به گزارش حلقه وصل به نقل از مدیسن نت، این یافتهها بر روی یک اقدام بهداشت روانی موسوم به ذهنآگاهی متمرکز است.
«الکس پرسیوتی»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه کلرادو، توضیح داد: «ذهنآگاهی را میتوان بهعنوان آگاهی بدون قضاوت از لحظه حال از طریق تکنیکهایی مانند مدیتیشن یا یوگا تعریف کرد.»
وی در ادامه افزود: «اساساً به معنای کنارگذاشتن احساس تأسف و پشیمانی در مورد گذشته یا ترس از آینده و صرفاً تمرکز بر لحظه حال است.»
پرسیوتی خاطرنشان کرد: «به عنوان مثال، میتواند شامل توجه بیشتر به طعم، بافت یا بوی غذا باشد. یا هنگام پیادهروی در فضای باز، به مناظر، صداها و بوهای محیط خود توجه کنید.»
حتی انجمن قلب آمریکا معتقد است که انجام این کار ممکن است فواید قلبی عروقی داشته باشد، و پتانسیل آن را به عنوان یک ابزار محافظتی برای کاهش استرس و تقویت آرامش در میان بیماران قلبی عنوان میکند.
تحقیقات قبلی نشان داد که از هر ۵ بازمانده از ایست قلبی، ۱ نفر با افزایش علائم افسردگی، ۱ نفر از هر ۴ نفر دچار اضطراب و ۱ نفر از هر ۴ نفر با علائم اختلال استرس پس از سانحه دست و پنجه نرم میکند.
در این مطالعه، ۱۲۹ بیمار ایست قلبی با میانگین سنی ۵۲ سال تحت بررسی قرار گرفتند. به طور متوسط، تقریباً پنج سال از ایست قلبی بیماران گذشته بود.
همه بیماران در سال ۲۰۱۹ یک نظرسنجی ذهنی اولیه را برای ارزیابی افسردگی، اضطراب و PTSD انجام دادند. نظرسنجی دوم یک سال بعد تکمیل شد.
محققان دریافتند کسانی که رویکردی متمرکز بر زمان حال داشته و شرایط زندگی خود را پذیرفته بودند، علائم کمتری از ناراحتی روانی داشتند.
پرسیوتی گفت: «این خبر بسیار امیدوارکننده است، زیرا به این معنی است که ما ذهن آگاهی را به عنوان اقدامی که ممکن است به بازماندگان ایست قلبی، جمعیتی که با علائم روانی مزمن دست و پنجه نرم میکنند، کمک میکند شناسایی کردهایم. در آینده، ما باید نقش حفاظتی بالقوه آن را مطالعه کنیم.»