به گزارش حلقه وصل، هر چند عربستان سعودی از اعلام رسمی روابط خود با تل‌آویو سر باز می‌زند و آن را انکار می‌کند؛ اما با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دو طرف چندین سال است، به صورت پنهانی در زمینه‌های نظامی و امنیتی با یکدیگر روابط دارند؛ وبگاه خبری شبکه «المیادین» با انتشار گزارشی مفصل تلاش کرده این روابط را از زمان آغاز آن تا به امروز مورد بررسی قرار دهد.
همکاری امنیتی سعودی و رژیم صهیونیستی
همکاری امنیتی تل‌آویو و ریاض طی سال‌های گذشته آشکار شده است بویژه پس از آنکه «محمد بن سلمان» ولی عهد سعودی قدرت را در این کشور به دست گرفته است؛ همکاری‌های امنیتی عربستان سعودی با تل‌آویو در تعامل این کشور با شرکت صهیونیستی «NSO» که از جمله شرکت‌های فعال در زمینه ساخت برنامه‌های جاسوسی سایبری است، نمود می‌یابد.
روزنامه صهیونیستی «هاآرتص»، در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸، در گزارشی بلند به همکاری شرکت یادشده با سعودی پرداخت؛ و در این ارتباط خبر داد که درست چند ماه پس از آغاز دستگیرهای گسترده در عربستان، شرکت NSO به سازمان اطلاعات سعودی، در آن زمان، برنامه‌ای برای هک کردن تلفن‌های همراه پیشنهاد داد.
اولین جلسه مشترک مسئولان شرکت NSO و افسران بلندپایه سازمان اطلاعات عربستان، اواسط سال ۲۰۱۷، در پایتخت اتریش برگزار شد؛ در این جلسه شرکت صهیونیستی برنامه «Pegasus 3» را به طرف سعودی معرفی کرد و برای قانع کردن این کشور که این برنامه ویژگی‌های پیشرفته‌ای در خود جای داده، از «ناصر القحطانی» عضو هیأت سعودی که خود را معاون رئیس اطلاعات عربستان معرفی کرده بود، خواست، به یک مرکز خرید نزدیک به محل دیدارشان برود و یک گوشی آیفون بخرد سپس شماره آن را به آنها بدهد. پس از این اقدام، هیأت سعودی شاهد آن بود که چگونه طرف «اسرائیلی» گوشی را هک کرد و توانست، ضمن شنود گفت‌وگوهای رد و بدل شده در این جلسه، از حاضران فیلمبرداری کند.
به گفته روزنامه هاآرتص، پس از برگزاری چند جلسه دیگر، ریاض چند نسخه از این برنامه را به قیمت ۵۵ میلیون دلار خرید. سعودی‌ها خواستار خرید ۲۳ سری از برنامه یادشده بودند تا بواسطه آن بتوانند تلفن همراه معارضان خودشان را در داخل و خارج عربستان هک کنند.
«عمر عبدالعزیز»، معارض سعودی مقیم کانادا، در ماه دسامبر سال ۲۰۱۸، از شرکت NSO شکایت کرد و در شکایت خود، این شرکت صهیونیستی را به کمک به دولت سعودی، شنود و جاسوسی علیه خود و همچنین زیرنظر گرفتن پیامک‌هایش با «جمال خاشقچی»، روزنامه‌نگار سعودی، متهم کرد؛ خاشقچی همان روزنامه‌نگار معروفی که در ماه اکتبر سال ۲۰۱۸ در کنسولگری سعودی در استانبول ترور شد.
روزنامه «نیویورک تایمز» به نقل از عبد العزیر نوشت که چند ماه پیش از ترور خاشقچی مقامات سعودی، با در دست داشتن برنامه جاسوسی یادشده، امکان دسترسی به مکالمه‌های این روزنامه‌نگار سعودی را داشتند؛ مکالمه‌هایی که در آنها به پروژه مخالف و عبدالعزیز پرداخته شده بود؛ در آگوست سال ۲۰۱۸، یک گروه پژوهشی در دانشگاه تورنتو که جاسوسی‌های اینترنتی را مورد بررسی قرار می‌داد، به عبدالعزیز اطلاع داد که شاید تلفن‌همراهش هک شده باشد؛ این گروه بعدها به این نتیجه رسید که دولت سعودی پشت این اقدام قرار داشته است.
به گفته نیویورک تایمز، این شرکت اکنون از نسخه به‌روزشده برنامه یعنی نسخه شماره سه برنامه Pegasus استفاده می‌کند. تنها با برقراری یک تماس از طریق برنامه واتساپ آن هم با هر نوع تلفن همراهی، این برنامه با نصب شدن در گوشی‌های هدف محتویات آنها را هک می‌کند که از این طریق به آسانی می‌توان به تمام فایل‌های درون آن دسترسی پیدا کرد؛ حتی با این برنامه می‌توان در تمام موانع امنیتی گوشی‌های آیفون شکاف ایجاد کرد. نیویورک تایمز در این خصوص نوشت که شکایت عبد العزیز یک گام بیشتر علیه شرکت یادشده و تل‌آویو بود؛ که به این شرکت مجوز داده بود، این برنامه را به دولت‌های خارجی بفروشد.
به گزارش مجله آمریکایی «فوربس»، مسئله جالب توجه اینجاست که این شرکت صهیونیستی تنها از سوی تل‌آویو محاظت نمی‌شود؛ بلکه طبق مجوزهای اعطایی، یگان نخبه‌های سازمان اطلاعات نظامی اسرائیل به شماره ۸۲۰۰ نیز از آن محافظت می‌کند؛ تا جایی که این یگان پس از راه‌اندازی شرکت NSO آن در تأمین مالی شرکت یادشده مشارکت داشته است. این مجله آمریکایی در سال ۲۰۱۶ در گزارشی جداگانه در ارتباط با این شرکت نوشته بود که دو شریک تأسیس‌کننده شرکت (Omri Lavie, Shalev Hulio) از فارغ‌التحصیلان یگان اطلاعات ۸۲۰۰ معروفِ اسرائیل هستند که فناوری اطلاعات نیز در چارچوب تخصص آنها قرار می‌گیرد. این درحالی است که اسرائیل با تولیدات شرکت NSO همانند شرکت‌های صادرکننده تسلیحات برخورد می‌کند؛ زیرا تل‌آویو این شرکت را ملزم کرده که برای صادر کردن هر گونه محصول خود به خارج از وزارت امنیت مجوز دریافت کند؛ این بدان معناست که همکاری امنیتی سعودی-صهیونیستی فراتر از منافع سیاسی دنبال می‌شود و در چهارچوبی اطلاعاتی قرار دارد.
همکاری نظامی سعودی و تل‌آویو
در زمینه همکاری‌های عربستان سعودی و تل‌آویو باید گفت که این مورد نیز همچون همکاری امنیتی طی سال‌های گذشته در دست بررسی و مذاکره قرار داشته بویژه در ارتباط با پدافند هوایی و درست پس از آنکه موشک‌های یمنی بشدت عربستان سعودی را آزار دادند.
کانال «۱۳» تلوزیون رژیم صهیونیستی در روز هشتم ژانویه سال ۲۰۱۸ به نقل از روزنامه سوئیسی «باسلر زایتونگ» گزارشی منتشر کرد و در آن از «ائتلاف سری» میان اسرائیل و عربستان سعودی در زمینه «توسعه توانمندی‌های دفاعی عربستان سعودی» پرده برداشت؛ ائتلافی که به دنبال تلاش‌های سعودی در راستای خرید تسلیحات از اسرائیل شکل گرفت. در گزارش یادشده به نقل از یک منبع سعودی در ریاض آمده است: «با آنکه سعودی و اسرائیل روابط رسمی ندارند؛ اما نوعی همکاری نظامی فشرده میان این دو طرف وجود دارد».
این روزنامه سوئیسی به نقل از منابعی که از ذکر نام آنها خودداری کرد، نوشت، عربستان سعودی در آن هنگام موضوع «خرید [نوع خاصی] از اسلحه‌های اسرائیلی» را مورد بررسی قرار داد؛ در عین حال این کشور به «خرید سامانه‌های دفاع از تانک و گنبد آهنین» تمایل نشان داده بود؛ این روزنامه در ادامه نوشته بود که ریاض برای مقابله با موشک‌های یمن، در تلاش است تا این تسلیحات را بخرد.
باسلر زایتونگ همچنین تأکید کرده بود که همکاری‌های امنیتی تل‌آویو و عربستان سعودی به مراحل «بسیار پیشرفته‌ای رسیده است با آنکه سعودی رسما آن را تکذیب می‌کند».
یک هفته پس از انتشار این گزارش، روزنامه آمریکایی «واشنگتن تایمز» در ارتباط با سفر هیأت سعودی به فلسطین اشغالی گزارشی نوشت و آنچه روزنامه سوئیسی منتشر کرده بود را تأیید و خاطر نشان کرد که عربستان به دنبال گسترش روابط خود با اسرائیل است؛ آن هم با همکاری‌های نظامی که از طریق «خرید سامانه گنبد آهنین» دنبال می‌شود. این روزنامه آمریکایی بر این باور بود که به طور کلی و با چشم‌پوشی از موشک‌های یمنی، عربستانی‌ها تمایل بسیاری به خرید تجهیزات نظامی و اسلحه از تل‌آویو دارند؛ در نتیجه خرید سامانه گنبد آهنین یک گام استراتژیک در راستای مقابله با تهدیدهای آتی به شمار خواهد رفت.
چند ماه پس از انتشار این گزارش، خبر روابط میان تل‌آویو و ریاض در بسیاری از گزارش‌ها بازتاب پیدا کرد، گزارشی‌هایی که از موافقت تل‌آویو با فروش «سامانه گنبد آهنین» به عربستان در مقابل ده‌ها میلیون دلار پول حکایت داشت؛ در این گزارش‌ها آمده بود که این پیشرفت در نتیجه توافقاتی سیاسی میان ریاض و تل‌آویو صورت گرفته است؛ بطوریکه «اعتماد گسترش‌یافته و متقابل دوطرف در چهارچوب یک توافق که بر انتقال تجربه‌ها و خرید سامانه‌های اسلحه‌های سنگین و پیشرفته مبتنی است، به میدان نظامی راه یافته است». این در حالی است که تل‌آویو ابتدا فروش سامانه گنبد آهنین به تمام کشورهای عربی را رد می‌کرد؛ اما پس از آنکه واشنگتن به عنوان واسطه وارد این معامله شد، «بخشی از این موضع‌گیری تغییر کرد».