صوت، متن و تفسیر/ دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان

دانلود دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان با ترجمه منظوم با اجرای گروه به سوی فردا

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ زَیِّنّی فیهِ بِالسَِّتْرِ وَالْعَفافِ وَاسْتُرْنی

خدایا در این ماه مرا به زیور پوشش از گناه و پاکدامنی بیارای

فیهِ بِلِباسِ الْقُنُوعِ وَالْکِفافِ وَاحْمِلْنی فیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَالاِْنْصافِ

و جامه قناعت و اکتفای به مقدار حاجت را به برم کن و وادارم کن در این روز به عدالت و انصاف

وَ امِنّی فیهِ مِنْ کُلِّ ما اَخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الْخاَّئِفینَ

و ایمنیم بخش در آن از هر چه که از آن می‌ترسم به نگهداری خودت ای نگهدارنده ترسناکان

شرح دعا در کلام مرحوم آیة الله مجتهدی تهرانی:

خدایا در ماه رمضان مرا بدو چیز زینت بده؛ یکی: ستر و دیگری؛ عفاف

>ستر یعنی؛ گناهان مردم را مخفی کن، دنبال عیوب خویشتن باش، خوشا بحال بنده ای که به عیب خودش می پردازد و به عیوب دیگران کاری ندارد. اگر رفیق شما عیبی دارد به کسی نگو! این عمل شما از مصادیق غیبت هست و عمل چهل روزه را از بین می برد.

همچون مگسان تو بر پلیدی منشین

شما مثل زنبور عسل باشید ؛ که فقط روی گل ها می نشیند؛ مثل مگس نباشید که بر رو پلیدی ها می نشیند؛ دوست شما اگر بدی دارد؛ بدی او را نبین؛ صفات خوب او را ببین انقلاب خوبی های فراوانی دارد؛ بعضی ها مثل مگس فقط روی بدی های آن دست می گذارند؛ شما خوبی های آن را هم ببینید. اگر بدی هم می بینید؛ این بدیها هم از خودمان هست و مربوط به انقلاب نیست؛ مراجع تضعیف انقلاب را جایز نمی دانند؛ اگر تو انقلابی هم نباشی تضعیف انقلاب جایز نیست؛ اگر کسی علیه انقلاب حرف بزند و انقلاب تضعیف شود و آمریکا بیایید مطمئن باشید وضع ما بدتر می شود، بر فرض که انقلاب ما بدی هم داشته باشد باز بهتر است از تسلط آمریکا بر ما بدتر از همه بدی هاست.

اگر کسی می گوید امریکا بهتر است؛ بخاطر عوامی اوست؛ کسی که عاقل است؛ کسی که اهل مطالعه هست؛ اینطور حرف نمی زند؛ شما مگر اوضاع عراق و دیگر بلاد مسلمین و دنیا را نمی بینید؛ آنها کجا امنیت دارند؟!.

یقینا اگر آمریکا بر ما مسلط شود دمار از روزگار مسلمین در می آورد؛ خدایا این انقلاب ما را به انقلاب حضرت مهدی ( علیه السلام ) متصل بفرما.

خدایا مرا به ستر زینت بده؛ مرا طوری قرار بده که دنبال عیب مردم نباشم؛ در حدیث آمده است: خوشا بحال کسی که عیوبش او را از پرداختن به عیب های دیگران باز داشته است.

عفاف به معنی؛ گناه نکردن است؛ و انسان عفیف؛ به معنی کسی که که اهل گناه نیست.

خدایا؛ به من دو لباس بپوشان؛ لباس قناعت و لباس کفاف؛ کفاف به معنی؛ راضی بودن به معاش بقدری که زندگی انسان بگذرد به قول مردم « آب باریکه » داشته باشد.

 رسول خدا در مسیری به گله گوسفندان رسیدند و به شبانی فرمودند: کمی شیر بیاورید؛ شبان مقداری شیر برای ایشان آورد و حضرت برای او دعا کردند، که خدایا به قدر کفاف به او روزی بده.

باز در جای دیگر حضرت از شبان دیگری در خواست مقداری شیر کردند؛ ولی آن شبان امتناع کرد و نیاورد؛ حضرت برای او دعا کردند؛ که خدایا به او مال و ثروت بده.

اصحاب تعجب کردند؛ و گفتند چگونه است که برای اولی که شیر آورد حضرت آنطور دعا کرد و برای دومی طلب مال و ثروت نمودند!؟

حضرت فرمودند: دعای حقیقی همان دعای اول بود؛ که برای او از خدا طلب روزی به قدر کفاف نمودم؛ چراکه مال زیاد اسباب زحمت آدمی است.

 در باره شیخ محمد حسین زاهد؛ یا شیخ آقا بزرگ هفت تنی گفته اند؛ که کسی برای ایشان یک کیسه برنج آورده بود؛ ایشان به اندازه یک کاسه برنج از آن کیسه برداشتند و گفتند: همین مقدار برای امشب کافی است؛ و امر کردند که بقیه این برنج را به فقراء بدهید.

در قدیم مردم شب به شب غذا تهیه می کردند؛ اینطور نبود که برای چند ماه غذا در منزل ذخیره کنند! از خدا به قدر کفاف روزی بخواهید؛ ثروت زیاد خوب نیست؛ البته نداری هم خوب نیست. خلاصه اهل قناعت باشید.

قناعت توانگر کند مرد را ****خبر کن حریص جهانگرد را

حدیث داریم « عز من قنع و ذل من طمع »  قناعت انسان را عزیز میکند؛ امثال شیخ محمد حسین زاهد؛ که اهل قناعت بود؛ عزیز بودند. روزی که ایشان رحلت کرد تشییع جنازه با شکوهی برای ایشان برگزار شد به طوری که از مسجد جامع تهران تا ابن بابویه مردم پیاده او را حمل می کردند آن هم با آن جمعیت فراوان. همه این امور بخاطر اخلاقیات بالای ایشان بود که یکی از آن خصال صفت قناعت ایشان بود

روزی مرحوم شیخ محمد حسین زاهد مقداری ماست تهیه کرده بودند که با همسرشان بخورند؛ متوجه بوی غذا دیگری می شوند؛ از ایشان سئوال می کند که شما غذای دیگری هم درست کرده اید؟! همسر ایشان جواب داد، بله غذای ساده و مختصری مهیا کرده ام. ایشان گفتند: پس یکی از این دو خورش را بیاور و از هر دو غذا میل نکردند؛ هر کسی که اهل قناعت باشد عزیز است.. ایشان از وجوهات استفاده نمی کردند، کار می کرد و روزی خودش را در می آورد تا می توانید از سهم امام نخورید، خود من هم الان از سهم امام استفاده نمی کنم.

خدایا مرا اهل عدل و انصاف قرار بده

 مرحوم آیت الله شیخ حسین کبیر وقتی برای خرید به قصابی می رفت به قصاب می گفت از همان گوشتی به من بده که به همه می دهی؛ با اینکه ایشان مجتهد بود خرید منزل را هم انجام می داد؛ به نانوایی هم که می رفت، ته صف می ایستاد تا آن ده نفرجلوی او نان نمی گرفتند؛ ایشان نان نمی خرید؛ ایشان از اولیاء الهی بودند. این صفت ایشان بخاطر عدالت او بود.

>وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کلِّ مَا أَخَافُ

خدایا از هرچیزی که از آن می ترسم در امانم بدار

به عصمت خودت؛ به حفظ خودت؛ به نگهبانی خودت قسم که مرا از امور مورد ترس نگهداری کن و دعا های امروز را در حق من مستجاب کن.