کدام کشورها خطرناک‌ترین جاده‌ها را دارند؟

به گزارش حلقه وصل، کشته شدگان در تصادفات جاده‌ای، بخش قابل توجهی از آمار مرگ و میر سالانه را در کشورهای مختلف تشکیل می‌دهند. بر اساس گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، انتظار می‌رود که این آمار، تا سال ۲۰۳۰ حتی از دو میلیون نفر نیز عبور کند. با این حال در اروپای شمالی، کشورهایی وجود دارد که میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات تقریبا در آن‌ها صفر است. به طور مثال در سوئد، سالیانه تنها سه نفر از هر ۱۰۰ هزار راننده جان خود را در جاده از دست می‌دهند. از طرفی دیگر، جاده‌هایی در کشورهایی مانند چین، آلاسکا، عراق، بریتانیا و… وجود دارند که به عنوان خطرناک‌ترین، یا به عبارتی دیگر کشنده‌ترین جاده‌های دنیا محسوب می‌شوند که نام‌ها و القاب وحشتناکی دارند. در این مطلب، لیستی از این جاده‌های خطرناک و کشورهای امن برای رانندگی، تهیه شده است.

بزرگراه مخوف دالتون آلاسکا، ۴۰۰ مایل طول دارد و جنگل‌های عمیق زیادی و از رود یوکون می‌گذرد. موضوع ترسناک‌تر این است که به طول ۲۴۰ مایل، نه پمپ بنزینی به چشم می‌خورد، نه رستورانی، نه هتلی و نه مراکز خدماتی دیگری. در طول مسیر، تابلوهای هشدار زیادی از خطر سقوط بهمن و یا شیب‌های بسیار تند، به چشم می‌خورد.

پل آتلانتیک که این جاده بر روی آن ساخته شده است، بسیار پر پیچ و خم است. در برخی نقاط این جاده پیچ به اندازه‌ای شدید است که کنترل خودرو برای رانندگان بسیار دشوار می‌شود. در روزهای طوفانی، بادهای شدید و موج‌های بلند رانندگان این جاده باریک را غافلگیر می‌کنند.

این بزرگراه ملقب به «جاده مرگ» است. دلیلش چیست؟ این جاده خاکی و باریک یه طرفه بود و پر از سنگلاخ است. رانندگی در این جاده به اندازه‌ای سخت و خطرناک است که اگر تنها یه لحظه حواس راننده پرت شود، ممکن است به دره بسیار عمیق پایین جاده پرت شود. به اساس آمارها، سالانه ۳۰۰ راننده و دوچرخه سوار از ارتفاع ۱۰۰ هزار فوتی به جنگل‌های پایین این جاده مخوف پرتاب می‌شوند.

گذرگاه مارپیچی استلویو که در ارتفاع ۹ هزار پایی واقع شده است، شامل ۴۸ پیچ تند و بی رحم می‌شود. این جاده در آلپ ایتالیایی ساخته شده است. چشم انداز و دید زیبایی که در این جاده به چشم می‌خورد، حواس اکثر راننده‌ها را در این جاده که سطحی نه چندان ملایم دارد، پرت می‌کند.

حدودا بیش از ۴۰ سال پیش، تعدادی از اهالی یکی از روستاهای اطراف، این تونل وحشت آور را با دستان خود ساختند. ساخت این تونل ۴ هزار فوتی، پنج سال به طول انجامید. تنها نکته مثبت این مسیر، پهنای مناسب و کافی آن است. پنجره‌های طبیعی در طول این تونل تعبیه شده است که چشم اندازی به بیرون تونل دارد. مسئله وحشتناک این است که در طول مسیر، هیچ محافظ و یا گارد ریلی به چشم نمی‌خورد. اکثر افراد محلی، این مسیر را با نام جالب و البته ترسناکی می‌شناسند، «جاده‌ای که تحمل هیچ اشتباهی را ندارد».

وحشتناکی این جاده، در لقبش کاملا مشهود است. جاده A۵۳۷ که به بیوه کن معروف است، در سال ۲۰۱۰ به عنوان خطرناک‌ترین جاده بریتانیا شناخته شد. متاسفانه چشم انداز زیبای آن، درست به اندازه پیچ‌هایش خطرناک و کشنده است.

این پل چوبی به قدری باریک است که حتی یک ماشین هم به زور و با سختی از آن عبور می‌کند. هیچ ریل گاردی هم در دو طرف آن وجود ندارد. همچنین به دلیل شرایط جوری سیبری، در اکثر اوقات سال این پل یخ می‌زند. رد شدن از این مسیر و زنده ماندن، دستاورد بزرگی محسوب می‌شود.

جاده اسکیپر قدری خطرناک از که موتورسواران پیش از قدم گذاشتن به آن، باید گواهی مخصوصی را دریافت کنند. بیمه خودرو، تصادفات در این جاده را شامل نشده و در نتیجه خسارتی پرداخت نمی‌کند. در قرن نوزدهم میلادی، این جاده به دست کارگران معدن ساخته شد. اسکیپر به قدری باریک است که اگر ماشینی از رو به رو آید، به برای عبور از کنار هم به مشکل می‌خورید.

زوجی مارپیچ، در ارتفاع ۱۱ هزار پایی از سطح دریا و در کوه‌های هیمالیا ساخته شده است. در واقع این جاده، چیزی بیش از یک مسیر خاکی و باریک نیست.

کاراکورام که در ارتفاع ۱۶ هزار پایی است، مرتفع‌ترین جاده دنیاست. در طول ساخت این جاده که روزی قرار بود در لیست عجایب جهان، در جایگاه هشتم قرار بگیرد، حدودا ۹۰۰ کارگر ساختمانی به سقوط به پایین، جان خود را از دست دادند.

این بزرگراه اخیرا به عنوان خطرناک‌ترین جاده آمریکا نام گرفته است، زیرا بالاترین آمار مرگ و میر در تصادفات جاده‌ای را در این کشور دارد. در ۱۰ سال اخیر، بیش از ۱۰۰۰ نفر جان خود را در این جاده از دست داده‌اند.

جاده بدون محافظ و کوهستانی، که در آن بادهای شدیدی می‌وزد. محلیان می‌گویند دلیل انتخاب این اسم برای این بزرگراه این است که برخی رانندگان می‌گفتند برای اینکه مجددا در آن رانندگی کنند، یک میلیون دلار پول می‌خواهند.

آمار مرگ و میر در هر ۱۰۰ مایل از این جاده ۵۶٫۵ درصد است. به همین دلیل در سال ۲۰۱۶، دومین جاده خطرناک آمریکا لقب گرفت. خطرناک‌ترین بخش این جاده، در هیوستون واقع شده است.

جاده‌های آدریاتیک به باریک و دو طرفه بودن و نداشتن هیچ محافظی معروف هستند. نقطه‌های کور خطرناک و پیچ‌های تندی در نزدیکی پرتگاه‌های این جاده وجود دارد.

این جاده باریک که از کابل عبور می‌کند، یکی از خطرناک‌ترین جاده‌ها در سراسر دنیاست. مرگ و میر و تصادف، هر روزه در این جاده اتفاق افتاده و غیر قابل اجتناب است. این آمار به قدری بالاست که حساب آن از دست محلی‌ها در رفته است.

با اینکه یکی از خطرناک‌ترین جاده‌های لیست پیشین متعلق به نروژ است، اما اغلب جاده‌های این کشور ایمن بوده و به همین دلیل در جایگاه دهم قرار می‌گیرد. در سال ۲۰۱۵، کمتر از ۲۰۰ نفر جان خود را بر اثر تصادف از دست دادند.

از هر ۱۰۰ هزار نفر، تنها ۳٫۸ درصد از افراد در این کشور بر اثر تصادف کشته می‌شوند.

آمار مرگ و میر بر اثر تصادف در این کشورها، ۳٫۶ درصد است. در سنگاپور، استفاده از صندلی کودک اجباری است.

دانمارک و جمهوری مالدیو در جایگاه هفتم قرار دارند و از هر ۱۰۰ هزار نفر، تنها ۳٫۵ درصد از افراد بر اثر تصادف کشته می‌شوند.

هلند با داشتن آماری برابر یا ۳٫۴ درصد از هر ۱۰۰ هزار نفر، در جایگاه ششم است.

این آمار در کشور سوئیس به ۳٫۳ درصد می‌رسد.

ایالت سن مارینو که در ایتالیا واقع شده است، آماری برابر ۳٫۲ درصد از هر ۱۰۰ هزار نفر دارد. در سال ۲۰۱۵، در این ایالت، تنها یک نفر در تصادف جان باخت.

آمار مرگ و میر در بریتانیا تنها ۲٫۹ درصد است.

سوئد با آماری برابر ۲٫۸ درصد، دومین کشوری است که امن‌ترین جاده‌ها را در دنیا دارد. قوانین سختی در این کشور متوجه افرادی است که در حالت مستی رانندگی می‌کنند.

میکرونزی با ۱٫۹ درصد آمار مرگ و میر، ایمن‌ترین جاده‌های روی کره زمین را شامل می‌شود.