به گزارش حلقه وصل، علیرضا منصوریان بعد از ۵ هفته از مربیگری تیم تراکتور برکنار شد. این خبر برای او غیرمنتظره بود به طوری که در سایت باشگاه متوجه اخراج خود شد. طبیعتاً اگر در بند قرارداد طرفین به این موضوع اشاره شده بود که اگر در ۵ هفته ابتدایی ۹ امتیاز از دست بدهد اخراج می‌شود، از اخراج خود متعجب نمی‌شد. علیرضا منصوریان در ۵ هفته ابتدایی در تراکتور خوب نتیجه نگرفت به این دلیل که ۹ امتیاز از دست داد و اخراج مربی حق طبیعی هر باشگاهی است اما به طور حتم ۵ هفته زمان مناسبی برای ارزیابی یک مربی نیست! اگر این‌طور بود استراماچونی هم فصل گذشته باید در هفته پنجم اخراج می‌شد در حالی که تیم او از هفته ششم، هفتم به بعد راه افتاد و تا جایی پیش رفت که مدعی قهرمانی شد. برانکو هم در هفته‌های ابتدایی حضور در پرسپولیس خوب نتیجه نمی‌گرفت اما باشگاه به جای برکناری تصمیم به حمایت از او گرفت و چه جام‌هایی را که با این مربی درو نکرد.
البته این حرف‌ها بدین معنی نیست که اگر منصوریان در تراکتور می‌ماند به طور حتم با این تیم قهرمان لیگ برتر می‌شد و همانند برانکو جام درو می‌کرد اما اگر در صورت ادامه حضور، اخراج می‌شد هیچ‌کس به تیم تراکتور خرده نمی‌گرفت. تراکتور مثل آب خوردن مربی و مدیر اخراج می‌کند. در سال‌های اخیر تراکتور مربیان و مدیران زیادی را به خود دیده و این می‌تواند تداعی‌کننده این موضوع غلط برای بازیکنان باشد که آنها بی‌ایرادند و هرچه ایراد در تیم هست، از مربی و مدیر است در حالی که این واقعیت ندارد.
تصمیمات در تراکتور بیش از آنکه منطقی باشد، احساسی است. مدیریت بحران و حمایت از مربی در روزهای بحرانی جایگاهی در فرهنگ مدیریت تراکتور ندارد که این اشتباه است. همه تیم‌های بزرگ وارد بحران می‌شوند و اگر قرار باشد در روزهای بحرانی سرمربی را برکنار کنند، مدیریت بحران دیگر جایگاهی در فوتبال نخواهد داشت. حمایت از مربی در روزهایی که نتیجه می‌گیرد، اصلاً معنی ندارد و حمایت زمانی معنی می‌دهد که تیم خوب نتیجه نمی‌گیرد. باشگاه این‌بار هم در صف بازیکنان ایستاد و سرمربی را اخراج کرد. همان‌طور که پیش‌تر توشاک رفت، لیکنز رفت، تقوی رفت، دنیزلی رفت و حالا هم علیرضا منصوریان، ...و این داستان در تبریز ادامه دارد.