به گزارش حلقه وصل،دامون قنبرزاده در واکنش به گزارش منتقد خارجی که فیلم «یک قهرمان» اصغر فرهادی را به عنوان شانس اسکار بعدی معرفی کرده بود نوشت: یک: آن سال‌ها گذشت. سال‌هایی که برای دیدن مراسم اسکار، تا ساعت‌های اولیه‌ی صبح بیدار می‌ماندم که بتوانم پخش زنده‌اش را از شبکه‌ای ماهواره‌ای ببینم. سال‌های نوجوانی و بی‌خبری! هر چه جلوتر آمدم، اسکار برایم به یک بازی بی‌مزه تبدیل شد. هر چه گذشت، معیارهایی که با توسل به آن‌ها به فیلم‌ها جایزه می‌دادند، در ذهن من بی‌معناتر جلوه کرد؛ من یک طرف می‌رفتم، اسکار طرف دیگر. فیلم خوب در نظر من یک چیز بود، در نظر آن‌ها یک چیز دیگر. من از آن‌هایی نیستم که به توصیه‌ی کسی در فیلم دیدن گوش کنم. کار خودم را می‌کنم. پس اسکار را برای همیشه کنار گذاشتم. حالا به جایی رسیده‌ام که اگر بپرسید همین چند روز پیش کدام فیلم اسکار گرفت، بی‌خبرم. نه دنبال می‌کنم، نه اخبارش را می‌خوانم. فیلم‌های اسکارگرفته را هم نمی‌بینم. یا بعدها می‌بینم. اسکار سال‌هاست که به معنای واقعی کلمه برای من تمام شده. . دو: ظاهراً منتقدی خارجی اعلام کرده فیلم جدید فرهادی، «قهرمان»، سال آینده اسکار خواهد گرفت! چه‌قدر مضحک! بامزه این‌جاست که فرهادی‌دوستان ایرانی با شنیدن این خبر خوشحال شده‌اند و گریبان چاک داده‌اند که: «تا سه نشه، بازی نشه!»؛ تعصب، آدم را به قهقرا می‌برد. این دوستان (و البته آن آقایی که چنین حرف مضحکی زده)، نه‌تنها سینمادوست (و یا حتی فرهادی‌دوست) نیستند، بلکه ضدسینما هستند.
سه: حرف این منتقد خارجی به‌خوبی نشان می‌دهد در پس این جوایز چه جریان‌های پیچیده‌ای نهفته که خبر نداریم. سازوکاری پنهانی که جریان‌ها را به سمت خاصی سوق می‌دهد و بی‌سلیقگی می‌سازد. در این حالت، جوایز هر معنایی می‌دهند جز تشویق و ترغیب هنرمند. چهار: چاپلین، لوبیچ، لومت، هاکس، هیچکاک، دومیل و خیلی‌های دیگر اسکار نگرفته‌اند. از این خنده‌دارتر جوکی شنیده‌اید؟ اما این‌ها کجا و اسکار کجا؟ چاپلین بزرگ وقتی کارش را شروع کرد، چیزی به نام اسکار هنوز وجود نداشت. اسکار بچه‌تر و مضحک‌تر از این حرف‌هاست که بخواهد این غول‌ها را زیر سئوال ببرد. آنتونی هاپکینز بزرگ، وقتی اسمش به عنوان برنده اعلام شد که در رختخوابش خواب بود. اسکار به او اعتبار نمی‌دهد. اوست که به اسکار اعتبار می‌دهد. پنج: سینما با این جوایز پوچ و بی‌نتیجه، با این پیش‌بینی‌های احمقانه و بی‌کارکرد و با این تعصب‌های بی‌جا، سینما نشده. سینما با فرهادی سینما نشده، با اسکار سینما نشده، با جایزه‌ها هم سینما نشده. سینما با جادو سینما شده، با عشق، با لذت، با نور.
منبع: کافه سینما