کشورهای بیگانه از طریق جذب فرزند بر پدر مسلط می‌شوند

به گزارش حلقه وصل، کارشناس امور فرهنگی و روابط بین‌الملل با تأکید بر اینکه کشورهای استعماری حتما از طریق جذب فرزندان مسؤلان سعی در تأثیرگذاری روی پدران آنها دارند، عنوان کرد: این‌طور نیست که کسی برود خارج و آنها هم بگویند بی‌خیال، حتما به سراغش می‌روند، در آمریکا، انگلیس، فرانسه و کشورهای استعماری به کَرّات این اتفاق افتاده است.     

«محمدحسن قدیری ابیانه» با اشاره به طرح موضوع «محمد جمشیدی» کارشناس برنامه «بدون توقف» مبنی بر اینکه «ممکن است آمریکایی‌ها با بکارگیری پروژه نفوذ و جلب حمایت فرزندان مسؤلان ساکن این کشور روی پدران‌ هم تأثیر بگذارند» یادآور شد: من هم کاملا موافقم، ضمن اینکه در وصیت‌نامه حضرت امام(ره) هم بر این نکته تأکید شده است که «ایرانیان برای تحصیل به آمریکا و کشورهای استعماری نروند»، چون آن دولت‌ها حتما سعی در جذب آنها خواهند داشت و این جذب هم چند روش دارد یکی اینکه ذهن آنها را تحت تأثیر قرار دهند، کاری که در جریان فتنه ۸۸ یکی از عوامل سفارت انگلیس گفته بود که ۲۰۰ نفر کارشان اثرگذاری، روی تغییر ذهن مدیران، مسؤلان و افراد صاحب نفوذ در مسیری است که آنها سود ببرند. حالا برای تأثیرگذاری روی ذهنیت حتی ممکن است فردی در داخل ایران هدف باشد، مثلا فرزند فلان مسؤل که اگر از طریق خود فرد نتوانستند وارد شوند از طریق فرزندان این کار را بکنند.

وی ادامه داد: لذا این هم یکی از جاهایی است که به واسطه فرزندان بر فرد فشار می‌آورند، گاهی این فرزندان در خارج از کشور کم می‌آورند که در دیپلمات‌ها و عوامل سفارت هم داشتیم که خود آنها یا فرزندان‌شان خودباخته فضای غرب شدند، منتهی آن بچه می‌تواند روی ذهن پدر تأثیر بگذارد، البته همیشه هم بچه‌ها نیستند، مثلا آقای هاشمی از ابتدا خودش طرفدار ساخت موشک بود بعد به یک جایی می‌رسد که می‌گوید عصر موشک گذشته است.

سفیر سابق ایران در استرالیا با اشاره به اینکه مسئله دیگر به استخدام گرفتن افراد است، بیان کرد: گاهی هم حتی اگر نتوانستند به مرادشان برسند، آنها را به هر نحوممکن اذیت می‌کنند، این‌طور نیست که کسی برود آنجا آنها هم بگویند بی‌خیال، حتما به سراغش می‌روند، در آمریکا، انگلیس، فرانسه و کشورهای استعماری به کَرّات این اتفاق افتاده، اصلا در اسناد لانه جاسوسی یکی از توصیه‌ها به عوامل‌شان این است که برای استخدام جاسوس سعی کنید نیازها، نقاط ضعف و علائق طرف را شناسایی کنید و از آن طریق به افراد نزدیک شوید و روی آنها نفوذ پیدا کنید، مثلا اگر کسی فرزندش بیمار است سعی کنید وعده درمان در این کشورها را بدهید، یا از طریق وعده ارائه بورس و ویزای تحصیلی به فرزندان یا اگر کسی بدهی و گرفتاری دارد وعده دهید با همکاری با سیا مشکلش را حل می‌کنید و از آن طرف رهنمود می‌دهد ولی مراقب باشید گرفتاری‌شان برطرف نشود چون ممکن است که انگیزه همکاری را از دست بدهند.

وی همچنین تصریح کرد: در ادامه این توصیه‌ها آمده است، بنابراین در اولین ملاقات‌ها و دیدارها سعی کنید سند و عکس و فیلم بگیرید که راه بازگشت‌شان را ببندید، لذا طرف می‌آید در سیستم اطلاعاتی و نظامی ما جایی که افراد اطلاعات دارند می‌گویند ما حاضریم استخدامت کنیم و ماهی مثلا ۱۰ هزار دلار بدهیم، طرف به طمع ماهی ۱۰ هزار دلار می‌رود همه اطلاعاتش را تخلیه می‌کنند بدون اینکه چیزی به او بدهند.

قدیری ابیانه در پاسخ به این سؤال که «چرا مسؤلان و مقامات در این خصوص دقت نظر لازم را ندارند و یا اینکه نظارتی از جانب دستگاه‌های نظارتی بر خروج فرزندان مقامات صورت نمی‌گیرد» گفت: بعضی‌ها خودشان مایل به این رفت‌وآمدها هستند، چون مایلند که فرزندان‌شان در این کشورها اقامت و یا تحصیل کنند. گاهی هم ممکن است عوامل بیگانه زیر پای فرزندان بنشینند و پدر هم با وجود عدم رضایت نتواند جلوی فرزندش را بگیرد، مثل اتفاقی که برای فرزند آقای رضایی افتاد که بدون رضایت پدر سعی در جذب او داشتند، گاهی اوقات هم این اتفاق از طریق استادان دانشگاه‌ها افتاده که بدون اطلاع و یا حتی مخالفت پدران شدیدا دانشجویان را ترغیب به تحصیل در خارج از کشور می‌کنند.

سفیر سابق ایران در مکزیک همچنین اظهار کرد: لذا در این صورت نمی‌توانیم بگوئیم که فرزند کدام مسؤل برود و فرزند کدام مسؤل نرود، مثلا فرزند قدیری برود و فرزند هاشمی نرود، ولی می‌توانیم بگوئیم کسی که فرزندش در خارج از کشور تحصیل می‌کند نمی‌تواند مثلا نامزد ریاست‌جمهوری شود، در حالیکه جالب است در حال حاضر در کمیسیون مربوطه در مجلس شورای اسلامی در مورد شرایط نامزدی برای ریاست جمهوری بندی وجود دارد که اگر نامزد انتخابات تابعیتی خارجی داشته باشد برای شرکت در انتخابات باید از تابعیت خارجی خود اعراض کند که موجب تعجب و تأثر است.

این کارشناس روابط بین‌الملل با اشاره به دیگر موضوع مطرح شده در برنامه «بدون توقف» مبنی بر اینکه «ما در این چند سال باید به جای چشمداشت به برجام به فکر گسترش روابط اقتصادی با کشورهای جایگزین از جمله چین می‌بودیم» گفت: اصلا فرض کنید که برجام مطابق آنچه که نوشته و امضا شد انجام شده بود، باز هم این نمی‌توانست مانع روابط ما با چین و یا سایر کشورها باشد، مشکل ما این است که خیلی از افرادی که تحصیلکرده بوده و در مصادر امور هستند در کشورهای غربی تحصیل کردند و آنجا را می‌شناسند وعلقه آن طرفی دارند، مشکل مسؤلان ما هستند، وگرنه بر فرض که اصلا آمریکا می‌گفت می‌خواهد در ایران سرمایه‌گذاری کند، همزمان چین، روسیه و ژاپن و اروپا هم پیشنهاد می‌دادند، ما باید انتخاب می‌کردیم که کدام بهتر است، اما وقتی که تحریم‌مان می‌کنند که قطعا واجب‌تر این است که با کشورهای دیگر رابطه داشته باشیم، در واقع در این خصوص کوتاهی از ما بوده است.