به گزارش حلقه وصل، کیا قدمی در خصوص وضعیت این روزهایش و تمرین در قرنطینه اظهار داشت: با اداره کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه هماهنگ کردم تا تمریناتم را آغاز کنم. آنها نیز مساعدت کردند تا بصورت انفرادی تمرینات را ادامه دهم. ولی قبلاً در باشگاه بدنسازی تمرین می کردم تا اینکه مجوز تمرین در سالن وزنه برداری استان را گرفتم. البته ناگفته نماند یک همراه در سالن دارم که وزنه بردار نیست تا اگر اتفاقی برای من افتاد، در کنارم باشد.
وی با اشاره به انتخابش در آخرین رکوردگیری 21 اسفندماه، ادامه داد: قبل رکوردگیری فقط 5 جلسه تمرین در باشگاه بدنسازی داشتم و اصلا آماده نبودم. در حرکت آخر حرکت دوضرب هم بخاطر اینکه بدنم برای مهار وزنه 222 کیلوگرم آماده نبود، از رفتن روی تخته انصراف دادم.
قدمی در خصوص اینکه آیا مسابقات قهرمانی برگزار خواهد شد، گفت: آتش از آسمان ببارد و زمین دو نیم شود، رقابتهای وزنه برداری قهرمانی 2020 بزرگسالان آسیا برگزار خواهد شد ولی بخاطر مشکلات این بیماری ها بوجود آورده، زمان قطعی و حتمی آن مشخص نیست.
ملی پوش وزنه برداری ایران در خصوص برنامه ریزی برای سال 99 نیز، تاکید کرد: هر سال برای حضور در مسابقات بین المللی برنامه ریزی می‌کردم تا بدشانسی سالهای گذشته را جبران کنم ولی همیشه با بدشانسی مواجه می شوم. وقتی دیدم هر چه هدفگذاری می کنی بجای نمی رسی، الان دیگر حتی برای دو ثانیه بعد هم برنامه ریزی نمی‌کنم و فقط می‌خواهم تمرین داشته باشم و منتظر باشم که چه خواهد شد!
قدمی در خصوص چطور با برنامه های تمرینی خود، رکوردهای بالایی را بجای می گذارد، افزود: با علم خودم که از کسب تجربه و مطالعه مطالب آموزشی حاصل شده، تمریناتم را پیش می برم و حتی بیشتر وقت‌ها هم خودم روش های تمرینی را اختراع می کنم، با همین این روش ها به رکورد 241 رسیدم. ناگفته نماند از مربیانی همچون مرحوم محمدعلی فلاحتی نژاد، محمدحسین برخواه، کورش باقری و سایر مربیان حرکات آنها را کپی برداری کردم. این عزیزان نیز از مربیان قبلی خود یاد گرفته‌اند به طور مثال کوروش باقری از ایوانف یاد گرفته. هر مربی نوآوری و خلاقیت به خرج داده که جواب می گیرد. محمدحسین برخواه خلاقیتهایی نشان می دهد و با منطق خودش سبک و سنگین می کند و در نهایت پیشرفت حاصل می شود.
دارنده مدال بازیهای المپیک 2017 دانشجویان تایپه، در خصوص اینکه 29 سال دارد و نتوانسته در بازیهای المپیک حضور داشته باشد، گفت: هر ورزشکاری دوست دارد در المپیک حضور داشته باشد. من هم تا زمانی رباط‌ها، منیسک‌ها، تاندون‌ها، مغز، اعصاب، قلب ،کلیه، روح و روانم یاری کند برای رسیدن به المپیک تلاش می کنم. سن فقط یک عدد است اگر ورزشکاری حرفه ای زندگی کند و طبق برنامه های اصولی به کار ادامه دهد، می تواند در سن 35 سالگی نیز می تواند مدال جهانی بگیرد.
وزنه‌بردار تیم دانشگاه آزاد در خصوص تعویق المپیک یادآور شد: با وجود عقب افتادن یکساله بازی های المپیک توکیو، این موضوع برای سهراب مرادی خیلی خوب شد تا با آمادگی مناسب و ایده آل یکی از المپیکی ها وزنه برداری باشد و امیدوارم بهترین نتیجه را در المپیک 2021 بگیرد. در کنار سهراب که یکی از بهترین وزنه برداران جهان است، باید از حافظ قشقایی هم یاد کنم که در رشته ای به غیر از ورزش تحصیلات عالیه دارد و در رشته مهندسی نفت فارغ التحصیل شده، او بسیار باهوش است و یک استثناست. اگرچه او المپیکی نیست اما یکی از وزنه برداران فوق العاده ایران است.
وزنه بردار کرمانشاهی در خصوص اینکه در کارنامه اش مدال مرغوب و خوشرنگ ندارد، خاطرنشان کرد: مدال گرفتن در درجه اول شانس می خواهد که شانس با من یار نیست. هر وقت وزنه‌ها و رکوردهای خوبی به ثبت می رسانم، یا مسابقه برگزار نمی شود و اگر به مسابقات بروم، با افت بدنم مواجه می شوم. سوپرمن نیستم که همیشه در اوج باشم، تلاشم را می‌کنم اما پیک بدنم دستم نیست و متاسفانه بدنم در مسابقات یاری نمی‌کند.