به گزارش حلقه وصل به نقل از مدیکال اکسپرس، با ظهور انواع سارس-کوو-۲ در سراسر جهان، شیوع این بیماری همه گیر در حال افزایش است. یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی Joelle Pelletier و Jean-François Masson، هر دو استاد بخش شیمی دانشگاه مونترال، می‌خواستند دریابند که آیا عفونت طبیعی یا واکسیناسیون منجر به تولید آنتی‌بادی‌های محافظ بیشتر شده است یا خیر.
در مطالعه خود که امروز در Scientific Reports منتشر شد، مشاهده کردند افرادی که واکسن Pfizer BioNTech یا AstraZeneca را دریافت کردند، سطوح آنتی بادی به طور قابل توجهی بالاتر از افراد آلوده داشتند. این آنتی‌بادی‌ها بر روی نوع دلتا نیز مؤثر بودند که در زمان جمع‌آوری نمونه‌ها در کبک در سال ۲۰۲۰ وجود نداشت.
ماسون، متخصص ابزارهای زیست پزشکی و پلتیر، متخصص شیمی پروتئین، به گروهی علاقه‌مند بودند که مورد مطالعه قرار نگرفته بودند: افرادی که به سارس-کوو-۲ آلوده شده بودند، اما در نتیجه عفونت در بیمارستان بستری نشدند.
در نتیجه، ۳۲ بزرگسال کانادایی مثبت کووید-۱۹ غیر بستری شده در بیمارستان، ۱۴ تا ۲۱ روز پس از تشخیص از طریق آزمایش PCR، توسط مرکز بیمارستانی دانشگاه لاوال انتخاب شدند. این در سال ۲۰۲۰ بود، قبل از ظهور انواع بتا، دلتا و گاما.
ماسون گفت: همه افرادی که آلوده شده بودند آنتی بادی تولید کردند، اما افراد مسن بیشتر از بزرگسالان زیر ۵۰ سال تولید کردند. علاوه بر این، ۱۶ هفته پس از تشخیص، آنتی بادی‌ها همچنان در جریان خون آن‌ها وجود داشت.
آنتی بادی‌های تولید شده پس از عفونت توسط سویه اصلی و بومی ویروس نیز به انواع سارس-کوو-۲ که در امواج بعدی ظاهر شدند، یعنی بتا (آفریقای جنوبی)، دلتا (هند) و گاما (برزیل) واکنش نشان دادند.
یک واکنش شگفت انگیز به نوع دلتا
پلتیه گفت: اما نتیجه‌ای که ما را بیش از همه شگفت زده کرد این بود که آنتی بادی‌های تولید شده توسط افراد آلوده به طور طبیعی ۵۰ سال و بالاتر نسبت به بزرگسالان زیر ۵۰ سال محافظت بیشتری ارائه می‌دهند.
او افزود: این با اندازه‌گیری ظرفیت آنتی‌بادی‌ها برای مهار برهم‌کنش پروتئین اسپایک نوع دلتا با گیرنده ACE-۲ در سلول‌های انسانی مشخص شد که به این ترتیب ما آلوده می‌شویم. ما پدیده مشابهی را با سایر انواع مشاهده نکردیم.
هنگامی که فردی که یک مورد خفیف کووید داشته است، واکسینه می‌شود، سطح آنتی بادی در خون او در مقایسه با یک فرد واکسینه نشده که به ویروس آلوده شده است، دو برابر می‌شود. آنتی بادی‌های آن‌ها همچنین بهتر می‌توانند از تعامل اسپایک-ACE-۲ جلوگیری کنند.
ماسون گفت: اما نکته جالب‌تر این است که ما نمونه‌هایی از یک فرد جوان‌تر از ۴۹ سال داریم که عفونت آن برخلاف واکسیناسیون، آنتی‌بادی‌هایی را تولید نمی‌کند که تعامل سنبله-ACE-۲ را مهار می‌کند. این نشان می‌دهد که واکسیناسیون محافظت در برابر دلتا را افزایش می‌دهد. در میان افرادی که قبلا توسط سویه بومی آلوده شده بودند.
هر دو دانشمند معتقدند باید تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین ترکیب برای حفظ موثرترین سطح آنتی بادی‌های واکنش پذیر به همه انواع ویروس انجام شود.
این مطالعه با همکاری دانشگاه لاوال، مرکز بیمارستانی دانشگاه لاوال، هما کبک و شورای تحقیقات ملی کانادا انجام شد. این توسط موسسه تحقیقات بهداشتی کانادا، شورای تحقیقات علوم طبیعی و مهندسی کانادا، شورای ملی تحقیقاتی کانادا برنامه چالش پاسخ به همه‌گیری و بنیاد کانادا برای نوآوری تامین شده است.