به گزارش حلقه وصل، رضا افضلی در مورد تصمیمش برای خداحافظی از کشتی اظهار داشت: تصمیمِ خداحافظی از دنیای قهرمانی برای همه سخت است، برای من هم اینطور بود. مثل جدا کردن عاشق از معشوق، راستش را بخواهید سال 2014 که ملی پوش شدم، آن زمان رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی بود و با من بد شد. مرا نمی‌خواست و کمی هم سلیقه‌ای عمل می‌کرد. او وقتی نظرش روی یک کشتی‌گیر نبود، ماده و تبصره‌ای می‌آورد که این کشتی‌گیر ملی‌پوش نشود. بعد ازآن، چند سال طول کشید تا دوباره ملی پوش شوم. سال‌ها تلاش کردم و همه می‌گفتند سنت بالا رفته، تا وقتی که رسول خادم هست تو دیگر ملی‌پوش نمی‌شوی، اما خیلی سختی کشیدم هم خودم، هم خانواده‌ام، همه کمکم کردند تا دوباره خودم را ثابت کنم. حق من بود، اما در این سال‌هایی که می‌توانستم ملی پوش شوم، به من دور داده نشد و فقط در انتظار عوض شدن کادر فنی بودم.
وی افزود: بعد از اینکه رسول خادم رفت و علیرضا دبیر آمد، کادرفنی تیم ملی هم تغییر کرده بود، من هم خواستم که دوباره شانسم را امتحان کنم، برخی گفتند سنت بالا رفته، اما خیلی‌ها بودند که سن شان از من هم بیشتر بود که نمی‌خواهم اسمی از آنها بیاورم، من حتی در انتخابی استانی هم کشتی گرفتم، در لیگ، کشوری، لیگ جهانی، جام تختی و بعد هم یک انتخابی اضافه. وزن من 79 کیلوگرم بود که دوباره به 74 کیلوگرم آمدم، همه این‌ها را تحمل کردم تا نشان دهم می‌توانم دوباره ملی پوش شوم، تمام این فشارها، تمرین‌ها و ... خداراشکر که در جهانی 2019 فیکس تیم ملی شدم. وقتی جام لهستان لغو شد و به جایش به گرجستان رفتیم، دنده‌ام شکست، اما باز هم کشتی گرفتم تا به دوبنده تیم ملی برسم. چون این آخرین فرصت من بود. هم اتاقی‌هایم دیدند که با مُسکن توانستم کشتی بگیرم و آنها هم می‌گفتند برو از آخرین فرصتت استفاده کن.
این کشتی‌گیر کرمانشاهی که در مسابقات جهانی نورسلطان با شکست مقابل خیندری گارزون کوبایی از دور رقابت‌ها حذف شد، خاطرنشان کرد: دیگر یک طوری شده بود که فقط برایم ملی پوش شدن اهمیت داشت، می‌خواستم ثابت کنم که هنوز می‌توانم. من کشتی گیر هجومی و زیرگیر هستم و همیشه تمام تلاشم را کرده‌ام که بهترین نتیجه را بگیرم.
افضلی با اشاره به خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی در کرمانشاه گفت: منتظر فرصتی بودم که خداحافظی کنم. قبل از جام تختی فکر کردم، دیدم دیگر تحمل این همه فشار و سختی را ندارم، درحالیکه از نظر جسمی هنوز هم آمادگی خوبی دارم، اما از نظر روحی شرایط تحمل این وضعیت را ندارم. وقتی گفتند جام تختی در کرمانشاه برگزار می‌شود دیدم بهترین فرصت است که در میان همشهریانم و در خانه، از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم. به هرحال من تصمیمم را گرفتم و وقتی دیدم دیگر فایده‌ای ندارد، خداحافظی کردم و ترجیح دادم میدان را به جوان‌های این وزن بدهم، وخودم را در عرصه دیگری از کشتی محک بزنم.
رضا افضلی در خاتمه صحبت‌هایش تاکید کرد: از آقای محسن کاوه که در این سال‌ها زحمات زیادی برایم کشیده و تنها شخصی بود که بعداز مسابقات جهانی از من حمایت کرد و طرف حق را گرفت، تشکر ویژه دارم. از پدر و مادر عزیزم که در تمام این سال‌ها پا به پای من فشارها را تحمل کردند (و چه بسا بیشتر از من) قدردانی می‌کنم. دست و پایشان را می بوسم که تحملم کردند. امیدوارم توفیق داشته باشم و بتوانم گوشه‌ای از زحماتشان را جبران کنم. مربیانی که از آنها بسیار آموختم و هموطنان و همشهریان عزیزی که هریک به طریقی مرا در این مسیر یاری کردند و دوستان نابی که مثل برادر همیشه همراهم بودن قدردانی می کنم. مربیان و دوستان زیادی در این دوره قهرمانی کمکم کردند، تعدادشان زیاد است و اسم تک تک آنها را نمی‌آورم، نکند نامی از قلم بیفتد و شرمنده شوم. از همه آنها ممنونم.