ردیف بودجه‌ای برای حمایت از هنرمندان و اهالی قلم باید دیده شود

به گزارش حلقه وصل، ابراهیم حسن بیگی نویسنده در پاسخ به این سئوال که میزان حمایت دستگاه‌های دولتی از هنرمندان و اهالی قلم چگونه باید باشد، اظهار داشت: دو نوع حمایت را می‌توانیم تصور کنیم که نهادهای دولتی به خصوص نهادی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به  اهالی قلم داشته باشند؛ «حمایت‌های مستقیم» و «حمایت‌های غیرمستقیم» اما بنده اولویت را در حمایت‌های غیرمستقیم می‌دانم.

وی با بیان اینکه نهادهای دولتی در حوزه فرهنگ باید برنامه‌هایی برای افزایش سرانه مطالعه داشته باشند، تاکید کرد: اگر شاعر و نویسنده‌ای کتابش خوانده شود یا از سوی مخاطبان خریداری شود، قطعا اثر او دیده خواهد شد، این دیده شدن در زندگی او به لحاظ مالی نیز تاثیرگذار است.

حسن بیگی در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر اینکه بسیاری از کشورهایی که سرانه مطالعه بالا دارند و مردمشان کتابخوان هستند در آن کشورها نویسنده‌ها و شاعرانشان با تعداد اندک آثار منتشره جز افراد ثروتمندان جامعه محسوب می‌شوند، تصریح کرد: اگر جامعه‌ای داشتیم که مردم آن جامعه کتاب می‌خواندند و ارگان‌ها و نهادهای فرهنگی کشور در ۴۰ سال اخیر به جای تمجید و تعریف از هنرمند و اهالی قلم و برگزاری تشییع‌های باشکوه برای اهالی قلم و هنرمندان برای آنها کار می‌کردند و تلاش داشتند که محصولات فرهنگی به فروش برسد، بازخورد خوبی داشت.

این نویسنده خاطرنشان کرد: خوشبختانه در حوزه موسیقی و سینما این اتفاق افتاده و مردم به سالن سینما و موسیقی می‌روند، اما مردم ما کتابخوان نیستند. بنابراین باید درباره ضرورت مطالعه کار شود. همانطور که دهه ۶۰ و اوایل ۷۰ مردم سینما نمی‌رفتند و وضعیت سینماها به ورشکستگی رسید، اما تدبیر نهادهای فرهنگی برای وضعیت سینما و موسیقی حتی ورزش کمک کرد تا این رشته‌ها دیده شوند و امروز شاهدیم که مردم از سینما و موسیقی استقبال می‌کنند. ولی متاسفانه این اتفاق در حوزه قلم رخ نداده است.

نویسنده رمان «محمد (ص)» در بخشی دیگر به حوزه نوشتن و کتابت و حمایت‌های مستقیم از این بخش اشاره کرد و گفت: به نظر می‌رسد حمایت‌های مستقیم‌تری باید از اهالی قلم صورت گیرد. عمدتا تعداد اهالی قلمی که باید زیر چتر حمایتی قرار گیرند، قطعا زیاد نیست و شامل کسانی می‌شود که مشاغلی غیر از نوشتن ندارند یا کسانی هستند که بیمار شده و یا کهولت سن دارند و نیازمند حمایت هستند. متاسفانه در سال‌های اخیر این بخش حمایت‌های مستقیم را در کشور شاهد نبودیم.

مولف کتاب «به ماه نگاه کن» با ارائه پیشنهادی توضیح داد: «ردیف بودجه‌ای» باید برای این کار تعریف شود تا اگر چنانچه هنرمندی گرفتار مشکلاتی در زندگی شد، مستقیم ماهانه‌ای از بیت‌المال دریافت کند. دریافت این وجه از پایه‌های اقتصاد اسلامی است. در صدر اسلام هم کسانی که ناتوانی‌هایی داشتند، وظیفه حکومت این بود ماهانه‌ای از بیت‌المال برایشان در نظر بگیرد. متاسفانه طی این سال‌ها در اقتصاد ما که انگیزه اسلامی هم ندارد، این اتفاق رخ نداده است.

وی در پاسخ به این سوال که به نوشتن و تالیف می‌توان به عنوان شغل نگاه کرد و الزامات آن چیست؟ ابراز داشت: هر حرفه‌ای که به عنوان شغل در نظام اداری یک کشور ثبت می‌شود، مزایایی را ایجاب می‌کند. فردی کارمند یا حسابدار است. بنابراین بیمه بازنشستگی داشته و مزایایی دریافت می‌کند. همه مشاغل رسمی اینگونه‌اند و هرچند دریافتی بازنشستگی کم باشد، ولی وجود دارد. اگر اهالی قلم و هنرمندان را هم به عنوان یک شغل می‌پذیرفتند، قطعا بسیاری از هنرمندان جذب نهادها می‌شدند. لذا با عنوان بازیگر در ارشاد یک فرد می‌توانست استخدام شده و حقوق دریافت کند. اما ما هیچ جای ایران شغلی به عنوان نویسندگی نداریم که اهالی قلم به واسطه آن در ارشاد یا حوزه هنری جذب یا استخدام شده و حقوق دریافت کنند.

حسن بیگی اضافه کرد: سال‌هاست این مسئله مطرح می‌شود، اما هنوز اراده جدی پشت این ماجرا وجود ندارد. گاهی تعجب می‌کنم از اینکه با گذشته ۴۰ سال از انقلاب و با تاکیدات امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب و بیاناتی از بزرگان کشور که قلم‌ها شهیدپرورند، اما در عمل این اهمیت دیده نمی‌شود. اگر صاحب قلم قلمش خوب حرکت می‌کند و به بیداری مردم و رشد فرهنگی جامعه  فکر کند، پس نباید به اهالی قلم بی‌توجهی شود. چرا بین حرف و عمل تا این حد فاصله است.

منبع: فارس