کنترل موش‌های پاریس که از سال 2017 درحال اجراست، تنها تلاش دارد، موش‌ها را به زیر زمین بازگرداند و درصدد از بین بردن آن‌ها نیست طرحی که با شکست مواجه شده و نتوانسته موش‌ها را وادار به بازگشت به زیر زمین کند.

در پاریس، یک تیم متخصص کنترل جوندگان وجود دارد که به تیم «Smash» معروف است و کمیته سازماندهی المپیک پاریس از آن کمک گرفته است تا راه‌هایی برای حفظ پاکیزگی و ساماندهی آن‌ها ارائه دهند.

همچنین تیمی متشکل از 7 هزار 500 کارگر تشکیل شد که مسئولیت تخلیه زباله و نظافت خیابان‌ها بر عهده آن بود.

این عدد کمی نبود، اما مشکل این بود که آن‌ها در کنار دیگر کارگران در سال گذشته سه هفته دست به اعتصاب زدند، همین کافی بود تا 10 هزار تن زباله در خیابان‌ها انباشت شود و شهر را به زباله‌دانی تبدیل کند.

پاریس چهارمین شهر آلوده به موش دنیا
پاریس را باید چهارمین شهر آلوده به موش در جهان پس از شهر Deshnoke در هند، لندن در انگلیس و نیویورک در ایالات متحده دانست.
تخمین زده می‌شود، تعداد موش‌های این شهر حدود 3 برابر جمعیت ساکنین آن باشد. بر اساس گزارش نشریه آمریکایی «فوربس» تعداد موش‌ها در پاریس به 6 میلیون می‌رسد، درحالی که جمعیت این شهر بیش از 2.1 میلیون نفر نیست.

همزیستی تاریخی موش‌ها با ساکنین شهر پاریس باعث شده در مقاطعی از تاریخ موش‌ها غذای ساکنین پایتخت باشند، به عنوان مثال طی محاصره پاریس در سال 1870 طی جنگ فرانسه و پروس، موش‌ها به غذای اصلی جمعیت گرسنه این شهر تبدیل شدند که چیزی برای خوردن نداشتند.

پاریسی‌ها قبل از این‌که موش‌ها شکم‌های گرسنه‌اشان را سیر کند، برای جلوگیری از مسمومیت، آن‌ها را خوب می‌پختند و گفته‌اند که طعم گوشت آن‌ها شبیه گوشت پرندگان است.

درباره دلایل انتشار موش‌ها در پاریس مقامات محلی علت اصلی را غذاهای رها شده روی زمین، پر شدن سطل‌های زباله و البته انباشته شدن زباله در خیابان‌های این شهر و به طور کلی نبود بهداشت و عدم توجه به نظافت می‌دانند. 

طی سال‌های گذشته، شهرداری پاریس اقدامات برای مقابله با موش‌های این شهر را دو برابر کرده و طی آن حدود 5 هزار عملیات کشتار، 200 عملیات سم پاشی و طعمه‌گذاری‌ در پارک‌ها، 600 عملیات سم پاشی و طعمه‌گذاری در ساختمان‌های عمومی را اجرا کرده است. افزون بر آن بیش از 140 نفر نیز به دلیل تغذیه موش‌ها جریمه و 327 سطل زباله خیابانی با سطل‌های درب‌دار تعویض شده‌اند.

دوستان جدید.. طرح پاریس برای همزیستی با موش‌ها
در تابستان سال 2023، مسئولان شهر پاریس سعی کردند، مشکل موش‌های این شهر را به روشی غیر متعارف حل کنند: زندگی با آن‌ها! بله؛ درست خواندید، زندگی مسالمت‌آمیز با آن‌ها.

در این راستا، «آن هیدالگو»، شهردار پاریس، کمیته‌ای برای مطالعه راه‌ها و فرصت‌های «همزیستی مسالمت‌آمیز بین موش‌ها و انسان‌ها» تشکیل داد و از آن‌ها خواست تا به این سؤال پاسخ دهد که انسان‌ها و موش‌ها تا چه اندازه می‌توانند با هم زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشند.

«آن سوئیس»، معاون وقت شهردار پاریس تأکید کرده بود که این طرح با هدف دستیابی به بهترین راه‌کارها و فرصت‌ها برای همزیستی با موش‌ها به گونه‌ای است که مزاحمتی برای پاریسی‌ها ایجاد نکند.

اما وقتی صحبت از همزیستی مسالمت‌آمیز با موش‌ها به میان می‌آید، بی‌تردید این سؤال در اذهان ایجاد می‌شود که پس بیماری‌هایی که از موش‌ها منتقل می‌شود، چه؟

موش‌ها عاملی اصلی بیماری کشنده طاعون بوبونیک یا خیارکی در قرن چهاردهم بودند که موجب مرگز تقریباً نیمی از جمعیت پاریس شد.
معاون شهردار پاریس می‌گوید که «موش‌هایی که ما در مورد آنها صحبت می‌کنیم، موش‌های سیاه ناقل بیماری طاعون نیستند، بلکه موش‌های دیگری هستند که ناقل بیماری‌هایی مانند بیماری لپتوسپیروز، معروف به تب شالیزار هستند که یک بیماری باکتریایی است. 

وی بر این اساس معتقد است که موش‌های پاریس خطر بزرگی برای بهداشت عمومی و سلامتی ساکنین پاریس تشکیل نمی‌دهند. اما با وجود همه این ساده انگاری‌ها از سوی شهرداری پاریس و مسئول بهداشت عمومی این شهر باید که منابع علمی تأکید می‌کنند که لپتوسپیروز یا همان تب شالیزار بیماری ساده‌ای نیست که بشود، به راحتی از آن گذشت.

براساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) این بیماری می‌تواند، منجر به آسیب دیدن جدی کلیه‌ها، مننژیت (التهاب غشای اطراف مغز و نخاع)، نارسایی‌های کبدی، مشکلات تنفسی و حتی مرگ شود.

این بیماری بین دو تا 30 روز فرد را درگیر می‌کند و عامل انتقال آن به فرد تماس با باکتری عامل بیماری (اغلب از طریق آب یا خاک آلوده به باکتری) است و دارای علائم تب، سردرد، مور مور شدن، درد بدن یا عضله، استفراغ یا حالت تهوع، زرد شدن پوست و چشم، قرمزی چشم، معده درد و اسهال است و فرد پس یک دوره ابتلا به بیماری و احساس بهبودی دوباره به آن مبتلا می‌شود و آثار مرحله دوم آن با شدت بیشتری همراه است.

بنابراین آنچه پوسترها و وب‌سایت‌های تبلیغاتی و گردشگری درباره پاریس‌ تبلیغ می‌کنند، با واقعیت‌هایی که در این شهر تفاوت بسیاری دارد که هیچ‌گاه درباره آن به شما نمی‌گویند. 

در سواحل رودخانه سن و پای برج ایفل، وقتی گردشگران گوشی‌های هوشمند یا دوربین‌های خود را بالا می‌برند تا برخی از جنبه‌های جادویی پاریس را ثبت کنند، با واقعیتی کاملاً متفاوت از آن‌چه قبلاً در پوسترها و وب‌سایت‌های تبلیغاتی ‌دیدنده بودند، مواجه می‌شوند.

انبوه زباله‌های پراکنده در کوچه‌ها، پیاده روها و اطراف بنای نمادین برج ایفل، صدها موش و در نزدیکی رستوران‌ها و مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری پاریس، مدفوع سگ‌ها و بوی نامطبوع ادرار از مهم‌ترین خیابان‌ها و محله‌ها به مشام می‌رسد و اکنون به یکی از نمادهای پاریس تبدیل شده‌اند.

پایتخت‌نشینان فرانسه همواره به نبود نظافت اعتراض داشته و کثیفی شهر نورها را موضوعی قدیمی می‌دانند، معضلی که تاریخ آن به چند دهه قبل باز می‌گردد.