به گزارش حلقه وصل، کار نمایندگان کشورمان در بازی‌های المپیک زمستانی پکن در حالی به پایان رسید که دانیال ساوه‌شمشکی در صحرانوردی هشتاد و چهارم شد، عاطفه احمدی در مارپیچ کوچک به خط پایان نرسید و تست دوپینگ حسین ساوه‌شمشکی هم مثبت شد؛ نتیجه‌ای وحشتناک که در طول فعالیت فدراسیون اسکی بی سابقه بوده است.
* آغاز حاشیه‌ها با حذف پرچمدار
تیم ملی اسکی کشورمان در حالی راهی المپیک پکن شد که فدراسیون با برگزاری چند مرحله انتخابی بهترین نفرات (!) را انتخاب کرد. مراسم بدرقه و رونمایی از لباس ۳ نفره کاروان نیز با بی‌نظمی کامل و حضور جمع کثیری از میهمانان برگزار شد که البته بی‌تاثیر هم نبود چرا که تست کرونای سیدستار صید پرچمدار کشورمان مثبت شد تا فدراسیون با رایزنی دانیال ساوه‌شمشکی را جایگزین کند. این آغاز حاشیه‌های سفر اسکی به پکن بود.
* شوکی به بزرگی دوپینگ
در حالی که شاید این انتظار وجود داشت بر خلاف دوره‌های قبل این بار شاهد جایگاه بهتری باشیم اما خبر مثبت شدن تست دوپینگ حسین ساوه‌شمشکی اسکی‌باز ۳۶ ساله کشورمان که پیش از این در ۲ دوره المپیک هم حضور داشته همه را در شوک بزرگی فرو برد. وی نخستین دوپینگی المپیک زمستانی بود که از تمرین و مسابقه محروم شد تا از المپیک با خاطره‌ای بد خداحافظی کند.
اگرچه ساوه‌شمشکی در گفت‌وگو با فارس اعلام کرد که هیچ دارویی مصرف نکرده اما قطعا آژانس بین‌المللی تست با این همه سابقه امکان اشتباه ندارد. وی در این باره گفت: من خودم شوکه شدم، قبلا در المپیک شرکت کرده و تست داده بودم. حتی مدتی قبل از اعزام به پکن هم تست دادم که منفی شد از طرفی من به دنبال مدال المپیک نبودم که بخواهم دوپینگ کنم بنابراین به این موضوع اعتراض کردم و قرار شد نمونه B من آزمایش شود.
* فعالیت قومی - قبیله‌ای که به هیچ جا نرسید
فدراسیون اسکی در این سالهایی که تاسیس شده با مدیریت‌های قومی- قبیله‌ای همیشه حاشیه داشته و هیچ وقت نتوانسته آنطور که باید عملکرد درخشانی داشته باشد. در این چند سال اخیر هم با ریاست سیدعبدی افتخاری وضعیت رو به افول بود و حالا با روی کار آمدن عباس نظریان باز هم اتفاق خاصی رخ نداد و حتی یک دوپینگ نقطه‌ای سیاه در کارنامه او محسوب می‌شود.
با وجود اینکه ورزش‌های زمستانی شامل رشته‌های مختلف مانند کرلینگ، لوژسواری، هاکی و ... می‌شود اما فدراسیون هیچ وقت در رشته‌های دیگر فعال نبوده و همیشه بارش کم برف بهانه مدیران این فدراسیون برای نتایج ضعیف بوده است.
با این شرایط این سوال مطرح می‌شود که آیا با چنین عملکردی که هیچ گاه اسکی ایران به مدال نمی‌رسد بهتر نیست هزینه‌های این فدراسیون را در رشته‌های دیگری سرمایه‌گذاری کنیم؟ یا اینکه این فدراسیون در قالب انجمن به کار خود ادامه دهد؟ فدراسیونی که عملکرد مثبتی ندارد با اعتبارات دولت فقط بیت‌المال را هدر می‌دهد و بس.
