به گزارش حلقه وصل، کارخانه آذرآب که در زمینه پیمانکاری ساخت تجهیزات پیشرفته نیروگاه، سد و صنایع نفتی و گازی فعالیت می‌کند، به دلیل رکود اقتصادی و تحریم‌ها سفارشاتش کم شده و گفته می‌شد که این شرکت نتوانسته حقوق کارمندانش با پرداخت کند، در مقابل ۶۰ میلیارد تومان هم مطالبه دارد، از آنجایی که یک سوم سهام این شرکت به بانک کشاورزی واگذار شده، با روح الله خدارحمی مدیرعامل بانک کشاورزی گفت‌وگویی در این زمینه انجام دادیم.
مدیرعامل بانک کشاورزی در پاسخ به اینکه ستاد تسهیل و رفع موانع تولید در ۴ آبان تصمیم گرفت بانک کشاورزی ۱۵ میلیارد تومان به عنوان سرمایه در گردش بدهد تا مطالبات اینها برطرف شود آیا اقدامی در این زمینه انجام شده است؟ گفت: ما ابتدا مجاز به تملک کارخانه آذرآب نبودیم و این در جریان معاملات بورسی چون در درون کارگزاری بانک کشاورزی انجام شده بود، اجباراً به زیرمجموعه‌های بانک ما ابلاغ شد. از سال ۹۶ این شرکت به دست بانک کشاورزی افتاده است، این کارخانه با آنکه مشکلات زیادی داشته رقم قابل توجهی از حقوق کارمندانش را پرداخت کرده، اما چالش‌هایی هم دارد، گاهی بعضی از قراردادهایش به مشکل برخورد بعضی ماه‌ها حقوق‌ها دچار تأخیر شد.
خدارحمی در پاسخ به اینکه برخی با این استدلال که شما یک سوم سهام این کارخانه را در اختیار دارید، باید شما حقوق آنها را پرداخت کنید، گفت: این کارخانه ۲۰۰ میلیارد تومان طی این دو سال یعنی ماهانه ۱۰ میلیارد تومان حقوق کارمندانش را پرداخت کرده، تنها یکی، دو ماه مشکل داشتیم. چندین بار ستاد تسهیل این موضوع را مطرح کرد و ما ۱۵ میلیارد تومان در قالب سرمایه در گردش دادیم تا حقوق آنها پرداخت شود.
وی در این باره که چه زمانی این ۱۵ میلیارد تومان را پرداخت کرده‌اید، گفت:حدود ۲، ۳ ماه پیش یعنی مهر ماه پرداخت شد و الان هم حقوق آنها به روز است اما کلاً شرکت‌ها همیشه حقوق‌ها را با یک ماه تأخیر پرداخت می‌کنند و این روال بوده، یعنی شرکت باید پول در بیاورد و حقوق کارمندانش را بدهد.
از مدیرعامل بانک کشاورزی سوال شد که کارخانه آذرآب ۶۰ میلیارد تومان هم مطالبات دارند، مشکل دریافت این پول‌ها چیست؟گفت: اینها قرارداد است و در قالب انجام تعهدات این مطالبات دریافت می‌شود، انجام این قراردها زمان بر است و پرداخت‌ها هم مطابق با پیشرفت کار انجام می‌شود.
وی اضافه کرد: یک دلیل اعتصاب کارمندان کارخانه آذرآب این بود که کارکنان هپکو جمع شده بودند و می‌گفتند که باید این کارخانه دولتی شود و بعدا متوجه شدند که چنین امکانی برایشان نیست.
