با طلوع خورشید درخشان انقلاب اسلامی ایران از نصفالنهار آمال و آرمانهای بلند اسلامی، شعاعهای انفجار نور ولایت، در اقصی نقاط جهان و در دل مستضعفان و ملتها خصوصا امت اسلامی، گرمی و روشنیِ امیدبخشی را حاصل نمود؛ که این بیداری یا همان معجزه اجتماعی، مقدمه، بشارتبخش و عامل تسریع ظهور حضرت ولی عصر(عج) شد.
در ژرفای اندیشههای رفیع امام خمینی(ره) و امام خامنهای، رویکردی «متفاوت» و یا بهتر بگوییم «متعالی» نسبت به موضوع مهدویت مشاهده میشود. امامین انقلاب، در مقابل نگرش انتظار سکولارانه، نسخه مهدویت انقلابی را، به عنوان تنها راهحل تمهید ظهور ارائه میدهند.
این دو بزرگوار به استناد آیات قران کریم و تاسی از سیره عملی اهلبیت(ع) و مبارزات سیاسی ایشان برای تاسیس حکومت الهی و اسلامی، قائل به مدل تمهید برای ظهور از طریق ایجاد حکومت زمینهساز هستند و انقلاب اسلامی را زمینهساز ظهور میدانند.
در این منظرگاه متعالی، برخی از رسالتهای بزرگ انقلاب زمینهساز به شرح ذیل شمرده میشود.
رسالت اول:ایجاد حکومت الگو
ایجاد الگو و نمونه یک حکومت اسلامی قبل از ظهور و تلاش برای اثبات تواناییهای اسلام در اداره موفق جامعه و تامین سعادت مردمان، تکلیف منتظران ظهور است؛ تا خود این حکومت زمینه جلب نظر عالمیان شده و ایجاد رغبت برای جهانی شدن اسلام شود و این می شود زمینه تغییر اجتماعی بزرگ: انَّ اللهَ لا یُغیِّرُ ما بِقَوم حتّی یُغیِّرُوا ما بِانفُسِهم (رعد/۱۱)
«هرروز جبهه مستکبرین با چالش جدید از سوی مستضعفین جهان روبرو میگردد انگار در دل تودههای مستضعف شور و امید جدیدی به وجود امده است،آنها قوت قلبی پیدا کردهاند، روحیه مبارزه و جهاد و مقاومت روزافزون شده و این بیداری نوید تغییر در بطن مردمان و بشارت آمادگی جهان برای تغییری بزرگ هست...» (امام خامنه ای (حفظه الله)) 18/6/94
رسالت دوم: اجتماع قلوب و عقول و ایجاد وحدت اسلامی
معنای بلند همعهدی و وحدت کلمه درکلام امام خمینی همیشه تکرار میشد. ایشان معتقد بود که زمینهسازی ظهور به معنای تجمیع مسلمین است: «... عَجِّلْ!! با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او و فراهم کردن اینکه، مسلمین را با هم مجتمع کنید. همه باید باهم بشوید، انشاءالله ظهور میکند...» (صحیفه نور،ج18،ص269)
رسالت سوم: مجاهدت و مقاومت و شهادتطلبی
در معیارهایی که امام راحل برای منتظرشناسی مطرح میکنند باز به نکتهای برمیخوریم که مورد غفلت واقع شده است و آن مسئله مجاهدت و شهادتطلبی است. امام خمینی(ره)، آمادگی برای شهادت را از علائم ظهور میدانند: «امروز جوانان ما آمدهاند، آرزوی شهادت میکنند و این از علائم ظهور است.» (صحیفه نور، ج16 ص129)
جای شگفتی و البته بسیار تاسف است که بسیاری از اندیشمندان به اصطلاح مهدوی، هنوز هم در تبیین مباحث مهدویت سراغِ چنین معنای بلندی نرفتهاند. راستی انتظار بدون مقاومت، مجاهدت و شهادتطلبی چقدر راهگشا است؟ همین معانی را در بیانات امام خامنهای نیز میبینیم: «قبل از دوران مهدی موعود(عج)، آسایش و راحتطلبی و عافیت نیست. به شدت امتحان میشوید، فشار داده میشوید. در روایات «ولله لتمحّصنّ» و «والله لتغربلنّ» آمده (به خدا قسم شما از همدیگر جدا میشوید، به خدا قسم شما خالص میشوید) در میدانهای مجاهدت، انسانهای پاک، امتحان میشوند؛ در کورههای آزمایش وارد میشوند و سربلند بیرون میآیند و جهان به دوران انقلابی_آرمانی و هدف مهدی موعود روزبهروز نزدیکتر میشود؛ این، آن امید بزرگ است.» (امام خامنهای، 30/11/70)
و رسالت های دیگر
به دلیل اینکه در این مقال فرصت بیشتری نداریم از ادامه شمارش رسالتهای حکومت زمینهساز و وظایف منتظران از منظر امامین انقلاب اسلامی، صرفنظر کرده و نظر دوستان را به مطالعه کتاب «مهدویت، سکولار یا انقلابی» دعوت میکنیم.
غرض از آنچه عرض شد؛ توجه دادن همرزمان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی بدین معناست که آنچه در حال حاضر به عنوان مهدویت در بعضی رسانهها، نشریات تخصصی حوزوی و دانشگاهی، همایشها و کنفرانسهای علمی ارائه میشود، متاسفانه با اندیشههای مترقی امام راحل(ره) و امام خامنهای فاصله داشته و بعضا رنگ و خوی سکولاریسم به مهدویت میچسباند.
امروز که به برکت خون شهدای انقلاب اسلامی و استقامت جریانهای مقاومت شیعی و اسلامی، امید به ظهور حضرت صاحب الزمان(عج)، گرمابخش دلهای خسته اما پرامید منتظرانش شده است، هر آنکس که ذرهای از منظر انقلابی و اندیشههای امامین نظام مقدس جمهوری اسلامی در مسئله مهدویت، دور شود بلاشک به دام تحجر یا سکولاریسم گرفتار خواهد آمد.