بلیت های فروخته شده و صندلیهای خالی

جشنواره موسیقی فجر در سال ۱۳۶۴ و با نام اولیه «جشنواره سراسری سرود و آهنگ‌های انقلابی» شکل گرفت و اولین دوره آن با شرکت ۲۰ گروه در تهران برگزار شد. پس از چهار سال یعنی در سال ۱۳۶۸ دوره پنجم آن با طراحی آرم، نشانه و نماد و با عنوان «پنجمین جشنواره موسیقی فجر» ادامه یافت. این جشنواره هم‌اکنون با ریاست حمیدرضا نوربخش دوره سی‌وسوم را سپری می‌کند.

اما امسال در سی و سومین دوره جشنواره موسیقی فجر از 20 تا 30 دی ماه در 6 سالن، 10 گروه کنسرت های خود را برگزار می کنند.
از بین کنسرت های شب اول اجرای این جشنواره، همه بلیت های کنسرت بخش پاپ که مهدی جهانی آنرا اجرا کرد به فروش نرسید.
این در حالی است که همه بلیت های 9 اجرای دیگری که در شب نخست روی استیج رفتند، به فروش رفت.
حسن مطلع اجراهای کنسرت شب دوم، رهبری فریدون شهبازیان برای سازهایی بود که نوای سالار عقیلی را همراهی می‌کردند و صوتی شنیدنی را به گوش حضار در تالار وحدت می رسانند. شاید اگر این اجرا در سالن دیگری برگزار می شد، مخاطبان بیشتری به کنسرت ارکستر ملی می آمدند. این اجرای حماسی هم دیدنی و هم شنیدنی بود. قطعه های وطنی سالار عقیلی اوج اجرای ارکستر ملی بود.
نکته جالب در کنسرت ارکستر تریو اکشیکلن، از مغولستان که با سه نفر اجرا شد، "مورین خور" بود. این ساز که کمانچه مانند است، توسط آرشه به صدا در می آید.
صدای این ساز را به یورتمه رفتن یک اسب در علفزار تشبیه می کنند. فرهنگ مردم مغول با اسب گره خورده و مورین خور از ساز های باستانی است که به عنوان نشانه و سمبل این مردم و فرهنگشان شناخته می شود.
در شمال تهران و در فرهنگسرای نیاوران آلات موسیقی به دست بانوانی بود که یکی از آنها از جنوب شرقی ایران یعنی هرمزگان آمده بود.
در شب دوم در سالن ایرانیان ، مهدی یراحی با قطعه های جذاب از دو آلبوم اخیرش و قطعه های عربی سالن را سرشار از انرژی کرد و امید حاجیلی هم مثل همیشه شاد و پر جنب و جوش روی صحنه حاضر شد.
مشکل میکروفون، کمی اختلال در اجرای حاجیلی ایجاد کرد و مسئولان سالن مجبور شدند، چند بار میکروفون او را عوض کنند.
هر چند در شب نخست، کنسرت‌های پاپ فروغی در جشنواره نداشتند، اما شب دوم کمی امیدوارکننده بود.
کنسرت اردوان کامکار قرار بود جدی‌ترین اجرای شبِ سوم جشنواره موسیقی فجر باشد. این کنسرت اما آنگونه که باید می‌بود، نبود.
در ابتدا سه نوازنده  روی صحنه آمدند و حدود 50 دقیقه نوازندگی کردند و سپس اردوان کامکار روی صحنه آمد. در حالی که بسیاری از حاضران در تالار وحدت برای شنیدن و دیدنِ سنتورنوازیِ اردوان کامکار به این اجرا آمده بودند؛ کامکار تنها حدود 15 دقیقه سنتور نواخت و صحنه را ترک کرد. او پیش از ترک صحنه به تماشاگران گفت: «حالم خیلی بد است و فقط به خاطر شما روی صحنه آمدم».
در این اجرا هم مانند دیگر اجراهای سی‌وسومین جشنواره موسیقی فجر، صندلی‌های خالی در تالار وحدت بسیار بودند. این در حالی است که بر روی سایت بلیت‌فروشیِ جشنواره، اینگونه وانمود شده بود که تمام بلیت‌های این کنسرت به فروش رسیده‌اند.
در شب های آینده نیز هنر مندان ارزنده داخل و خارج از کشور در این جشنواره به هنر نمایی خواهند پرداخت که در این بین نامهایی مثل « ریکاردو ریبر » از پرتغال و « مانو کچه » فرانسه در بخش هنرمندان خارجی و « زانیار خسروی » و « محمد علیزاده » به نسبت نام های برجسته تری هستند.
این جشنواره که هرسال بر جذابیت های آن افزوده میشود متاسفانه امسال زمزمه هایی از خالی ماندن صندلی ها و فروش نرفتن بلیت های آن تا شب های پایانی بود.امیدواریم با تدبیر و درایت مسولین محترم برگزاری این جشنواره این ضعف ها در سالهای آینده پوشش داده شوند و جشنواره موسیقی فجر هر سال پر رونق تر و پر قدرت از سال قبل برگزار گردد.

پایان