آذربایجان شرقی: طرح "بهار آموزش در خزان کرونا" به همت دانشجو معلمان جهادی

به گزارش حلقه وصل؛ گروه جهادی بسیجی متشکل از دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان تبریز  طی طرحی به نام «بهار آموزش در خزان کرونا» به مناطق محروم تبریز رهسپار می شوند تا خلا امکانات آموزش مجازی بین دانش آموزان کم برخوردار را پر کنند.
مراسم افتتاحیه این طرح دیروز با حضور این جهادگران عرصه علم و دانایی، در فرهنگسرای الغدیر برگزار شد تا دانشجو معلمان دغدغه مند بطور رسمی کار خود را شروع کنند.
تنزل کیفیت آموزشی در دوران کرونا
علی محمد توکلی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در این مراسم گفت: امروزه کرونا یک پدیده جهانی است که بشریت با آن دست و پنجه نرم می کند و چرخه زندگی انسانی را مختل کرده است. نظام آموزشی یکی از مهم ترین بخش هایی است که این پدیده تاثیر بسزایی روی آن داشته و آسیب های ناشی از آن حتی در دوران پساکرونا نیز غیرقابل انکار است. مناطقی که شاید قبلا در آن ها مدرسه و آموزشی جریان داشت، با آمدن ویروس منحوس کرونا مدتی تعطیل و بعد از آن نیز به صورت مجازی ادامه یافت؛ که عملا آموزش و کیفیت آموزشی را به شکل چشم گیری کاهش داد.
وی افزود: گروه های جهادی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان، برای اولین بار در تابستان ۹۹ با استفاده از ظرفیت و پتانسیل دانشجومعلمان بومی، فعالیت آموزشی_تربیتی خود را در مناطق محروم استان آغاز کرد. فاز دوم این طرح با عنایت به عقد تفاهم نامه همکاری سه جانبه میان دستگاه های ذیربط با حضور بیش از ۲۰۰ دانشجو معلم، به صورت فراگیر در سطح استان اجرا و عملیاتی خواهد شد.
مناطق محرومِ نخبه پرور را دریابید
در ادامه جعفر پاشایی، مدیرکل آموزش و پرورش استان نیز در این جمع اظهار داشت: ما در مناطق محروم کودکان زیادی را داریم که شاید اگر به آن ها پر و بال داده شود، چه بسا بهتر از سایر دانش آموزان شهری بتوانند درس خود را ادامه دهند. گاهی حتی مناطق محروم نخبه پرور هم می شوند. این ایده دانشجو معلمان، کار بزرگی است و چه بسا در قیامت همین یک کار در ردیف اول نامه اعمال آن ها باشد.
وی در ادامه گفت: ما باید بتوانیم در هر کاری به جا و درست تصمیم بگیریم که بعدا پشیمان نشویم. اینکه شما خواهران و برادران انتخاب کرده اید که به کار جهادی بپردازید، سختی دارد ولی پشیمانی هرگز. کودکان پاک و معصومی که شما دنیایشان را خواهید ساخت، اگر بتوانند به جای متر کردن کوچه و خیابان ها به تحصیل مشغول شوند، ثواب و اجرش به شما می رسد و این برای آینده شما هم خوب است که در این دوره ها ورزیده می شوید و با مناطق محروم هم آشنا می شوید.
زینب علمدار سرند، مدیر آموزش و پرورش ناحیه ۵ تبریز در اثنای مراسم خاطرنشان کرد: خدای متعال را شاکرم که در این سرزمین، فرزندانی چون شما داریم که به فکر تحصیل دانش آموزان محروم در این بحبوحه کرونا هستید. باعث سربلندی و افتخار ماست که شما عزیزان در منطقه ما به کودکان محروم آموزش دهید و آن ها را از تیرگی جهالت برهانید.
وی همچنین تاکید کرد: همه ما می دانیم که کاری که شما کرده اید، کار آسانی نیست و شما با علاقه قلبی خود این کار را شروع کرده اید. ما نیز تا حد توان پشتیبان شما خواهیم بود و امیدواریم که این کار شما راهی باشد به سوی پیشتازی در موفقیت روزافزونتان چرا که دعای بچه ها و خانواده هایشان همیشه پشت سر شماست.
در خلال این مراسم، با دو تن از دانشجو معلمان جهادی که در طی این یک سال در مدارس مناطق محروم حضور داشتند صحبت کردیم.
نزاع خانوادگی توشه ذهنی در کلاس درس!
شکیلا عاشق زاده، معاون جهادی پردیس فاطمه الزهرا(س) تبریز از سختی های تدریس در چنین مناطقی گفته و می افزاید: کودکانی که شاید حتی از حداقل امکانات نیز برخوردار نیستند و گاهی پیش می آید که صبحانه نخورده سر کلاس حاضر می شوند یا حتی شب قبلش در خانه شاهد دعوا و درگیری بین اعضای خانواده بوده اند. گاهی ذهن این بچه ها مثل ذهن بچه های مرفه شهری انباشته از اطلاعات نبود؛ این امر، کار معلم را در بعضی جاها سخت تر می کرد که بچه ها در لوحه سفید ذهنشان چیزی نداشته باشند و معلم آن لوح را پر کند.
وی ادامه می دهد: بنده قبل از این طرح جهادی در طرح دیگری شرکت نکرده بودم و تجربه اول و بسیار شیرینی برای من بود. نذر کرده بودم که ان شالله بتوانم در مناطق محروم به بچه ها خدمت کنم و وقتی شنیدم که این طرح قرار است اتفاق بیفتد، بسیار خوشحال شدم که می توانم از این فرصت استفاده کنم. خواهشمندیم مسئولینی شرایط را برای بهتر برگزار شدن این طرح فراهم کنند.
مبارزه همزمان با فقر مادی و آموزشی
افشین نصیبی، مسئول گروه جهادی شهید فرهاد نعمتی دانشگاه فرهنگیان تبریز نیز ، تدریس در مناطق محروم را بسیار دشوار دانسته و می گوید: وقتی فقر آموزشی با فقر مالی همراه باشد، کار ما دوچندان می شود؛ چون هم باید به فکر تامین نیازهای اولیه دانش آموزان باشیم و هم به فکر اغنای آموزشی آنها. بارها پیش آمده بود که به خاطر گرسنگی دانش آموزان، به همراه چند تن از دوستانمان پولی گذاشتیم و برایشان خوراکی خریدیم و حتی بعضی از آنها می گفتند که ما از دیشب تا به حال چیزی نخورده ایم!
وی می افزاید: به نظر من ایراد طرح اینست که فعلا مناطق کمی از شهر را تحت پوشش قرار داده در حالی که می توان با جذب دانشجویان دیگر، تعداد بیشتری از دانش آموزان محروم تحت آموزش قرار بگیرند. اگر مسئولین مربوطه بتوانند بودجه بیشتری برای تامین دانش آموزان به ما بدهند.