به گزارش حلقه وصل، نفیسه السادات موسوی، شاعر یکی از سرودهایش برای پیامبر مهربانی‌ها را در کانال تلگرامی خود منتشر کرد.
خشکاند آبِ ساوه‌ی از مکه دور را
درهم شکست هیبت بت‌های کور را
خاموش کرد آتش ده قرن زنده را
لرزاند کاخ پادشه پرقصور را
بیش از هزار سال به دنبال او، بشر
می‌خواند خط به خط صفحات زبور را
با چلچراغ سبز نبوت قیام کرد
روشن نمود یک تنه راه عبور را
آمد رسوم جهل جهان را کنار زد
بر هم زد او سیاهه‌ی زنده‌به‌گور را
با حُسنِ خُلق بود مسلمان‌شان نمود
بدکیش و گبر و مست و عنود و شرور را
او رحمتی برای جهان بود و بی‌دریغ
لبریز عشق کرد تمام صدور را
روحی دگر دمید به معنای واژه‌ها
در هم تنید شعر و شعار و شعور را
هم سر زدن به اهل نفس را رواج داد
هم رفتنِ زیارت اهل قبور را
سیراب کرد با دم عیسایی‌اش ز دور
صدها اویسِ عاشقِ حسِ حضور را
سلمان که خواند حضرتش او را ز اهل بیت
بر سینه‌ی عجم زده مُهر غرور را
او وعده داده بود به دنیا که تاکنون
چشم انتظار مانده زمانه، ظهور را