نمی‌توانید همایون بهزادی را زیر سوال ببرید/ آنچه خسروانی ساخت مایه افتخار ایران است

به گزارش حلقه وصل، در روزهای اخیر و پس از پخش آیتمی در صداوسیما در مورد تاریخچه باشگاه های پرسپولیس و استقلال، دوباره جنجال پیرامون مالکان و اسطوره های این دو باشگاه بالا گرفته و واکنش های تندی نیز در این باره بوده است. از جمله اتهام به همایون بهزادی یا طرح برخی ادعاها درباره موسس آبی پوش پایتخت. مهندس حسین کلانی یکی از پیشکسوتان و اسطوره های فوتبال ملی ایران و همچنین باشگاه پرسپولیس است که در گفتگوی اخیر نکته جالبی را گفته و به سوالات در این باره پاسخ داده است:

همایون بهزادی عزیزترین دوست من بود. شخصیتی اثرگذار در دوران فوتبال ما بود و چه در پرسپولیس، پیکان، و تیم ملی بهترین بازی ها را از خود ارائه کرد. او یکی از اسطوره های بی بدیل فوتبال ما بود، همایون خان یکی از صمیمی‌ترین دوستان من بود و علاوه بر این که در زمین مسابقه بیشترین حمایت را از من می‌کرد، بعد از بازنشستگی هم در زمینه کاری همکار من بود و کار می‌کردیم و خدمت گذار مملکت بود. همایون بهزادی همیشه در قلب ما جا دارد، همانطور که گفتم یک اسطوره بی بدیل اخلاق، معرفت و ورزش ما بود.

همه ما یک شغلی داشتیم، هرکسی باید در یک شغلی حضور می‌داشت و به مملکت خود خدمت می‌کرد، ایشان هم اگر شغلی داشتند، بسیار شخصی بودند که به مردم کمک می‌کردند و ایران را دوست داشتند. نمی‌شود بگوییم کسی که یک جایی کار می‌کند، آدم خوبی نیست. نه خیر! در هر شغل و سازمانی آدم های خوب و بد حضور دارند، آدم هایی هستند که به مردم و کشور خدمت می‌کنند. این یک واقعیتی است که کسی درباره همایون بهزادی هم نمی‌تواند آن را زیر سوال ببرد.

یک عده با تعصب درباره تیمسار خسروانی صحبت می‌کنند. ما باید تاریخ را بخوانیم و ببینیم افراد چه رزومه‌ای داشته‌اند. همه جا دیدم که می‌گویند باشگاه شاهین را تیمسار خسروانی منحل کرد، در حالی که همچین چیزی نبود. اصلا زمان آقای خسروانی باشگاه شاهین منحل نشد. باشگاه شاهین زمانی منحل شد که زنده‌یاد قره گزلو رئیس سازمان تربیت بدنی بود و سر یک اختلافاتی در یک بازی که با تهران جوان بود، شاهین را محروم کردند و اطلاعیه دادند که شاهین محروم می‌شود. بعد انداختند گردن تیمسار خسروانی! ما باید چشمانمان را باز کنیم و واقعیت ها را بگوییم.

ما الان یک استادیوم داریم که در دنیا باعث افتخار ماست، استادیوم آزادی. شما بگویید چه کسی باعث و بانی ساخت این استادیوم بود؟ یک باشگاه به اسم استقلال در این مملکت داریم که باعث افتخار است، جوانان به آن عشق می‌ورزند، خب ببینید این باشگاه را چه کسی به وجود آورده است؟ هرکسی در هر موقعیتی که باشد تلاش می‌کند برای چیزی که ساخته، کارهایی انجام دهد و امتیازاتی بگیرد. همه می‌گویند تیمسار خسروانی زد و بست و خورد و رفت اما وقتی او از ایران رفت، چیزی همراهش نبود. هرچیزی هم که داشت به جوانان مملکت داد. این ها واقعیت تاریخی است، بنده از قیافه تیمسار خسروانی خوشم نمی‌آید، بنده از قیافه دکتر اکرامی و پرویز دهداری و... خوشم نمی‌آید، بروم هرچیزی که دوست دارم بگویم؟ اگر یک جایی تهمتی به کسی می‌زند یا اصلا انتقادی انجام می‌دهد، باید با دلیل و مدرک صحبت کند. بدون مدرک من هم می‌توانم همه جا حرف بزنم. 

در سابق کسی بودند که در این مملکت خدمت می‌کردند. شما تا حالا اسمی از آقامدد نوعی شنیده‌اید؟ یا آقای فرزامرزی، محب و خیلی های دیگر. این ها پایه گذار چیزهایی هستند که ما امروز به آن افتخار می‌‎کنیم یا از آن شاد و غمگین می‌شویم. در دوره بازی ما هیچ‌وقت توهین های این چنینی نبود. ما وقتی وارد زمین می‌شدیم یک طرف شاهین و پرسپولیس را تشویق می‌کرد و یک طرف هم تاج (استقلال) را اما همچین چیزی نبود که توهین کنند، تهمت بزنند یا فحاشی کنند. 

الان در شرایطی که مملکت گرفتار آن است، باید برای همبستگی مردم سعی کنیم. تمام این صحبت ها حاشیه سازی و برای سرگرمی جوانان است. درباره بیماری کرونا هم باید بگویم که الان تمام سعی ما باید این باشد که در مقابل مشکلی که برای ایران و دنیا پیش آمده، تلاش کنیم این را پشت سر بگذاریم. ما مردم باید به داد هم برسیم، چون هیچ کسی را به جز خودمان نداریم. من در این مدت یک بار برای کاری خارج شدم، وقتی دیدم مغازه ها بسته هستند و کارگران بی‌کارند و مردم گرفتارند، واقعا ناراحت شدم. من اگر نیاز داشته باشم از دوستم قرض می‌گیرم اما کارگری که رفیقش کارگر است، از چه کسی قرض می‌گیرد؟

آقای علی عبده از یک خانواده محترم بودند. مرحوم عبدوی بزرگ از رجال فرهنگی بودند، پسران ایشان همگی تحصیل کرده بودند. آقای علی عبده در آمریکا تحصیلات مدیریت ورزشی کردند و قهرمان بوکس شدند و برگشتند در ایران به مملکت خدمت کنند. او یک باشگاهی را به وجود آورد به اسم CRP که در رشته های مختلف از جمله بولینگ، شنا، والیبال و فوتبال دوستان دسته 2 و 3 فعالیت می‌کردند. بعد باشگاه شاهین که منحل شد، بعد از 8-9 ماه به این نتیجه رسیدند که بازیکنان شاهین به پرسپولیس بروند و بعد از چند بازی، پرسپولیس به دسته یک صعود کرد و شد پرسپولیس الان.

مردم اگر پرسپولیس را دوست دارند، به خاطر علاقه ای است که پدرانشان به شاهین داشتند. این سینه به سینه منتقل شد و رسید به پرسپولیسِ الان. استقلال هم به همین شکل است. متاسفانه بعضی باشگاه ها نظیر دارایی، بانک ملی، تهران جوان، شعاع و... از بین رفت. این ها چیزهایی است که از گذشته مانده و باید تقدیر کنیم، باید بگوییم چه آدم هایی در این باشگاه ها زحمت کشیدند. آقای مدد نوعی در باشگاه راه آهن چه بازیکنانی را تربیت کردند و از این نام ها زیاد داریم. همه دنبال این هستیم که تهمت بزنیم و بگوییم فلانی اینطور است.

مگر استقلالی بودن یا پرسپولیسی بودن بد است؟ بازیکنانی که این دو تیم درست کرده‌اند، به مملکت خدمت کرده‌اند. مرحوم حجازی اسطوره استقلال و ایران بوده است یا آقای منصور پورحیدری همینطور و پرسپولیس هم اسطوره های بی‌شماری داشته؛ چرا باید به این افراد توهین شود؟ مهم نیست کدام طرف این توهین را شروع کنند، ما باید همبستگی ملی خودمان را حفظ کنیم.

ما الان از تلویزیون هم متاسفانه می‌بینیم که حتما یک علتی دارد که چنین کاری می‌کنند. جوانان ما تنها در استادیوم می‌توانند حرفشان را بزنند و فحاشی و توهین یک راه برای تخلیه آن ها شده و کسی هم جلوی این اتفاق را نمی‌گیرد. در ورزشگاه های انگلستان هواداران در کنار زمین می‌نشینند اما تا حالا دیده اید که یک کاغذ و بطری بندازند زمین؟ اما اینجا از فاصله 50 متری سنگ و نارنجک می‌اندازیم! چرا؟ چون به جوانان یاد نمی‌دهند که نباید این کار را بکنند. جوانی که کار و آینده ندارد و ناامید است، تنها در یک جا می‌تواند به راحتی داد بزند و آن هم استادیوم فوتبال است. این نهایتا انگیزه می‌شود که بقیه جوانان هم دست به چنین کاری بزنند.

من اصلا شایستگی مدیریت را ندارم، من از مدیریت اداری چیزی نمی‌دانم. شاید در شرکت خودم موفق بوده باشم اما دلیلی نمی‌شود که در این سیستم هم کار کنم. مدیرعامل باشگاه پرسپولیس باید توانایی نخست وزیری داشته باشد چون دریای کار و مشکلات و توقعات در این باشگاه وجود دارد.