چمران افغانستان

به گزارش حلقه وصل، روز جمعه در جریان یک عملیات تروریستی در نماز جمعه مسجدحضرت صاحب الزمان(عج) معروف به مسجدخواجه حسن در گردیز افغانستان قریب چهل تن ازنمازگزاران به شهادت رسیده و بیشت از صد نفر مجروح شدند. دکتر سیدمحمدعلیشاه موسوی گردیزی نیز در این حادثه تروریستی به شهادت رسید. دکتر گردیزدی به واسطه خدماتش به مردم مظلوم افغانستان به چمران افغانستان مشهور شده بود. او در جریان سال‌های دفاع مقدس به عنوان پزشک در خط مقدم حضور داشت پس از بازگشت به افغانستان به عنوان نماینده مردم زادگاهش به لوی جرگه راه یافت اما امریکایی‌ها را یازداشت کرده و بیش از ۴۰ ماه در گوانتانامو اسیر بود.

محمدحسین جعفریان مستند ساز و کارشناس مسائل افغانستان پس از شهادت دکتر سیدمحمدعلیشاه گردیزی در اینستاگرام خود نوشت:

سالهای سال بودمرگ و شهادت کسی اشکم رادرنیاورده بود... تادیشب که خبرشهادت دکتر"سیدمحمدعلیشاه گردیزی"راشنیدم.آدم شگفت انگیزی بود.شنیده
ایدمیگویندفلانی زندگی پربرکتی داشت...مصداقش اینمرداست.

-درنوجوانی دروطنش افغانستان باروسهاجنگید.چه جنگهایی...دوبارمجروحیت ثمره آن مجاهدتهابود.

-درجوانی به ایران آمدوپزشکی دانشگاه تهران راخواند و درهمان حال به جهادسازندگی پیوست...جزآن بارها به جبهه های جنگ ایران وعراق رفت و باصدام جنگید... تاآنجاکه درعملیات "والفجرمقدماتی"فرماتده اورژانس خط دونبردبود...

-درمیانسالی پس ازپیروزی مجاهدین درافغانستان به زادگاهش رفت.نماینده مردم شهرش در لویه جرگه(مجلس سنتی بزرگان)شد.درمخالفت باحضورامریکاییهادرافغانستان شهره بود.نیمه شبی توسط آنهادرخانه اش دستگیرو به زندان بگرام وسپس گوانتاناموفرستاده شد.حدودپنجسال بدون محاکمه...اوپس ازنبردباروسهاوصدام به نبردباآمریکاییهارفته بود.

-پس ازآزادی علیرغم داشتن امکانات کافی درایران برای مبارزه بافقرمردمانش به زادگاهش گردیز درجنوب شرق افغانستان برگشت.درمانگاهی رادرآنجاراه انداخت وهمزمان با فقروبیماریها،بااندیشه های افراطی ، خاصه داعش به نبردبرخاست. جنگ باداعش آخرین جنگ اوبود.

اوبه دکترچمران افغانستان شهره بودوخدا میداندشهادتش به همان اندازه متاثرم ساخت...شهادت مبارکت و بهشتبرین نوشت باد دکترجان که مرگی جزاین برتوحرام بود.

محمدمهدی خالقی کارگردان مستند قصه شبان و گرگ  که درباره شهید موسوی گردیزی و خاطرات وی از گوانتانامو است درباره شهادت او این گونه نوشته است:

خبری شنیدم که هنوز از شنیدنش گیج و حیران هستم. از جنس شنیدن خبر شهادت یک دوست عزیز...

هفت سال پیش ایام نوروز ۱۳۹۰ در قصر نیمه ویران دارالامان کابل با دوستی قرار ملاقات و مصاحبه داشتم. دکتر #سید_علیشاه_موسوی_گردیزی، پزشک مجاهد افغانستانی، سیدی از اهالی گردیز افغانستان که چندسالی از عمرش را بی گناه در گوآنتانامو گذرانده بود. گذرانی در چنگال دژخیمان آمریکایی.

قرار بود به گردیز سفر کنیم. اما خودش پیشنهاد داد به دلیل نا امنی جاده به کابل بیاید ... پیشنهاد دومش این بود که با لباس محلی افغانستانی بیاید که من استقبال کردم. آن روز دارالامان مصاحبه بسیار خوبی گرفتیم ... سید بااخلاق، خنده رو، نترس و یک شیرمرد واقعی ...

پیش از این دیدار، کتاب خاطراتش از زندان گوآنتانامو را خوانده بودم و بعد از آن هم چند باری در ایران سعادت دیدارش را یافتم.

امروز خبر ناگوار شهادت این دوست عزیز و مجاهد فی سبیل الله را شنیدم. شهادتی عارفانه و پرمعنا در مسجدی پر از نمازگزار که تروریست ها مردم را به رگبار می بندند و سپس در حمله انتحاری مسجد را منفجر می کنند.

دکتر گردیزی دومین شهید مجموعه مستند "هم زبانی و بی زبانی" است. سه سال پیش هم شیخ نجفی جقاره ای از علمای هرات که شخصیت یکی از قسمت های این مستند بود، میانه بازار هرات هدف حمله تروریستی قرار گرفت.
اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک

بیانیه اتحادیه بین المللی امت واحده در پی شهادت دکتر سید محمدعلی‏شاه موسوی گردیزی
هرچند خبرهای مکرر شهادت برادران و خواهران افغانستانی­مان خلال بمب­گذاری­های کوردلان افراطی، جان را هرازچندگاهی می­کاهد، لیک انفجار روز گذشته در مسجد صاحب­الزمان گردیز افغانستان، همراه با خبر شهادت دکتر سید علی­شاه موسوی نیز بود. فرصت هرچند کوتاه آشنایی با او برای فعالین اتحادیه بین المللی امت واحده کافی بود تا عمق شخصیت این مجاهد نستوه آشکار شود. سید علی­شاه موسوی را شاید بتوان چهره­ای منحصربفرد در میان شخصیت­های انقلابی جهان اسلام برشمرد. گلوله­ها و ترکش­های ارتش شوروی سابق و مزدوران­ش، سید علی­شاه را در دوران جهاد علیه اشغال­گری شوروی، تا سر حد شهادت پیش برد. عطش مبارزه برای عدالت و آزادی اما او را از جبهه­های نبرد افغانستان به ایران و جنگ علیه رژیم بعث صدام کشاند. او که پیش­تر دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه کابل بود، برای تکمیل تحصیلاتش وارد دانشگاه تهران شد و پس از فارغ التحصیلی برای خدمت به محرومین، عازم کشورش افغانستان شد اما تقدیر عینیت شعار نه شرقی نه غربی را برای حیات این بزرگ­مرد رقم زده بود که به اسارات نیروهای اشغال­گر آمریکایی در افغانستان درآمد و طعم تلخ دموکراسی آمریکایی را در زندان­های بگرام و گوانتانامو چشید.

سید علی­شاه وقتی پس از سه سال از زندان آزاد شد و به زادگاه­ش در گردیز بازگشت لحظه­ای درنگ نکرد و همه همت خویش را صرف خدمت­رسانی به محرومین و نیز وحدت میان مسلمین کرد. نه گلوله­های روسی و نه شکنجه­های آمریکایی و نه فقر و فلاکت مردم افغانستان، هیچ­کدام باعث نشد تا سید علی­شاه موسوی آرمان نخست جهان اسلام را که آزادی قدس شریف و فلسطین محبوب است از یاد ببرد؛ چه آنکه در آخرین یادداشت منتشره از او در شبکه­های اجتماعی٬ سخن از وظیفه مسلمین در قبال فلسطین اشغال شده بدست صهیونیست­ها رانده بود.

حیات و ممات امثال سید علی­شاه­های موسوی، در دورانی که جمعی خسته و درمانده دو پا بر آرمان­های انقلابی نهاده­اند و دو دستی به مناصب قدرت چنگ زده­اند و دو چشم به دنیا غرب دوخته­اند و بدنبال پرکردن کیسه­ها و شکم­های پرناشدنی خود هستند، بارقه­های امیدی است که مبادا نسل جدید انقلاب اسلامی ایران ریشه­های خود را بخاطر چند مسوول بی­مسوولیت و کفایت در قوای گوناگون کشور، فراموش کند. سید علی­شاه موسوی که به حق چمران افغانستان لقب گرفت نمونه­ی مبارزه خستگی ناپذیر علیه مستکبرین عالم و تلاش برای خدمت­رسانی به محرومین و تحقق وحدت امت اسلامی است. باشد که شهادتش نسل انقلابی­هایی چون او را تکثیر کند. ان شا الله.

اتحادیه بین المللی امت واحده شهادت این بزرگ مرد مبارز به خانواده، دوستان و آشنایان او در وهله اول تبریک و تهنیت گفته و از خداوند منان تحمل درد فراق و جدایی او را برای ایشان مسالت دارد