خداداد عزیزی از روی پشت بام‌ها به خانه رفت

به گزارش حلقه وصل، نساجی مازندران یکسال پس از صعود به لیگ برتر فوتبال ایران پیش از آغاز لیگ نوزدهم با حواشی گوناگونی رو به رو شد که به صورت مستقیم روی نحوه عملکرد این تیم تا پایان همکاری با محمدرضا مهاجری ادامه داشت. سرمربی اهل خراسان رضوی که ابتدا فصل وقتی حتی مالک باشگاه هم مشخص نبود تیمش را در کردان تمرین داد و بالاخره با هر مشکلی به مسابقات رساند اما کارت چند بازیکن به دلیل بدهی‌ها به سازمان لیگ صادر نشد و ترکیب جوانی در نساجی شکل گرفت. مهاجری که چند مرتبه جدایی از این تیم را در نظر داشت در ماه ماقبل پایانی سال گذشته به علت بیماری که داشت در نهایت از سمت خود به صورت رسمی استعفا کرد تا نیمکت مربیگری سرخپوشان قائمشهری به محمود فکری برسد. با مربی سابق تیم نساجی درباره روزهای پرمشغله‌ای که پشت سرگذاشته صحبت کردیم که در ادامه می‌خوانید:

مشخصا سال ایده آلی نداشتید، موافق هستید؟

بله از نظر شخصی سال خوبی برای من نبود، متاسفانه مریضی پیش آمد و خیلی به من فشار آمد. نساجی به لحاظ مالی شکل درستی نداشت و از نظر امکانات و مدیریت هم به همین شکل بود. به هر حال این مریضی هم که پیش آمد وضعیت وخیم شد. مشکلی که برای من پیش آمد باعث شد از نساجی جدا شوم. دوست نداشتم در چنین شرایطی آنها را ترک کنم. واقعا در آن شرایط دوام آوردن کار هر کسی نبود، نمیخواهم تعریف و تمجید بیخود از خودم و همکارانم داشته باشم، اما طبیعی نبود که در آن شرایط بتوان دوام آورد.

خدارا شکر نساجی یک تیم قدیمی و ریشه دار است و کردم علاقه مندی طرفدار آن هستند. واقعا عاشق دارد و برای آنها خیلی خوشحالم. با وجود آقای رضا حدادیان برای آنها خوشحالم. حدادیان به معنای واقعی یک انسان است و یک انسان خوب سرمایه دار است که می‌توان حضور او در باشگاه نساجی و فوتبال کشورمان را به فال نیک گرفت. 

اگر می‌ماندید نساجی سقوط نمی‌کرد.

اصلا فکر نمی‌کنم بحث سقوط باشد. ما اصلا به هیچ عنوان به سقوط نساجی فکر نمی‌کردیم. شرایط ایده آلی نداشتیم اما خیلی هم بد نبود. در نیم فصل اتفاقا زیادی افتاد و جدا شدن بازیکنان خیلی به ما ضربه زد. این مشکل ما بود و بازیکنان آماده‌ای را از دست دادیم. الان که لیگ تعطیل است به نظر نساجی می‌تواند به شرایط خوب خودش برگردد.

لیگ باید برگزار شود؟

در این شرایط که اصلا. ما هر کاری می‌کنیم برای نشاط و سلامت جامعه است. وقتی سلامت جامعه در خطر باشد فوتبال که سهل است آدم باید خیلی چیزهای دیگر را هم تعطیل کند. متاسفانه ویروس کرونا یک اپیدمی جهانی شد و بهتر است که کردم رعایت کنند. به جای اینکه بحث فوتبال باشد مردم عزیز باید مراقب باشند. همانطور که ما به بازیکنان می‌گوییم اولین نفر خودتان مربی خودتان باشید در اینجا هم مردم باید اینطور باشند. به نظرم هر ایرانی باید پزشک خودش باشد. مردم ایران شرایط سخت جنگ و همینطور اقتصادی را پشت سر گذاشتند و امیدواریم که بتوانیم این ویروس را هم شکست بدهیم.

امکان دارد که امسال مربیگری کنید؟

بعید است، یکی دو پیشنهاد هم داشتم اما باید استراحت کنم و اگر قرار بود که بخواهم به سرمربیگری ادامه بدهم مطمئنا از نساجی استعفا نمی‌دادم. در حال حاضر برنامه‌ام استراحت است تا ببینیم در آینده چه اتفاقی می‌افتد. 

قبول دارید که همیشه در تیم‌هایی که وضعیت دشواری دارند کار می‌کنید؟

ما قبول نمی‌کنیم آنها به دنبال ما می‌آیند و ما هم قبول می‌کنیم. بالاخره سخت یا آسان ما باید بپذیریم که مشکلات همیشه وجود دارد و این تنها در مربیگری نیست.

در سالی که گذشت حسرتی داشتید؟

حسرت خاصی نبود، حسرت این بود که خداراشکر نساجی روزهای سختی را شروع کرد و به روزهای خوبی رسیدیم این خیلی برای من ارزش داشت که تلاش‌هایی که در سختی داشتیم ثمره داشت و حتی زمان‌هایی وجود داشت که آب معدنی، زمین تمرین و مکان استراحت نداشتیم. بچه‌ها آن روزها شرایط سختی داشتند اما آن را گذراندند که الان دیگر با حضور آقای حدادیان هرگز تکرار نخواهد شد.

کمی از مربیگری فاصله بگیریم، شما قبلا یک خبرنگار بودید، به نظر شما الان دغدغه خبرنگاران چیست؟

دو بحث وجود دارد. یک بحث اقتصادی و درآمدهاست که شاید برای خیلی‌ها به اندازه نباشد. بحث دوم هم اینکه با توجه به رسالتی که دارند باید کارشان را درست و بی کم و کاستی انجام بدهند.

پیش آمده بود که از کارتان برکنار شوید؟

بالاخره این شغل همیشه چنین مسائلی داشته و پیش آمده که تهدید هم شده باشم. طبیعی است شما وقتی بخواهید یکسری مطالبی را بنویسید که باب میلی یکسری خاصی نیست و آنها را به چالش می‌کشید بالاخره به شما واکنش نشان می‌دهند. الان که دیگر قلم نیست ولی امیدوارم که خبرنگاران و این قشر عزیز زحمت کش همانند همیشه اما این بار رسالت اینترنت را بجا بیاورند. 

امکان دارد که دوباره روزنامه نگار شوید؟

بله چرا که نه، چون خیلی به این کار علاقه داشتم و در مقطع راهنمایی از ما سوال شده بود چه کاری را دوست دارید و آن زمان گفته بودم که عاشق خبرنگاری هستم. در سال‌های بعد به کاری که دوست داشتم رسیدم و بابت آن خیلی هم خوشحالم.

با خداداد عزیزی هم ظاهراً مصاحبه کرده بودید. درست است؟

بله بعد از جام جهانی با هم صحبت کرده بودیم.

تیتر آن گزارش را هم به یاد دارید؟

نه، متاسفانه تیترش را هم فراموش کردم. برای آن مصاحبه چیز دقیقی در ذهن ندارم اما زمانی که با خداداد مصاحبه گرفتم زمانی بود که از ملبورن برگشته بود و تیم به جام جهانی صعود کرده بود. یادم است که آنقدر استقبال گسترده بود خداداد از پشت بام خانه‌ها به خانه خود رسید و با توجه به رابطه‌ای که با هم داشتیم و همبازی بودیم تنها کسی که بعد از جام جهانی توانست در آن مقطع با خداداد صحبت کند من بودم و عکس‌هایش را هم دارم. 

به خاطر آن مصاحبه پاداش هم دریافت کردید؟

نه، اینطور نبود. آن زمان از پاداش و این مسائل خبری نبود. 

خاطرات جالبی از خبرنگاری دارید.

یک خاطره هم از محمد مومنی دارم که آن زمان بازیکن تیم پیام بود. او با مدیریت باشگاه مشکل داشت و یک مصاحبه‌‌ای با من کرد که تیترش با کنایه یا مدیر باشگاه با عنوان «با من هر چه کرد آن آشنا کرد» منتشر شد و باعث شد که محمد ۱۰ روز خودش را قرنطینه کند.

بسیار عالی. برای سال جدید چه آرزویی دارید؟

مانند تمام مردم جهان آرزو دارم این ویروس کرونا هر چه سریعتر نابود شود و مردم سال جدید را در کنار هم به خوشی سپری کنند. الان دلتنگ خانواده هستم. پدرم که برای عزیز بود و سه سال پیش فوت کرد، مادرم هم جایگاه ویژه و عزیزی برای من دارند. دوست داشتم بعد از اینکه فعلا مربیگری نمی‌کنم در کنار آنها باشم که فعلا دور از هم در قرنطینه هستیم. امیدوارم که همه مردم سال خوبی داشته باشند و همیشه در هر کجای این کره خاکی که هستند، موفق باشند.