به گزارش حلقه وصل، اگر چه ژانرهای فرعی بسیار زیادی در ژانر وحشت وجود دارد، یکی از قدیمی ترین و ماندگارترین این ژانرهای فرعی در سال های اخیر، ژانر حمله به خانه بوده است. این ژانر معمولاً در مورد خانواده ای بیگناه است که توسط مهاجمانی سرزده و در نیمه شب مورد حمله قرار می گیرند و نوعی جهان شمولی در مورد این نوع فیلم های ترسناک وجود دارد که باعث می شود به شکل باورنکردنی برای همه قابل درک بوده و مخاطبان از سراسر جهان با آن ها ارتباط برقرار کند.
اگر ژانر ترسناک با بازگرداندن نگرانی های جمعی جامعه به خود آنان در سال های اخیر به موفقیت بی سابقه ای دست یافته، چه ترسی می تواند برای همه انسان ها قابل درک تر و آشناتر از حمله گروهی قانون شکن متجاوز و خشن در نیمه های شب به خانه شما باشد؟ اما همانند هر چیز محبوب دیگری، ژانر فیلم ترسناک در مورد حمله به خانه نیز توسط ده ها و شاید صدها تقلید بی هنر و بی ارزش برای سود بردن از این ترند جذاب زمینگیر شده است. بدین بهانه در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم ترسناک برتر تاریخ سینما در مورد حمله به خانه آشنا کنیم که بهترین های ژانر فرعی خود به شمار می آیند.
۱۰- The Strangers
علیرغم یک بازاریابی آشفته و غیر منسجم به عنوان یک فیلم شورشگرانه، The Strangers در سال ۲۰۰۸ نشان داد که یک فیلم دلهره آور غیرمعمول در ژانر فرعی حمله به خانه است که در آن زوج کریستن (لیو تایلر) و جیمز (اسکات اسپیدمن) توسط سه قاتل ماسک دار مورد حمله قرار می گیرند. علاوه بر رویکرد موثر و از لحاظ بصری قابل توجه برایان برتینو، کارگردان فیلم، به موضوع موثر و سرراست خود، جذابیت ترسناک این فیلم در بی معنایی نهیلیستی خشونت است. در اینجا هیچ خبری از پیشینه پیچیده نیست و شخصیت های شرور داستان تنها به دلیل اینکه از کارشان لذت می برند دست به خشونت زده اند که به شدت ترسناک تر از یک قاتل دارای انگیزه ای خاص است که دلیلش برای اعمال خشونت چیزی است که شاید برای بسیاری قابل درک باشد.
بازی بازیگران بسیار قوی بوده و نتیجه برای کارگردانی که اولین کار سینمایی خود را می سازد بسیار قابل توجه است. همچنین فیلم The Strangers به خوبی می داند که چه زمانی خشونت سادیستی را افزایش داده و چه زمان از شدت آن بکاهد. بالاتر از همه، همانند بهترین فیلم های دیگر این ژانر، تماشای این فیلم در حالی که تنها در خانه هستید، می تواند به شدت فرد را دچار اضطراب کند. دنباله این فیلم اما جذابیت چندانی ندارد جز سکانس خارق العاده و بی نقص مبارزه در داخل استخر.
۹- Mother!
تازه ترین فیلم دارن آرونوفسکی با عنوان Mother! بدون شک یکی از بحث برانگیزترین فیلم های سال های اخیر است که تفاوت دیدگاه عمیقی نسبت به آن ایجاد شده است. این فیلم ترسناک روانشناختی به شدت تکان دهنده در مورد زنی (جنیفر لارنس) و شوهر شاعر و معروفش (خاویر باردم) است که خانه شان به طور روزافزونی مورد هجوم طرفداران آثار شوهر قرار می گیرد. اگر چه فیلم mother! برای ظرافت امتیازی دریافت نمی کند و به وضوح ایهامی برای دین و شرایط دنیای کنونی است، با این وجود به عنوان یک فیلم ترسناک در ژانر فرعی حمله به خانه با حال و هوایی ماوراءالطبیعه و به شدت ترسناک، بسیار موثر واقع می شود.
جنیفر لارنس یکی از بهترین بازی های خود در دوران بازیگری اش را در نقش اول داستان ارائه می دهد و در طول فیلم دائماً توسط آرونوفسکی تحت فشار روانی قرار می گیرد، به ویژه در بخش پایانی فیلم. چیزی که فیلم ندارد واقعیت گرایی است که البته با تصویرسازی فراموش نشدنی و ترسناکش جبران آن صورت می گیرد. بدون شک فیلم mother! برای همه جذاب و مناسب نخواهد بود اما می توان آن را یکی از خاص ترین فیلم های ژانر فرعی حمله به خانه دانست.
۸- Funny Games
بدون گفتن واضح است که یک فیلم ترسناک در مورد حمله به خانه از میشاییل هانکه فیلمساز کهنه کار اتریشی چیزی فراتر از یک فیلم ترسناک ساده و کلیشه ای خواهد بود و فیلم کالت کلاسیک Funny Games از او در سال ۱۹۹۷ نیز در این قالب می گنجد، فیلمی که توسط خود هانکه در سال ۲۰۰۷ توسط بازیگران هالیوودی بازسازی شد و یکی از تکان دهنده ترین فیلم ها در ژانر خود به شمار می آید. از همان سکانس های ابتدایی که موسیقی گوشخراش را روانه گوش های بینوای مخاطب می کند، پرواضح است که هانکه علاقه ای به نوازش کردن و آماده سازی مخاطب برای این شکنجه مملو از خشونت ندارد، داستانی که در آن دو مرد (فرانک گیرینگ و آرنو فریش) خانواده ای را به گروگان گرفته و آن ها را شکنجه می کنند.
هانکه به شکلی موثر و بی نقص این فیلم را به عنوان انتقادی از فیلم های تریلر آبکی و چرند هالیوود ساخته است، تا جایی که وقتی خانواده نقشه ای برای فرار می کشد، یکی از قاتلان در واقع فیلم را به عقب بازگردنده و از وقوع این ماجرا جلوگیری می کند. بدتر اینکه پایان تاریک تر از تاریک فیلم هانکه چیزی برای بازگشت باقی نمی گذارد و تصویر ترسناک نهایی به شکلی موثر هانکه را در حال خندیدن به مخاطب برای انتظار چیزی که فکر می کردند رخ می دهد به تصویر می کشد. این فیلم نیز اگر چه برای همه مخاطبان مناسب نیست اما بدون شک یک پرداخت بی نقص از ژانر حمله به خانه است.
۷- You’re Next
فیلم You’re Next ساخته آدام وینگارد یک فیلم به شدت ترسناک و متفاوت در ژانر حمله به خانه است که فرمول این ژانر را گرفته و به خشن ترین و البته جذاب ترین شکل ممکن آن را تغییر می دهد. اگر چه روی کاغذ داستان فیلم بسیار ساده و معمولی به نظر می رسد- خانواده ای در جریان یک جشن سالگرد عروسی مورد حمله گروهی مهاجم ماسک دار قرار می گیرند-، پیچش داستانی بزرگ آنجاست که شخصیت اصلی داستان با نام ارین (شارنی وینسون) در جایی بزرگ شده که مجبور بوده برای زنده ماندن به سختی تلاش کند و به همین خاطر توانایی های خاصی در مقابله با حمله کنندگان به خانه اش دارد.
بازی به شدت موثر و ترسناک وینسون با سبک کارگردانه خلاقانه وینگارد نسبت به خشونت قابل مقایسه است که به برخی از جذاب ترین و ماندگارترین کشتارهای یک دهه اخیر ژانر وحشت منتهی می شود. اگر چه می توان به سختی این فیلم را شاهکاری در زمینه شخصیت پردازی و داستان پردازی دانست، اما فیلم You’re Next قواعد ژانر خود را با مهارتی هیجان انگیز وارونه کرده و پاسخی خوشایند به تمایلات ساده انگارانه فیلم های ترسناک با موضوع حمله به خانه می دهد.
۶- Better Watch Out
Better Watch Out بدون شک یکی از آن فیلم هایی است که قبل از تماشایش تا سرحد ممکن چیزی در مورد داستانش ندانید و به همین خاطر نیز ما در ادامه چیز زیادی در مورد داستان آن فاش نمی کنیم. کلیت داستان در مورد پسری ۱۲ ساله به نام لوک (لوی میلر) و پرستارش اشلی (الیویا دیونگ) در حال فرار از یک مهاجم مسلح است اما رفته رفته مشخص می شود که با فیلمی کاملاً متفاوت در ژانر فرعی حمله به خانه مواجه هستیم.
با یک فضای شبیه کریسمی کنایه آمیز و نبردهای هوشی مداوم بین قربانیان و مهاجم، مقایسه این فیلم با کلاسیک محبوب Home Alone اجتناب ناپذیر است. با این وجود، بین غافلگیر کردن مداوم انتظارات و پیش بینی ها، بازی های فوق العاده نقش های اصلی و حال و هوای سیال، Better Watch Out چیزی فراتر از یک تقلید ادبی الهام بخش است. باز هم می گوییم که اگر کلیت داستان شما را جذب کرد، بهتر است حتی بدون دیدن تریلر فیلم نیز به تماشای آن بنشینید و مطمئن باشید که پشیمان نخواهید شد.
۵- Don’t Breathe
فیلم Don’t Breathe یک پیچش ترسناک منحصربفرد در یک روایت آشنا ایجاد کرده و این کار را با تمرکز کمتر روی کسی که خانه اش مورد تهاجم قرار گرفته و بیشتر کسانی که بی اجازه وارد خانه او شده اند انجام می دهد. این فیلم داستان سه جوان خلافکار (جین لوی، دیلان مینت و دانیل زوواتو) را روایت می کند که به خانه یک سرباز سابق نابینا (استفن لنگ) حمله می کنند تا مبلغ ۳۰۰,۰۰۰ دلار پول نقد او را به سرقت ببرند. چیزی که شبیه یک داستان سرقت معمولی به نظر می رسد به چیزی مطلقاً متفاوت تبدیل می شود وقتی که مرد نابینا علیرغم مشکل بینایی که دارد به شکلی خشونت آمیز با مهاجمان به خانه اش مقابله می کند و نتیجه ۸۸ دقیقه تمرین تنشی است که باعث می شود ضربان قلبتان همواره بالا مانده و کف دست هایتان به شکل ترسناکی عرق کند.
فده آلوارز کارگردان فیلم از دوربین خود به شکلی هنرمندانه برای تاکید فیلم بر فضای تنگ و تاریک خانه استفاده کرده و همزمان بازی های لوی و لنگ به طور ویژه قابل توجه است. با تعهد سرسختانه اش به روایت اقتصادی و ترس نداشتن از رفتن به برخی مکان های به شدت تکان دهنده، فیلم Don’t Breathe فیلمی منحصربفرد و کمیاب در ژانر وحشت است که باعث می شود بعد از تماشایش بخواهید یک دوش طولانی همراه با کف فراوان بگیرید.
۴- Sleep Tight
اگر چه کمتر شناخته شده ترین فیلم این فهرست به شمار می آید، فیلم Sleep Tight یک برداشت به شدت خلاقانه و البته ترسناک از ژانر حمله به خانه است در مورد شخصیتی به نام سزا (لوییس توسار)، سرایدار مشکل دار یک آپارتمان که از موقعیت خود برای مداخله بیش از حد در زندگی ساکنان استفاده می کند. این فیلم به شدت ترسناک از خوامه بالاگورو کارگردان فیلم [REC]، فیلمی است که همانند فیلم قبلی باید با کمتری اطلاعات در موردش به تماشای آن بنشینید، به خاطر ماهیت پرتنش و به شدت غیرقابل پیشینی داستان آن است که رفته رفته شما را می سوزاند.
نیازی به گفتن نیست که بازی خیره کننده توسار یک شاهکار نفرت انگیز است که تماشا دارد در حالی که کارگردانی بالاگورو گاهی اوقات به آستانه هیچکاکی خود از تعلیق پر از خشونت می رسد. بن مایه های این فیلم کمدی سیاه اما بدون شک مخاطب را در حالی که می خندد تکان خواهند داد، اگر چه نتیجه نهایی عمدتاً فیلمی است که تاثیری کبود کننده و ماندگار بر روی مخاطب بعد از تماشایش دارد.
۳- Hush
Hush یک آموزش باکیفیت و موثر در مورد اینکه چگونه فیلمی به شدت سرگرم کننده و باکیفیت با بودجه ای اندک ساخت. مایک فلاناگان استاد ژانر وحشت (Oculus, The Haunting of Hill House, Doctor Sleep) این فیلم ترسناک به شدت ساکت را با هزینه اندک ۱ میلیون دلاری ساخته است اما اجرای بی نقص و هوشمندان کارگردان به سرعت مخاطب را در داستان فرو می برد. داستان فیلم به شدت ساده است: مدی یانگ (کیت سیگل همسر فلاناگان) یک زن ناشنوا است که خانه دورافتاده اش در دل جنگلی ساکت را در معرض حمله یک قاتل ماسک دار می بیند.
فلاناگان از این جذابیت منحصربفرد در نهایت حد ممکن سود می برد و مخاطب را در یک دنیای تقریباٌ بدون دیالوگ غرق می کند در حالی که نشان می دهد شخصیت مدی به شکلی متناسب با ناتوانی اش در شنیدن و سخن گفتن، توسط مهاجم مورد اذیت و آزار قرار می گیرد. اگر از جامپ اسکرها و تنش های متناوب فیلم های ترسناک کلیشه ای خسته شده اید، Hush بدون شک فیلمی ترسناک در ژانر حمله به خانه است که مناسب شماست، اگر چه موفقیت اصلی فیلم در بازی به شدت بی نقص و تکان دهنده کیت سیگل است. با زمان نسبتاً کوتاه ۸۱ دقیقه ایش، فیلم Hush یک فیلم روح دار هوشمندانه است که حرکات بدن بدون صدا را برای روایت یک تنش خالص دلهره آور و تنش زا به کار می گیرد.
۲- Inside
فیلم Inside که در اوج عصر جدید جریان خشونت شدید ژانر ترسناک سینمای فرانسه منتشر شد، یک فیلم بی نقص اما ترومایی است که در آن یک زن باردار (آلیسون پارادیس) خود را در معرض حمله یک مهاجم قاتل (بئاتریس دلی) با نقشه هایی برای بچه به دنیا نیامده اش می شود. این فیلم که به شکلی خاص از خشونت توسط جولین مائوری و الکساندر بوستیلو فیلمبرداری شده، در طول ۸۲ دقیقه زمان داستان خود هیچ ابایی از به تصویر کشیدن خشونت نداشته در حالی که بر یک روایت بسیار ساده اما به شدت هوشمندانه پیش می رود که به شخصیت های پارادیس و دیل فضایی برای بازی هایی بسیار بی نقص، منحصربفرد و واقع گرایانه می دهد.
بدون شک تماشای این فیلم برای افراد نازک نارنجی و حساس مناسب نیست، به ویژه در اوج تهوع آور داستان، اما کنار هم قرار دادن خشونت شدید داستان و یک حال و هوای بامزه کریسمسی، باعث می شود Inside جایگاهی متفاوت از هر فیلمی دیگر در این ژانر داشته باشد. هر کاری که می کنید از تماشای نسخه بازسازی انگلیسی زبان بی مزه و به شدت بی کیفیت این فیلم در سال ۲۰۱۶ دوری کنید.
۱- Us
تازه ترین فیلم اضافه شده به ژانر فرعی حمله به خانه، اتفاقاً بهترین آن ها نیز هست، فیلم Us که اثری گول زننده اما مسحور کننده از جوردن پیل است. گر چه بسیاری از این فیلم به عنوان تازه ترین فیلم او پس از شاهکار برنده اسکار Get Out ناامید شدند، با توجه به کیفیت و نقاط قوتش، این فیلم یک فیلم ترسناک متفاوت و قدرتمند است در مورد خانواده ای که خود را در حمله گروهی از همزادهایشان می بیند. دلیل اصلی موفقیت فیلم و نقطه قوت عمده آن بازی لوپیتا نیونگو در دو نقش متفاوت است که به خوبی توانسته همزمان نقش شخصیت آسیب پذیر آدلاید و همزاد به شدت خشن او را بازی کند. این فیلم همچنین دارای اشاراتی واضح به تجربیات ناخوشایند سیاه پوستان در آمریکای امروزی است که با شرایط کنونی جهان نیز همخوانی زیادی دارد. خشونت مطلقاً ناخوشایند فیلم جوردن پیل را می توان با فضای مبهم و پررنگ داستان مقایسه کرد.
منبع: روزیاتو