به گزارش حلقه وصل، بیش از ۸۲۰ میلیون نفر در جهان از گرسنگی رنج میبرند این در حالی است که غذای کافی هم در جهان تولید میشود اما به دلیل توزیع نامتوازن گرسنگان جهان هم سال به سال افزایش مییابد.
در بررسیهای تحقیقاتی که تیم پائول سی و وست انجام دادند ۵ راهکار برای بهبود امنیت غذایی جهان تاکید شده و میگویند در صورتی که کشورها به آن عمل کنند مشکل امنیت غذایی نخواهند داشت.
آنها تاکید میکنند که هدفشان از این بررسی این بود که فرصتهایی را در برابر چالشهای موجود امنیت غذایی برای جهان پیدا کنند.
بر اساس این گزارش عمل به این راهکارها میتواند میزان کالری کسب شده توسط جامعه را افزایش دهد و تغذیه سه میلیون نفر دیگر امکان پذیر شود.
* افزایش عملکرد محصولات کشاورزی
بر اساس این گزارش تا سال ۲۰۵۰ ۱۲۰ میلیون هکتار از زمینهایی که در حال حاضر مردم ساکن هستند و یا زیستگاههای طبیعی محسوب میشود به زیر کشت محصولات کشاورزی خواهد رفت این مسئله بیشتر در کشورهای در حال توسعه نمود بیشتری خواهد داشت.
مطالعات این دانشمندان نشان میدهد که در بسیاری از مناطق دنیا از زمینهای کشاورزی به اندازه ظرفیت واقعی محصول برداشت نمیکنند و در حقیقت تنها از ۵۰ درصد ظرفیتشان استفاده میشود بنابراین هرچقدر شکاف بین عملکرد بالقوه و عملکرد بالفعل را بتوانیم کاهش دهیم میتوان محصول بیشتری تولید کرد در این صورت میتوان ۸۵۰ میلیون نفر گرسنه فعلی را به راحتی تغذیه کرد.
راهکارهای بعدی بیشتر تاکید میکند که چگونه شکاف بین عملکرد فعلی و مطلوب را به حداقل رساند.
* استفاده از کودهای شیمیایی برای افزایش محصول
«وست» تاکید میکند که استفاده از کودهای شیمیایی در جهان طرفدار ندارد اما واقعیت این است که این ماده شیمیایی در حجم گستردهای در جهان استفاده میشود اما خبر جالب این است که بر اساس مطالعاتی که انجام شده استفاده از کودهای شیمیایی در محصولاتی مانند گندم برنج و ذرت میشود ۱۳ تا ۲۹ درصد بدون اینکه در تولید محصول کاهشی ایجاد شود کم گردد و نیز میتوان محصول بیشتر را با استفاده از کودهای شیمیایی در زمان بندی مناسب و در مکان مناسب و نیز نوع کود شیمیایی مناسب افزایش داد.
* افزایش راندمان آب
افزایش بهره وری آب یک مسئله حیاتی است و در این باره مقالات متعددی نوشته شده و هشدارهای زیادی از سوی کارشناسان شده است بهبود سیستمهای آبیاری و کشت محصولاتی که آب کمتری استفاده میکنند میتواند راهکار مناسبی برای مقابله با کم آبی باشد به عنوان مثال برنج و شکر و نیشکر جزو محصولاتی هستند که به آب بیشتری نیاز دارند اما این کار سادهای نیست که کشاورز بتواند نوع محصول خود را به راحتی تغییر دهد چراکه تصمیم کشاورز بر اساس ارزش افزوده بازار برای کشت گرفته میشود بنابراین راهکار این است که برای تغییر کشت کشاورزان را تشویق و ترغیب کنیم که البته این تغییرات کشاورزی باید بر اساس ذائقههای فرهنگی و تفاوتهای منطقهای منطبق باشد.
* استفاده مستقیم از محصولات کشاورزی
بر اساس این گزارش مقدار زیادی از ظرفیت کالری زمانی که محصول را برای تغذیه حیوان تغییر میدهیم یا فرآوری میکنیم در حقیقت کالری را از دست میدهیم در صورتی که محصولات به صورت مستقیم برای تغذیه انسان استفاده شود میتواند کالری کافی برای ۴ میلیارد نفر را تامین میکند در برخی موارد شاید لازم باشد که این نوع محصولات عوض شود اما در حقیقت تغییر نظر کشاورزان برای کشت جدید نیز باید در قالب برنامههای تشویقی باشد.
در مرحله نخست کشاورزان میخواهند محصولی را بکارند که خودشان و خانوادهشان بتوانند از آن استفاده کنند و در گام بعدی آنها میخواهند مطمئن شوند که پس از فروش معاش خانواده تامین خواهد شد اما مسائل دیگری هم وجود دارد مثلاً در کشورهای پیشرفته بخش زیادی از غذا دور ریخته میشود و یا از بین میرود اما در کشورهای در حال توسعه و فقیر مشکلات دیگری مانند کاهش عملکرد و شکاف بین تولید فعلی با وضعیت مطلوب وجود دارد.
تحقیقات این دو دانشمند نشان میدهد که ساده انگاری است اگر فکر کنیم که رژیم غذایی مردم به این زودی عوض شود اما این حقیقت را باید بدانیم که بخش زیادی از کالری تولیدی در سراسر جهان تقریبا در یک سوم غذایی که تولید میشود از بین میرود.
عوامل مختلفی نظیر ناکافی بودن وسایل تجهیزات آماده سازی یا کمبود تسهیلات به از بین رفتن محصولات غذایی در میان ایالات متحده آمریکا یکی از بزرگترین مقصران این فاجعه کمک مرده است. برای جبران میزان محصولاتی که سالانه در این کشور از بین میرود مساحت زمین کشاورزی ۸ برابر وسعت کشور هندوستان لازم است.
ضایعات مواد غذایی در آمریکا هند و چین میتواند ۴۱۳ میلیون نفر را در سال تامین کند این گزارش مینویسد مشکل اصلی گرسنگان جهان این است که دسترسی کمتری به مواد غذایی دارند بررسی دانشمندان نشان میدهد که نیازهای غذایی گروههای با درآمد پایین و با درآمد بالا هم بسیار متفاوت است و ضروری است که با وجود تغییرات آب و هوایی و چالشهای اجتماعی به تقویت زنجیرههای غذایی همت گذاشت و برای کم کردن گازهای گلخانهای تلاش بیشتری کرد.