تونی اولیویرا: فغانی را هرگز نمی‌بخشم

به گزارش حلقه وصل، جمعه سیاه؛ برای هواداران تراکتور و پیرمرد سبیلو تونی اولیویرا هزار سال گذشت؛ برای هوادارانی که چهار دهه رویای ایستادن بر بام ایران داشتند و برای مردی که میخواست در تبریز جاودانه بشود.

از آن شب که در سهند استادیوم «خون جای بارون چکید» پنج سال می‌گذرد. سرخ‌های آذربایجان تغییر مالکیت داده‌اند و اولیویرا نیز محل زندگی اش را عوض کرده. اما نه تراکتور از او جداشدنی است و نه آتا تونی از این تیم. پس، حتی اگر بیش از این ۱۴۶۱ روز هم بگذرد می‌شود رفت سراغ سرمربی پرتغالی و با او درباره مسابقه با نفت، دوره حضورش در تراکتور و دیگر مسائل گپ زد.

البته پیدا کردن مردی که سروکاری با فضای مجازی ندارد و پسرش را هم کیلومترها از خود دور می‌بیند، کار ساده‌ای نیست. اما تلاش‌ یک هفته ای ما جواب داد و بالاخره دو روز پیش این گفتگو آماده شد؛ پنج سال بعد از آن شب تلخ با پرسش‌هایی که شاید کسی پاسخ دقیقی برایش ندارد.

 پنج سال از بازی با نفت می‌گذرد، آن مسابقه الان چه جایگاهی در ذهن تونی اولیویرا دارد؟ تونی اولیویرا: یک تلخی همیشگی. از آن بازی برایم ناراحتی بسیار زیاد مانده و البته حمایت فوق العاده طرفداران. آن روز من یک خوشحالی ذهنی داشتم چون هواداران تراکتور و مردم تبریز به رویای خود نزدیک شده بودند اما در نهایت نشد که قهرمان شویم.

 از جو ورزشگاه شروع کنیم، چه حسی را به شما منتقل می‌کرد؟ تونی اولیویرا: ورزشگاه از ساعت‌ها قبل پر شد، فکر کنم شش ساعت قبل از بازی. یک فضای خیلی عجیب و غریب و توصیف نشدنی بر ورزشگاه حاکم بود. هواداران تراکتور قبل از بازی جو جادویی را در ورزشگاه به وجود آوردند و در طول مسابقه و حتی بعد از سوت پایان هم حمایت خود را ادامه دادند.

 تیم شما بازی را با گل خورده آغاز کرد، چطور توانستید نتیجه را برگردانید و ۳-۱ جلو بیفتید؟ تونی اولیویرا: اول باید بگویم که بازی فوتبال ورزشی کنترل نشدنی و غیرقابل پیش‌بینی است اما برای ما انگار اینطور نبود. ما ۱۲ بازی را بردیم و از میانه جدول به صدر رسیدیم. تیم از نظر استراتژی و قدرت ذهنی آماده انجام هر کاری بود و در آن بازی هم موفق شدیم نتیجه را برگردانیم. 

 وقتی نتیجه بازی ۳-۱ بود، فکر می‌کردید تیمتان قهرمانی را از دست بدهد؟ تونی اولیویرا: ما عملکرد خوبی داشتیم و همانطور که گفتید با سه گل از حریف پیش افتادیم. من و شاگردانم آن چیزی که تحت کنترل و اراده‌مان بود را در دست داشتیم اما اتفاقاتی که رخ داد از دست ما خارج بود؛ فکر کنم می‌دانید منظورم چیست.

چه کسی را عامل از دست رفتن قهرمانی می‌دانید: علیرضا فغانی، قطع سیستم مخابراتی، فدراسیون فوتبال و...؟ تونی اولیویرا: شما درباره بازی نفت سوال پرسیدید اما اجازه بدهید من برگردم به چند هفته قبل یعنی بازی با سپاهان. آن روز علیرضا فغانی اشتباهات زیادی داشت و باعث شد تا ما شکست بخوریم، همان مسابقه بود که استارت از دست رفتن قهرمانی زده شد. فغانی سپاهان را زنده کرد نه شماره ۷ این تیم!

 آیا علیرضا فغانی را بخشیده‌اید؟ فکر می‌کنید اشتباهات او تعمدی بود؟ تونی اولیویرا: ما یک سال زحمت کشیدیم اما اشتباهات او کار ما را به هدر داد. من فغانی را نبخشیدم و فراموش هم نمی‌کنم اما باور ندارم اشتباهات فغانی عمدی بوده باشند.

به نظرتان شما در آن مسابقه اشتباه فنی هم مرتکب شدید؟ تونی اولیویرا: نه!

سوت پایان بازی که زده شد، شما بسیار خوشحال بودید و چند لحظه بعد غمگین ترین مرد روی زمین. آن لحظه که فهمیدید قهرمانی از دست رفته، چطور با خودتان کنار آمدید؟ تونی اولیویرا: سوت بازی که زده شد فکر می‌کردم قهرمان شده‌ایم و خوشحالی را آغاز کردم اما بعد از این داستان های چند دقیقه ای کوتاه، به خودم آمدم و متوجه شدم رویایی که من، بازیکنانم و هواداران به دنبال آن بودیم به یک کابوس تبدیل شده؛ خیلی تلخ بود. 

آیا کسی میخواست تونی اولیویرا بعد از آن شب تلخ دیگر در تبریز نباشد؟ تونی اولیویرا: پاسخ این سوال را نمی‌دانم اما کسی چنین چیزی را به من نگفت. من یک مربی فوتبال هستم و آنجا هم نقشم را برای درآمد و موفقیت تیمم ایفا می‌کردم.

بعد از بازی، مدیرعامل شما چه صحبت یا توصیه ای به شما داشت؟ تونی اولیویرا: در رختکن مدیرعامل را دیدم، او از من و بازیکنان تشکر کرد و به من گفت که کارت را با موفقیت انجام داده‌ای و تبریک هم گفت. هیچ چیز دیگری نبود.

در تمرینات پیش فصل برای لیگ پانزدهم، تصور می‌شد که تونیاولیویرا طراوت گذشته را ندارد. آیا انگیزه تان را بعد از بازی نفت از دست دادید؟ تونی اولیویرا: نه هرگز اینطور نبوده و نمی‌دانم چرا این سوال را مطرح کردید. من یک مربی حرفه‌ای هستم و اگر انگیزه‌ای نداشتم با تراکتور ادامه نمی‌دادم. تراکتور یک اشتیاق بزرگ برایم بود و هرروز به من انگیزه بزرگی میداد.

در بازی با نفت باقی بمانیم، به نظر شما یک نیرویی از خارج زمین می‌خواست قهرمانی را از تراکتور بگیرد؟ تونی اولیویرا: من کارم را بر اساس جدیت و صداقت و درستی با مردم پیش میبرم و به آن اعتقاد دارم و آن فصل هم تلاش زیادی کردیم اما دیدیم که نتیجه رقم نخورد.

خیلی از هواداران تراکتور هنوز از «جمعه سیاه» ناراحت هستند. چه صحبتی با آن ها دارید؟ تونی اولیویرا: من همواره رویای خودم را دنبال میکنم تا زمانی که این رویا تعبیر شود. به هواداران تراکتور که بخشی از قلب من را تصاحب کرده اند نیز می‌گویم که بدون توجه به اتفاقات، رویای خود را دنبال کنند؛ حتما روزی به آن می‌رسند.

 تنها قهرمانی تراکتور با شما به ثبت رسید، چرا بعد از لیگ چهاردهم دیگر هرگز به تراکتور برنگشتید؟ تونی اولیویرا: در یک دوره به شکل واضح یک سری علایق و خواسته هایی برای بازگشت من وجود داشت اما آن ها (مدیران تراکتور) نتوانستند شرایط را برای بازگشت من مهیا کنند.

 باتوجه به اتفاقاتی که آن شب رخ داد، اگر امروز یک مربی خارجی برای حضور در ایران از شما مشورت بخواهد، آیا او را ترغیب به کار در ایران می‌کنید؟ تونی اولیویرا: من هیچ وقت با یک شب قضاوت نمی‌کنم. ایران یک کشور فوق العاده است با مردمی دوست داشتنی، لیگ پر از رقابت و بازیکنان باکیفیت و فوق العاده‌ای در آن هستند و من حتما مشورت مثبت به مربیان می‌دهم که به ایران بروند.

 آیا شما تراکتور و بازی هایش را دنبال می‌کنید؟ تونی اولیویرا: تراکتور برای من یک انگیزه و شور و اشتیاق به حساب می‌آمد و به همین خاطر کاملا و به شکل مرتب این تیم را دنبال میکنم و پیگیر بازی هایش هستم. همانطور که قبلاً گفتم این رویایی که دارند، یک روز به حقیقت منجر می‌شود. 

چند سوال کوتاه. بهترین بازیکن آن فصل تراکتور؟ تونی اولیویرا: ما یک تیم بودیم و این تیم بهترین بازیکن من بود.

با کدام بازیکن آن تیم ارتباط دارد؟ تونی اولیویرا: با خیلی ها! نمیتوانم یک اسم را بگویم، نکند میخواهید بین شاگردانم و من را به هم بزنید؟ (خنده)

دوست داشتی چه بازیکن ایرانی ای را بخری اما نتوانستی؟ تونی اولیویرا: مواردی بودند اما اجازه بدهید که آن ها را در قلب خودم نگه دارم و اسمشان را نگویم!

بهترین مربی روبروی تو که در ایران دیدی؟ تونی اولیویرا: نمیتوانم از یک مربی یا تیم نام ببرم. در هر بازی من مشکلات خاص خود را تجربه کردم و این چیزی است که به عنوان یک مربی من را به خودش جذب می‌کرد و باعث می‌شد تا برای مشکلات راه حل پیدا کنم و در نهایت بر آن مشکلات غلبه پیدا کنم و پیروز شوم.