به گزارش حلقه وصل به نقل از مدیکال اکسپرس، مطالعه جدیدی که امروز منتشر شد، سوگیری‌های سیستماتیک را در میان ارائه دهندگان مراقبت‌های اولیه و اچ آی وی در مورد افرادی که مواد تزریق می‌کنند و اینکه چگونه این سوگیری‌ها ممکن است بر دسترسی به پیشگیری قبل از مواجهه (PrEP) تاثیر بگذارد، نشان می‌دهد، یک داروی پیشگیرانه و مبتنی بر نسخه به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونت HIV را کاهش می‌دهد.
دریافت آموزش PrEP یا نسخه PrEP توسط بیماران به شدت به صلاحدید ارائه دهندگان بستگی دارد که در معرض سوگیری‌های اجتماعی است. محققان دانشگاه جورج واشنگتن ۳۷۰ نفر از کادر درمان و بیماران مبتلا به اچ آی وی را مورد بررسی قرار دادند تا دریابند که آیا نژاد، گرایش جنسی و مصرف داروی تزریقی بیمار بر قضاوت بالینی تاثیر می‌گذارد یا خیر. آن‌ها دریافتند افرادی را که مواد مخدر تزریق می‌کنند، دارای ایمنی کمتری هستند. سوگیری‌های محدودی بر اساس گرایش جنسی وجود دارد.
بیشتر بخوانید
راهکار مقابله با ایدز
سارا کالابرز، استادیار روانشناسی بالینی و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: در زمانی که مصرف مواد مخدر تزریقی محرک فراگیر بیماری و مرگ قابل پیشگیری در آمریکاست، کاهش آسیب ضروری است. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند نقش اساسی در افزایش آگاهی در مورد PrEP و امکان دسترسی به این منبع مهم پیشگیرانه ایفا کنند، اما آن‌ها به طور معمول آن را به بیماران، به ویژه بیمارانی که مواد تزریق می‌کنند، ارائه نمی‌دهند. ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا سوگیری‌های سیستماتیک علیه مردم وجود دارد یا خیر؛
تحقیقات قبلی تاثیر نژاد بیمار و سایر ویژگی‌ها را بر تصمیم‌گیری بالینی مرتبط با PrEP در بین دانشجویان پزشکی بررسی کرد. کالابرز و تیم او بر اساس این مطالعات با پرسش در مورد سوگیری‌ها علیه افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند و انجام این کار با نمونه ملی بزرگی از ارائه‌دهندگان مجاز و مجرب، پایه‌گذاری کردند.
محققان با استفاده از یک پرونده پزشکی ساختگی که در آن اطلاعات کلیدی را متنوع می‌کردند، از ارائه‌دهندگان درخواست کردند که پرونده را بررسی کنند و یک سری قضاوت بالینی در مورد یک بیمار فرضی انجام دهند. هر ارائه‌دهنده یک نسخه از پرونده پزشکی را بررسی کرد که بر اساس نژاد بیمار و اینکه آیا بیمار دارو تزریق کرده است، متفاوت بود.
محققان دریافتند ارائه دهندگان در مورد کسانی که مواد مخدر تزریق می‌کنند قضاوت کمتری دارند. حتی با وجود اینکه ارائه‌دهندگان مواد مخدر دریافتند که بیمارانی که مواد مخدر تزریق می‌کنند بیشتر از بیماران دارای خطرات جنسی در معرض خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی قرار دارند، اما اعتقاد آن‌ها به این که افرادی که مواد تزریقی تزریق می‌کنند کمتر به PrEP پایبند هستند و نسبت به افرادی که در معرض خطر جنسی هستند مسئولیت کمتری دارند، می‌تواند منجر به ابتلا به HIV شود. به گفته محققان، شانس کمتری برای ارائه آن توسط ارائه دهنده وجود دارد.
کالابرز گفت: بسیاری از افرادی که مواد تزریقی را یاد گرفتند، نگرش مثبتی نسبت به PrEP ابراز کردند. با این حال، تنها حدود ۲۵ ٪ از افرادی که مواد تزریقی در آمریکا تزریق می‌کنند از PrEP آگاه هستند و کمتر از ۱ ٪ اخیرا از PrEP استفاده کرده‌اند. مطالعه ما اهمیت افزایش آگاهی در مورد PrEP را به عنوان یک منبع پیشگیرانه برای خطرات جنسی و مربوط به تزریق و استاندارد کردن دسترسی به آن برای همه افراد از طریق سیاست‌ها و دستورالعمل‌ها نشان می‌دهد.
محققان تاکید می‌کنند محدود کردن دسترسی به PrEP برای افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند می‌تواند سیاست‌ها و اقداماتی را ترکیب کند که دسترسی آن‌ها را به سایر منابع حیاتی سلامت، مانند درمان مبتنی بر دارو برای اعتیاد و دسترسی به نالوکسون، دارویی که می‌تواند برای معکوس کردن استفاده شود، محدود می‌کند. اثرات مواد افیونی در طول مصرف بیش از حد کالابرز و تیم او همچنین تاکید می‌کنند که ارائه دهندگان ممکن است این شکل از سوگیری یا آسیب پذیری خود را در برابر آن تشخیص ندهند که نشان دهنده نیاز به آموزش گسترده در کاهش تعصب و شایستگی فرهنگی است.
این مطالعه با عنوان مطالعه تجربی اثرات نژاد بیمار، جهت گیری جنسی و مصرف داروی تزریقی بر قضاوت‌های بالینی مرتبط با PrEP ارائه دهندگان در مجله AIDS and Behavior منتشر خواهد شد.