به گزارش حلقه وصل، در ظاهر با یک فعلِ کاملا پیش پا افتاده طرف هستیم که اصلا در حد و اندازه‌ای نیست که بخواهیم راجع به آن حرف بزنیم و یا گزارشی را من باب آن به رشته تحریر دربیاوریم اما گاهی اوقات در دل کم‌ارزش‌ترین اتفاقات، درس‌ها و نکات مهمی برجای می‌ماند که می‌توان برداشت‌های بزرگی را از آنها داشت.
شهریار مغانلو، مهاجم فصل قبل تیم فوتبال پرسپولیس، با پیوستن به سپاهان تمام عکس‌های دوران حضورش در جمع سرخپوشان تهرانی را پاک کرد. این همان اتفاقی است که در پاراگراف قبلی به بی‌اهمیت بودنش اشاره کردیم. به هیچ وجه اقدامات شهریار مغانلو و هر فوتبالیست دیگری در فضای مجازی نمی‌تواند اعتبار و اهمیت قابل توجهی داشته باشد. به خصوص در این روزها که بازیکنان از فضای رسانه‌ای به وجود آمده در اینستاگرام سوء استفاده می‌کنند و با انجام دادن کارهایی، هواداران و باشگاه‌ها را بازی می‌دهند و به سود خود امتیاز می‌گیرند. اما اگر در کُنهِ کاری که شهریار انجام داده دقت کنیم به نکات شخصیتی او پی خواهیم برد.
ابتدا چند سوال را در ذهنتان مرور کنید. شهریار مغانلو با ناراحتی از پرسپولیس جدا شد؟ باشگاه پرسپولیس و هوادارانش با او رفتار بدی داشتند؟ حضور در پرسپولیس از لحاظ فوتبالی به این بازیکن ضرر زد؟ پاسخ تمام این سوالات منفی است. مهاجم سابق پیکان و ملوان در باشگاه سانتاکلارای پرتغال هیچ آورده‌ای نداشت و فقط یک گل زد. پرسپولیس در نیم‌فصل دوم به دنبال جذب مهاجم بود و او را از باشگاه پرتغالی‌اش قرض گرفت. در پرسپولیس، مغانلو دوباره اوج گرفت و از بحران خارج شد و اعتماد به نفس بالایی را به دست آورد. گل‌های او در لیگ و لیگ قهرمانان به کمک پرسپولیس آمد و در نهایت این بازیکن بلند بالا و با استعداد برای اولین بار قهرمان لیگ برتر شد و در لیگ قهرمانان آسیا هم به مرحله دوم رسید. در ادامه سرخپوشان نتوانستند پول رضایت‌نامه او را پرداخت کنند و سپاهان موفق شد گوی سبقت را برباید و با باشگاه پرتغالی به توافق برسد. هیچ نکته تاریکی در ماجرای مغانلو و پرسپولیس و هوادارانش نیست که بخواهد منجر به این واکنش از سوی مغانلو شود که بخواهد پست‌هایی که با لباس پرسپولیس داشت را پاک کند تا دلخوری‌اش را به نوعی نشان دهد.
تنها دلیلی که می‌توان برای این کار پیدا کرد این است که مغانلو با توجه به حواشی زیادی که بین هواداران ۲ باشگاه پرسپولیس و سپاهان وجود دارد؛ برای اینکه دل هواداران تیم جدیدش را به دست بیاورد؛ دست به چنین کاری زده است. این یعنی نسبت به هوادارانی که ماه‌ها تشویقش کردند و حمایتش کردند و در چند هفته نخستی که پایش به گلزنی باز نشده بود بی‌اهمیت بود و حالا قهرمانِ زنده را در آغوش گرفته است.
مغانلو رفتاری را از خود بروز داد که در فوتبال حرفه‌ای دنیا هم مثلش را نمی‌بینیم. پدرو رودریگز، بعد از سال‌های بسیار زیاد در یک انتقال جنجالی از رم به لاتزیو رفت. انتقالی که مطمئنا باعث می‌شود حواشی زیادی برای این مهاجم اسپانیایی به وجود بیاید چرا که به تیمی رفته که دشمن قدیمی و سنتی رم است. با این وجود پدرو هیچ یک از پست‌های اینستاگرامی‌اش با لباس رم را پاک نکرده است.
لیونل مسی نیز با وجود بی‌مهری باشگاه بارسلونا پست‌های دوران حضورش در کاتالونیا را پاک نکرد. دقیقا کاری که جیدن سانچو بعد از ملحق شدن به منچستریونایتد انجام داد و پست‌هایش با لباس دورتموند را حذف نکرد. چرا؟ چون این بازیکنان در درجه نخست برای خود، سپس برای باشگاه و هواداران تیم قبلی و همچنین برای تیم جدیدش و هوادارانش احترام قائل شده است و نشان داده از شخصیت باثباتی برخوردار است.
بازهم باید تکرار کنیم که رفتار مغانلو، پیش از هر کسی، بی‌احترامی به خودش بود. بی‌احترامی به روزهایی که در پرسپولیس درخشید و عملکرد خوبی داشت اما او آنها را پاک کرد و خط قرمز روی آنها کشید.
طبیعتا نام شهریار، همه را در درجه نخست به یاد محمد حسین بهجت تبریزی یا همان شهریار، شاعر پرآوازه تبریزی می‌اندازد. شاعری که خصلت اصلی‌اش در دوران زندگی پربارش، وفاداری‌اش بود. فارغ از طریقه زندگی، در اکثر شعرهای سروده شده توسط شهریار می‌توان رگه‌هایی از مهر، وفاداری و عشق را جستجو کرد. به طور مثال در این بیت، او نهایت احترامش را نسبت به عشق از دست رفته‌اش بیان می‌کند:
سال‌ها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز در درونم زنده هست و زندگانی می‌کند
با همه نسبان تو گویی کز پی آزار من خاطرم با خاطرات خود تبانی می‌کند
انتظار اینکه شهریار مغانلو بخواهد برای همیشه در پرسپولیس بماند و یا نسبت به این تیم وفادار بماند، در دنیای حرفه‌ای فوتبال خواسته‌ای غیر منطقی است اما ای کاش شهریار به سان شهریارِ شاعر، کمی نسبت به گذشته و پیراهنی که بارها بر آن بوسه زد احترام می‌گذاشت و چنین کاری را انجام نمی‌داد. باید دید او بعد از ترک سپاهان هم عکس‌های حضورش در این تیم را حذف خواهد کرد یا خیر.
