زنجان: جوانان هیأتی در زنجان با فرآوری زیتون 200 نفر را شاغل کردند

بستر مجالس و محافل عزاداری حسینی و هیأت، زمینه دوستی و رفاقت 2 جوان را فراهم کرد که در پی آن، کارخانه‌ای برای فرآوری زیتون راه‌اندازی شد و 200 نفر را شاغل کرد که بناست این تعداد به 300 نفر برسد.

حلقه وصل: ایران از نخستین کشورهایی است که در آن کشاورزی آغاز شد. بسیاری از مناطق کشورمان قطب تولید محصولی در کشورمان یا حتی منطقه هستند. ظرفیت و استعدادی که می‌تواند فرصتی باشد تا در کنار تولید آن محصولات، فرآوری آن‌ها هم فرصت‌های شغلی و اقتصادی را برای آن استان و کشور فراهم کند.

یکی از این فرصت‌ها در شهر زنجان وجود دارد و آن‌ هم تولید زیتون است. منطقه طارم در شهر زنجان یکی از قطب‌های اصلی تولید زیتون کشور به حساب می‌آید که جوانان هیأتی با شناسایی این ظرفیت تصمیم به فرآوری آن و ایجاد اشتغال و کار برای همشهری‌های خود پرداختند.

شاید برای شما هم جالب باشد که ماجرای قطب بودن طارم در تولید زیتون چیست؟ زیرا همیشه نام زیتون با رودبار و منجیل همراه بوده است. منطقه طارم میان سه استان زنجان، گیلان و قزوین مشترک است و در مجموع این منطقه قطب تولید زیتون است که بیشتر تولید هم در محدوده متعلق به زنجان است.

مدیر باغبانی جهاد کشاورزی طارم در سال ۱۴۰۱ گفته بود: ۱۰۰ هزار تن زیتون از باغات طارم برداشت می‌شود

احسان قربانی به همراه برادرش وحید و یکی دیگر از دوستان هیأتی خود که همه برآمده از هیأت فرزندان روح‌الله زنجان بودند و در این فضا بذر رفاقتشان ریخته شده بود، تصمیم می‌گیرند این ظرفیت بالقوه را بالفعل کنند و به فرآوری این محصول بپردازند. البته هیأت «فرزندان روح‌الله» این روزها تغییر کرده است و بچه‌های این هیأت در مسجد حضرت زهرا(س) دور هم جمع می‌شوند و زیر بیرق این پرچم، مجالس و محافل هفتگی و مناسبتی خود را برپا می‌کنند. جلسات هفتگی آن‌ها سه‌شنبه‌ها برپا می‌شود و در ماه محرم و ماه رمضان هم مجالس مفصلی دارند.

کار را با ۲۰۰ میلیون تومان شروع کردیم
در پانزدهمین گزارش روایت تولید، سراغ کارخانه این جوانان هیأتی در شهر زنجان که در فضای یک شهرک صنعتی مشغول به کار بودند، رفتیم. احسان قربانی می‌گوید: «روز اول کار را با سرمایه ۲۰۰ میلیون تومان شروع کردیم که تمام این سرمایه، صرف خرید زیرساخت برای کارخانه شد. در آن‌ سال‌ها به این دلیل که سرمایه در گردش نداشتیم، تمام خریدها و کارهای خود را به صورت اعتباری انجام می‌دادیم.»

این جوانان ۱۲ نوع محصول با زیتون تولید می‌کنند که به گفته خودشان در تمام استان‌های کشور محصول آنان توزیع می‌شود. آن‌ها در تمام استان‌ها البته به جز ۲ استان، نمایندگی هم دارند. این حجم از کار موجب شده که این جوانان هیأتی، بتوانند آن هدف خوب یعنی جذب جوانان جویای کار را هم محقق کنند و در حال حاضر ۵۰ نفر به صورت مستقیم در این کارخانه مشغول هستند و ۱۵۰ نفر هم غیرمستقیم با کارخانه ارتباط دارند که نشان می‌دهد این کارخانه برای ۲۰۰ نفر مستقیم و غیرمستقیم فرصت شغلی ایجاد کرده است.

آن‌ها برای خود یک برنامه و چشم‌انداز سه ساله دارند که قربانی درباره آن می‌گوید: «بنا داریم تا سه سال آینده کار و تولیدات خود را گسترش دهیم. ان شاء الله بنا داریم تولیدات را به ۲۰ نوع محصول ارتقاء دهیم و با این گسترش بتوانیم ۳۰۰ نیرو را مستقیم در کارخانه مشغول به کار کنیم.»

دولت برای صادرات به کمک بیاید
بازارهای خارج از کشور هم مقصد بعدی این جوانان هیأتی است که البته در این سال‌ها تلاش‌هایی با ظرفیت خود داشتند اما هنوز نتیجه مطلوب نگرفتند که قربانی می‌گوید: «دولت در این حوزه‌ها باید از ما حمایت کند. برای پیدا کردن بازارهای خارجی و تسهیل صادرات، دولت می‌تواند دست ما را بگیرد. برای تأمین سرمایه در گردش هم با ارائه تسهیلات به تولیدکنندگان می‌تواند گره‌گشای مشکلات آنان باشد. درخصوص بهبود وضعیت شهرک‌های صنعتی هم دولت می‌تواند کمک‌رسان باشد. برخی از این شهرک‌ها روحیه دلال‌گری پیدا کردند و زمین‌ها را به واحدهایی که تولیدی ندارند، می‌فروشند.»

برخی از هیأت‌های عزاداری سراسر کشور، این روزها در عرصه‌های اقتصادی ورود خوبی داشتند و با درک اهمیت این جنگ توانستند برای جوانان بسیاری اشتغال‌زایی کنند. ظرفیت حضور اقشار و افراد با ایده‌ها و ظرفیت‌های مختلف در هیأت، بستر مناسبی است که اگر با فکر و اندیشه، این پازل‌ها کنار هم قرار گیرند می‌توانند منشأ اثر و اتفاقات بابرکتی باشند.