پخش خبر شهادت یک کودک در حرم شاهچراغ از شبکهٔ نهال ایجاد حس ناامنی در مخاطب است

رئیس قبلی شبکه پویا، با اشاره به پخش خبر شهادت یک کودک در حرم شاهچراغ از شبکه نهال، آن را عاملی برای ایجاد حس ناامنی در مخاطبین این شبکه دانست و گفت این مسئله برای خانواده هایی که درگیر اغتشاشات نیستند، مسئله ایجاد می‌کند.

حلقه وصل: محمدسرشار، رئیس پیشین شبکه پویا در یادداشتی نوشت:
به طور کلی شبکه‌های تلویزیونی یا دارای مخاطب عام هستند و یا مخاطب خاص دارند. شبکه‌هایی که دارای مخاطب عام هستند، باید زمان پخش برنامه‌های نامناسب برای گروه‌ خاصی از مخاطبان از علائم هشدار دهنده استفاده کنند. این علائم هشدار دهنده، ممکن است براساس رده‌بندی سنی، وجود صحنه‌های خشن یا تصاویر ایجادکننده حملات صرع و ... باشد.
در شبکه‌های دارای مخاطب خاص، چون از ابتدا درجه سنی مخاطب مشخص است، معمولا از هشدار استفاده نمی‌شود، بلکه از اساس برنامه‌های مناسب همان گروه سنی مخاطب پخش می‌شود.
یعنی از همان ابتدا نباید برنامه نامناسب برای مخاطبان آن رده سنی تولید و پخش شود. مخصوصا اگر برنامه‌ای مناسب مخاطب بزرگسال باشد و محتوای آن برای کودکان آسیب‌زننده باشد.
زمانی که بحرانی در کشور اتفاق می‌افتد، ماموریت شبکه‌های تلویزیونی به تناسب نوع مخاطبشان کاملا متفاوت است. برخی شبکه‌های بزرگسالان باید ذهن عموم مردم را روشن کنند و ماموریت تبیینی برعهده بگیرند. برخی شبکه‌های جوانان باید عواقب خشونت‌گرایی و تخریب اموال عمومی را به افراد هیجان‌زده یادآوری کنند و با ماموریت انذاری، تلاش کنند میزان آسیب‌های ناشی از خشونت کور را در جامعه کاهش دهند.
طبیعتا در شبکه‌های خردسال یا کودکان رویکردی کاملا متفاوت با شبکه‌های بزرگسال باید حکمفرما باشد.
در چنین شبکه‌هایی باید احساس امنیت در کودکان و خردسالان تقویت شود.
به بیان دیگر اشاره به مسائلی که باعث ایجاد حس ناامنی در زندگی روزمره کوچکسالان می‌شود، کار درستی نیست.
ممکن است این حس ناامنی از تماشای صحنه آتش گرفتن یک سطل زباله باشد یا شنیدن خبر شهادت یک کودک در تیراندازی حرم شاهچراغ باشد.
این موارد مسائلی است که در خردسالان و کودکان احساس ناامنی ایجاد می‌کند و برای خانواده‌هایی که درگیر این اغتشاشات نیستند، مشکلاتی را ایجاد می‌کند. بچه‌ها دچار ترس می‌شوند و فعالیتهایشان در زندگی روزمره با اختلال مواجه می‌شود.
واکنش به پدیده‌های اجتماعی در تلویزیون، اقدامی به‌جا و ضروری است اما در عرصه کودک و نوجوان باید تفاوتهای ظریف بین محتوای «درباره کودک» و محتوای «برای کودک» را دانست.
مثلا هر سال در کشور ما، همایشی با نام شیرخوارگان حسینی برگزار می‌شود که مخاطبانش مادرانی هستند که فرزند شیرخواره دارند، درست است که موضوع چنین برنامه‌ای کودکان شیرخواره است ولی بزرگسالان مخاطب آن هستند.