پادوانی: از سهرابیان نه، از دروغگوها گله دارم

از آخرین وضعیت سلامتی و مراحل درمانت بگو.

هنوز به همان شکل هستم، البته بخش بالایی بدنم بهتر شده ولی هنوز کمر به پایین بی‌حس و حرکت هستم. فعلا که فیزیوتراپی و برخی تمرینات اصلاحی را انجام می‌دهم تا ببینیم در آینده چه اتفاقی می افتد.

با کرونا چه می‌کنی؟ تو هم در قرنطینه مانده‌ای؟

بله، من هم مثل بقیه در قرنطینه هستم و از آنجایی که جزء گروه‌های آسیب‌پذیر و ریسک‌پذیر جامعه هستم باید بیشتر از سایرین قرنطینه را رعایت کرده و در خانه بمانم. اینکه روی ویلچر باشی و حتی نتوانی از خانه بیرون بروی اوضاع را خیلی سخت‌تر می‌کند اما چاره‌ای جز این نیست و باید تا پایان شیوع ویروس کرونا و روزهایی که جامعه به حالت عادی برمی‌گردد در خانه و در قرنطینه بمانم.

حتما دلت حسابی برای فوتبال تنگ شده!

بله، در هر صورت من فوتبالیست بودم و و فوتبال منبع درآمدم بود و الان روال عادی زندگی‌ام مختل شده است. فکرش را بکنید سال‌ها هر روز تمرین و مسابقه بود و حالا باید خانه‌نشینی را تحمل کنم. دلم خیلی برای فوتبال تنگ شده اما این‌جور مواقع یاد خاطرات شیرینم از آن دورانی که بازی می‌کردم می‌افتم و به این شکل دلتنگی‌ام را برطرف می‌کنم.

برسیم به استقلال و مطالباتت. گویا قرار است بالاخره در این خصوص اقداماتی انجام شود.

از همان زمانی که مصدوم شدم و از روز اول مدیران وعده و وعید زیاد به من دادند که بیشتر آنها دروغ بود. مدام در راه هلال‌احمر یا بیمارستان و منزل می‌گفتند خیالت راحت باشد، پولت را می‌دهیم و هیچ مشکلی نیست. درنهایت هم یک عکس می‌گرفتند تا آن را در اینستاگرام یا شبکه‌های اجتماعی دیگر بگذارند و در این خصوص خبرسازی کنند، درحالی‌که در واقعیت اتفاق دیگری افتاد و خبری از پیگیری وعده‌ها و قول‌هایی که می‌دادند نبود. آنها فقط دنبال عکس گرفتن بودند و بعد هم هیچ و هیچ. به‌خاطر همین دروغ‌هایی که به من گفتند مجبور شدم به فیفا شکایت کنم و حالا منتظرم تا حکم در‌خصوص مطالباتم از استقلال صادر شود.

به همین دلیل آرزو کرده بودی که کاش بازیکن آژاکس هلند بودی؟

نمی‌خواستم بازیکن را با بازیکن مقایسه کنم، بلکه آن متن را گذاشتم تا سیستم مدیریتی دو باشگاه را با هم مقایسه کنم که در آژاکس بازیکن مصدوم می‌شود و حتی به کما می‌رود ولی کل قرارداد و و هزینه‌های درمانش را می‌دهند و با اینکه می‌دانند او توان بازی ندارد با او تمدید می‌کنند اما در استقلال پول پرستاری که برایم گرفته بودند را هم ندادند و حتی شرکتی که از لحاظ درمانی وسایلم را تأمین می‌کرد دیگر بعد از یک مدت این کار را انجام نداد و برایم عصا نفرستاد چون باشگاه پولش را نداد. پول قرارداد خودم را هم که ندادند و فقط برای نمایش با من عکس و فیلم می‌گرفتند و قول می‌دادند. بنابراین این متن برای مقایسه سیستم مدیریتی دو باشگاه منتشر کردم، در غیر این صورت نمی‌خواستم خودم را با بازیکن دیگری مقایسه کنم، ضمن اینکه باشگاه آژاکس می‌توانست هر باشگاه دیگری باشد و مهم تعهد و قول‌هایی بود که این موضوع از طرف استقلال رعایت نشد.

بازی‌ها و نتایج استقلال قبل از تعطیلات لیگ را پیگیر بودی؟

نتایج استقلال را ازطریق شبکه‌های اجتماعی و اینترنت دنبال می‌کنم. هنوز هم با بردهای این تیم خوشحال و از شکستش ناراحت می‌شوم. امیدوارم استقلال درصورتی‌که لیگ برتر دوباره از سر گرفته شود موفق باشد و بتواند هوادارانش را خوشحال کند.

با همبازی‌های سابقت در ایران در تماس هستی؟

به طور روزمره خیر، اما هر از گاهی با دوستان و همبازیان سابقم در ایران در تماس هستم و با آنها حال و احوال می‌کنم. با آنها از طریق شبکه‌های اجتماعی و یا تلفنی صحبت کرده و از حال هم باخبر می‌شویم و کم‌وبیش در ارتباطیم.

هواداران استقلال همیشه تو را دوست دارند و به تو انرژی می‌دهند. چه پیامی برای آنها داری؟

حس بسیار خوبی نسبت به طرفداران استقلال دارم، آنها همیشه به یاد من هستند و من هم آنها را خیلی دوست دارم. شاید خیلی اوقات بوده که از اوضاع و احوالی که دارم، کسل و ناراحتم اما زمانی‌که به فضای مجازی بخصوص اینستاگرام می‌آیم و پیام‌های امیدوارکننده آنها را می‌بینم بسیار خوشحال می‌شوم و احساس خیلی خوبی نسبت به آینده و زندگی پیدا می‌کنم. به همین خاطر نه‌تنها هواداران بلکه بسیاری از فوتبال‌دوستان ایرانی که همچنان من را یاد می‌کنند و به یادم هستند را ستایش کرده و دوست‌شان دارم. آنها مدام به من پیام‌های محبت‌آمیز و انرژی مثبت می‌دهند و تا ابد به یادشان هستم و از آنها تشکر می‌کنم.

شیرین‌ترین خاطره‌ات در فوتبال ایران چیست؟

خاطرات شیرین در فوتبال ایران زیاد دارم اما نقطه‌عطف آن مربوط می‌شود به قهرمانی لیگ برتر با فولاد خوزستان. چون برای یک بازیکن شاید مقام قهرمانی در لیگ برتر خیلی پیش نیاید و این موضوع بسیار برایم خوشایند بودو هنوز هم در ذهنم باقی مانده است، بخصوص اینکه فولاد مدت‌ها قهرمان نشده بود و جالب اینکه ما در آن سال از ابتدا هم به‌عنوان مدعی قهرمانی مطرح نبودیم و به همین دلیل قهرمانی فولاد به من خیلی چسبید.

با لباس استقلال چطور؟

بازی با السد قطر در پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا را به یاد دارم، ورزشگاه مملو از جمعیت بود و استقبال از این دیدار به اندازه‌ای بود که بسیاری از تماشاگران مجبور شدند به منزل برگردند. اگر بازی را می‌بردیم به مرحله گروهی صعود کرده و به ادامه لیگ قهرمانان امیدوار می‌شدیم. در آن زمان شرایط خوبی نداشتیم، هرچند بهمن ماه برای ما در آن فصل بسیار رویایی شد و علاوه‌بر السد توانستیم دربی را هم ببریم و هواداران را تا مدت‌ها خوشحال کنیم. در هر صورت هم دیدار با السد و هم مسابقه با پرسپولیس که آنها را بردیم از خاطرات شیرین من در استقلال به شمار رفته و هنوز هم به یاد این دو دیدار هستم.

دربی ۸۴ را می‌گویی؟

بله، اتفاقاً قبل از دربی همه شانس را به پرسپولیس می‌دادند و ما یک گل هم عقب افتادیم ولی در ادامه توانستیم در همان نیمه اول سه گل بزنیم و با یک دفاع جانانه در نیمه دوم حریف را شکست بدهیم. این پیروزی خیلی شیرین بود، بخصوص اینکه در نیمه دوم پرسپولیس حملات زیادی را ترتیب داد اما با یک دفاع تیمی و هوشمندانه به نتیجه مطلوب رسیدیم. در دقایق پایانی هم مهدی رحمتی از زمین اخراج شد و حساسیت‌ها به اوج رسید اما درنهایت پیروزی و ۳ امتیاز این مسابقه برای استقلال بود و درمجموع پیروزی در این مسابقه خیلی لذت بخش بود.

سهرابیان هم‌بازی‌ات در آن فصل که تو را مصدوم کرد، گفته بود بعد از ۲ سال هنوز عذاب وجدان دارد و هر روز با تو در ارتباط است. او را بخشیده‌ای؟

هیچ مشکلی با او ندارم. فوتبال است و مصدومیت‌هایش و این اتفاق می‌توانست برای هر بازیکن دیگری بیفتد. به‌خاطر اتفاقی که در فوتبال افتاده نمی‌توان بازیکن دیگری را مقصر دانست. نمی‌توانیم کسی را به‌خاطر یک اتفاق در فوتبال به صلیب بکشیم. من هنوز هم با سهرابیان در ارتباطم و او را مقصر این وضعیت نمی‌دانم. گلایه من از مدیرانی است که تمام این مدت به من دروغ گفتند و فقط وعده دادند.