به گزارش حلقه وصل، یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس چند روز پیش در حاشیه تمرین تیمش مصاحبه‌ای مفصل با خبرنگاران انجام داد و گلایه‌های زیادی را درباره مسائل مختلف بر زبان آورد. در خلال این گفت‌وگو سرمربی پرسپولیس در یک جمله به رقیب سنتی تیمش طعنه زد که همین موضوع موجب ناراحتی استقلالی‌ها شده است.
گل محمدی در این خصوص گفته بود: «بدون تعارف می‌گویم که به یک تیم واقعا کمک شد که الان بالاتر از ما هستند از احکام انضباطی بگیرید تا داوری؛ همه جوره به آنها کمک می‌کنند.»
با اینکه تصور می‌شد استقلالی‌ها بعد از این صحبت‌ها پاسخ سرمربی پرسپولیس را بدهند اما با توجه به تصمیم جمعی مدیریت و کادرفنی آبی‌ها برای عدم حضور در جنگ‌های رسانه‌ای و حفظ آرامش مجموعه در ۶ هفته پایانی آنها هیچ پاسخی به گل محمدی ندادند اما این باعث نشده تا از نظر حقوقی موضوع از سوی استقلال پیگیری نشود.
در روزهایی که آبی‌پوشان پایتخت برای مسابقه با سپاهان آماده می‌شوند، مدیریت باشگاه استقلال بدون سر و صدا از یحیی گل محمدی بابت اظهاراتش شکایت کرده است. استقلالی‌ها معتقدند که حرف‌های گل محمدی مصداق بارز اتهام به استقلال و ارکان فدراسیون فوتبال بوده و به همین‌خاطر شکایت خود از او را به کمیته اخلاق و کمیته انضباطی برده‌اند.
نکته قابل توجه درباره یحیی گل محمدی محرومیتی است که کمیته انضباطی بعد از دربی برایش در نظر گرفته است. بر این اساس گل محمدی ۴ جلسه محروم شد و دو جلسه محرومیت تعلیقی تا یک‌سال نیز برای او در نظر گرفته شد.
استقلالی‌ها معتقدند صحبت‌هایی که یحیی گل‌محمدی چند روز قبل انجام داده، مصداق عدم رعایت مسائل انضباطی است و با توجه به هشدار کمیته انضباطی دو جلسه محرومیت تعلیقی او نیز باید به جریان بیفتد!
شکایت باشگاه استقلال از سرمربی پرسپولیس نیز در شرایطی انجام شده که در جلسه مسئولان دو باشگاه سرخابی پایتخت با اعضای کمیته اخلاق مقرر شده بود اعضای دو تیم هیچ صحبتی علیه یکدیگر در رسانه‌ها انجام ندهند. حالا استقلالی‌ها معتقدند که یحیی گل محمدی توافق انجام شده در کمیته اخلاق را رعایت نکرده و به همین‌خاطر از او شکایت کرده‌اند.
گفتنی است؛ سیاست این روزهای باشگاه استقلال چنین است که دیگر از طریق رسانه‌ها در جنگ‌های مجازی شرکت نکنند و در قبال اتهامات از طریق قضایی جلو بروند. باید دید سرنوشت این شکایت استقلالی‌ها چه خواهد شد.
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟