آیا افراد دیابتی می‌توانند سفر کنند؟

به گزارش حلقه وصل، هر مسافرتی بسته به نوع و مدت آن، عادات زندگی افراد را بر هم می‌زند. به هم خوردن این عادات شاید برای کسانی که هیچ بیماریی ندارند چندان دشوار نباشد، امّا برای مبتلایان به دیابت شاید تبدیل به حتّی مانعی شود، زیرا پیروی از یک برنامه منظم در مصرف دارو و غذا، امری حیاتی برای بیماران دیابتی است. به همین دلیل مسافرت به مناطق گوناگون ممکن است برای آن‌ها کمی چالش برانگیز باشد.

اما جای نگرانی نیست؛ زیرا با در نظر داشتن نکاتی مهم همچون: تفاوت زمانی مناطق گوناگون، شرایط آب و هوایی، تنظیم مصرف غذا و دارو، تهیه نسخه و نامه پزشکی و ... می‌توانید خطرات و مشکلات سفر خود را تا جای ممکن کاهش دهید.

مراقبت از افراد دیابتی در سفر

بحث دیابت در سفر دو سویه دارد؛ یک سوی آن مراقبت‌هایی است که باید برای کنترل دیابت در سفر صورت بگیرد و باید نبایدهای مسافرت افراد دیابتی و سوی دیگر، مراقبت از وسایل و داروهای افراد دیابتی است که همه این موارد منجر به دوستی مسافرت و دیابت می‌شود.

سفر افراد دیابتی به مناطق سرد

از نکات خیلی مهم دیابت در سفر توجه به دمای هوا است؛ در دمای پایین، در ابتدا سرعت جذب انسولین کم می‌شود، اما زمانی که بدن خود را گرم می‌کنید، به صورت ناگهانی سرعت جذب انسولین افزایش می‌یابد. این موضوع ممکن است باعث پایین آمدن سطح قند خون شما شود. افتادن قند خون در هوای سرد خطرناک‌تر است. زیرا ممکن است باعث پایین آمدن بیش از حد دمای بدن شود. علاوه بر آن، هوای بیش از حد سرد ممکن است عملکرد دستگاه تست قند خون را مختل کند و نتوانید با دقت لازم سطح قند خون خود را تشخیص دهید.

سفر افراد دیابتی به مناطق گرم

بزرگترین تهدید برای مسافرت افراد دیابتی به سرزمین‌های گرم، تابش شدید آفتاب است؛ بنابراین سعی کنید تا حد ممکن بدن خود را در مقابل تابش بیش از حد آفتاب بپوشانید. آفتاب گرفتن در سفر ممکن است سطح قند خون شما را بالا ببرد، از طرفی سرعت جذب انسولین تزریق شده نیز بالاتر می‌رود. بهتر است در مناطق بسیار گرم وضعیت قند خون خود را زود به زود چک کنید. مراقب دقت دستگاه تست قند خون خود نیز باشید؛ زیرا دمای بسیار بالا، ممکن است در عملکرد آن اختلال ایجاد کند.

تنظیم ساعت و مقدار مصرف انسولین

در سفرهایی که در آن، منطقه زمانی شما تغییر می‌کند، باید ساعت مصرف انسولین خود را تنظیم کنید. تمام پروازهای بین‌المللی شرقی و غربی با تغییر منطقه زمانی همراه هستند و ممکن است روز شما کوتاه‌تر یا بلندتر شود؛ بنابراین بهتر است کمی به تفاوت زمانی توجه کنید. لازم نیست خیلی درباره این موضوع نگران باشید؛ زیرا بسیاری از افراد بدون هیچ مشکلی، بارها در طول مناطق زمانی سفر می‌کنند.

توصیه‌های پزشکی در مورد تغییر محدوده زمانی به شرح زیر است:

زمانی که سفر بین‌المللی شما از شرق به غرب است، روز شما طولانی‌تر خواهد شد. بنا به توصیه‌های پزشکی، در این شرایط بهتر است یک وعده غذای اضافی مصرف کنید تا بتوانید آن را با انسولین پوشش بدهید.

زمانی که سفر بین‌المللی شما از غرب به شرق است، روز شما کوتاه‌تر خواهد شد. به همین دلیل شاید نیاز داشته باشید که میزان انسولین و کربوهیدرات خون خود را کاهش دهید.

به طور کلی، اگر تفاوت ساعت روز شما در طول یک سفر بین‌المللی کمتر از ۴ ساعت باشد، نیازی به تغییرات اساسی در روند تزریق و مصرف دارو ندارید. برای مثال اگر شما در طول روز دو بار انسولین مصرف می‌کنید، در سفری که روزتان طولانی‌تر می‌شود، باید بین دو وعده اصلی انسولین خود، مقداری غذا به همراه یک تزریق کوچک انسولین داشته باشید. فراموش نکنید که شرایط و نوع دیابت، اهمیت فراوانی در عملکردتان در طول سفر دارد. به همین دلیل بهتر است قبل از مسافرت با پزشکتان مشورت کنید و تمام جزئیات را از او بپرسید.

رژیم غذایی افراد دیابتی در سفر

به طور معمول در هر مسافرتی، امکان آشنایی شما با غذاهای جدید و متنوع وجود دارد؛ صرفاً به دلیل آنکه شما دیابت دارید نباید خودتان را از خوردن همه غذاها محروم کنید، اما باید به یاد داشته باشید که رعایت اصول سلامت در مصرف این غذاها مهمترین کاری است که باید انجام دهید. اگر تنها سفر می‌کنید، بهتر است شرایط خود را با کارکنان هتل و اماکن اقامتی خود در میان بگذارید. اگر زبان کشور یا منطقه مقصد را بلد نیستید؛ سعی کنید لغات مربوط به غذاهای اصلی (خصوصاً مواد غذایی نشاسته‌دار) را یاد بگیرید تا در شرایط ضروری قادر باشید اصلی‌ترین و ابتدایی‌ترین مواد غذایی بدن خود را تأمین کنید.

دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز افراد دیابتی در سفر

 قبل از سفر یک نامه از سمت پزشک یا کلینیک خود تهیه کنید که در آن بیماری و شرایط شما با جزئیات ذکر شده باشد. بهتر است در آن نامه دارو و تجهیزاتی را که باید به همراه داشته باشید، بنویسند.

 فاسد شدن داروها در طول سفر طبیعتاً مشکل ساز خواهد بود. به همین دلیل سعی کنید که یک نسخه (با تاریخ جدید) به همراه خود ببرید.

 به طور معمول شما باید حداقل دو برابر میزان دارویی را که در حالت عادی مصرف می‌کنید، به همراه داشته باشید تا به هنگام تأخیر در سفر دچار مشکل نشوید.

 قبل از مسافرت بهتر است در مورد راه‌های تهیه انسولین و دارو در کشور یا شهر مقصد کمی تحقیق کنید.

سفر هوایی افراد دیابتی

سفر هوایی دیابتی‌ها شاید تفاوت‌های اندکی داشته باشد. در سفرهای هوایی وسایل شما توسط گیت امنیت جستجو می‌شود. ممکن است به همراه داشتن بعضی از داروها و تجهیزات پزشکی در بعضی از فرودگاه‌ها، قوانین خاصی داشته باشد؛ بنابراین بهتر است قبل از ورود به فرودگاه و کشور مقصد از دستورالعمل‌های امنیتی و شرایط تهیه دارو در آن آگاه باشید تا در لحظات آخر دچار مشکل نشوید.

طبق دستورالعمل‌های امنیتی برخی از فرودگاه‌ها، می‌توانید در کیف دستی خود تا ۱۰۰ میلی لیتر دارو حمل کنید. دارو و تجهیزاتی که در کیف دستی خود حمل می‌کنید باید دارای مستندات معتبر پزشکی باشند. نامه پزشکی شما باید به کارکنان هوایی نشان داده شود. در صورتی که مشکلی پیش آمد، می‌توانید با مدیران مربوطه صحبت کنید.

در سفرهای هوایی نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

قبل از سفر، با شرکت هواپیمایی خود تماس بگیرید و سوالات خود را با آن‌ها مطرح کنید.

بیماری خود را با دیگران در میان بگذارید. بهتر است دستبند یا کارت دیابت خود را در دسترس بگذارید تا در شرایط اضطراری اطرافیان و پزشک‌ها راحت‌تر مشکل شما را تشخیص دهند.

انسولین و تجهیزات پزشکی خود را در دسترس قرار دهید. باید در کیفی که به همراه دارید، مقداری تنقلات و قرص گلکوز به همراه داشته باشید تا در شرایط هایپوگلایسمی (افت شدید قند خون) از آن استفاده کنید.

کالری و کربوهیدرات مواد غذایی هواپیما را قبل از مصرف تخمین بزنید.

اگر سفر شما بین‌المللی است، از تغییر منطقه زمانی آگاه باشید تا اگر روز شما کوتاه‌تر یا بلندتر شد، بتوانید زمانبندی مصرف داروهای خود را به بهترین شکل ممکن تنظیم کنید.

تجهیزاتی مثل نمایشگر مداوم قند خون (CGM) و پمپ‌های انسولین ممکن است در اثر برخورد اشعه ایکس گیت امنیت فرودگاه آسیب ببینند. در چنین شرایطی می‌توانید از مأموران امنیتی درخواست کنید که وسایل شما را به صورت دستی بازرسی کنند.

چطور در سفر انسولین‌ها را حمل کنیم؟

اولین چیزی که باید در مورد حمل انسولین در سفر در نظر داشته باشید، مقدار آن است. ممکن است به دلیل تغییر عادت غذایی در سفر به انسولین بیشتری نیاز داشته باشید. بهتر است همیشه یک انسولین یدکی به همراه داشته باشید. انسولین باز نشده باید در دمای ۳۶ تا ۴۶ فارنهایت نگهداری شود. اما انجام این کار در سفرهای طولانی سخت است. هرگز انسولین خود را در تماس مستقیم با یخ قرار ندهید. استفاده از انسولین یخ زده و بیش از اندازه سرد شده، ممکن است خطرناک باشد.

بهترین شرایط نگهداری انسولین در دمای سرد و گرم به شرح زیر است:

اگر سفر شما شامل بازدید از مناطق سرد و طبیعت‌هایی، چون کوهستان‌های برفی و ... می‌شود، بهتر است انسولین را در جیب کاپشن یا کت خود نگه دارید تا دمای بدن شما مانع از سرد شدن بیش از حد آن شود.

اگر سفرتان شامل مناطق گرم مثل جزایر و سواحل آفتابی می‌شود، تحت هیچ شرایطی انسولین خود را درون کوله پشتی و ماشینی که در معرض آفتاب است، قرار ندهید. در این شرایط انسولین با سرعت بالایی گرم می‌شود و کارایی خود را از دست می‌دهد.

سخن آخر

اگر ملزومات مراقبت از افراد دیابتی در سفر فراهم شود؛ این بیماری مانعی برای مسافرت نخواهد بود. در صورتی که شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان درگیر بیماری دیابت هستید، باید برای لحظه به لحظه مسافرت خود، برنامه‌ای منظم داشته باشید. قبل از سفر با پزشک خود مشورت کنید، در مورد شرایط مقصد خود اطلاعات کسب کنید، لیستی از تمام وسایل و داروهای مورد نیاز خود تهیه کرده و از هر دارو حداقل دو نسخه به همراه داشته باشید. اگر تمام این موارد را به دقت پیگیری کنید، نگرانی و ریسک مسافرت شما به حداقل می‌رسد.