سلاح باید در دست صالح باشد

 همایش نیایش برای صلح عادلانه در جهان عصر دیروزبا حضور آیت الله حائری شیرازی، ابوذر ابراهیمی ترکمان، حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه، آیت الله روح الله قرهی، آیت الله عباس کعبی، و تعدادی از رهبری ادیان و مذاهب مختلف در سالن شیخ بهایی مرکز همایش های صدا و سیما برگزار شد.
آیت الله محی الدین حائری شیرازی نخستین سخنران این همایش با بیان اینکه مسئله صلح به خودی خود موضوعیت ندارد گفت: صلح برای صلح مسئله مهمی نیست بلکه صلح برای امنیت مسئله است. آنچه امروز صلح را در عالم با اهمیت کرده این است که از راه صلح بتوان به امنیت رسید و از طریق امنیت به تکامل و توسعه پایدار.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: امنیتی که یکی از مقدماتش می‌تواند صلح باشد، دو رکن دارد نخست اینکه طرف "الف" در برابر طرف "ب" قدرت بازدارندگی داشته باشد. این مسئله مورد توافق همگان است و اساسا تولید سلاح در جهان با همین هدف انجام می‌گیرد تا دولتها بتوانند در برابر تهاجم خارجی از خود دفاع کنند. این رکن از امنیت بسیار ضروری است اما نمی‌تواند امنیت را در جهان محقق کند.
وی اظهار کرد: رکن دوم امنیت این است که "الف" قدرت بازدارندگی خود در برابر "ب" را داشته باشد و "ب" هم قدرت بازدارندگی خود در برابر "الف". این نکته جدید و مهمی است که از آن غفلت شده است.
آیت الله حائری شیرازی با بیان اینکه قدرت بازدارندگی دیگران امری ضروری است، توضیح داد: همه ادیان و اذهان و اهل عقول در این معنا مخالفتی ندارند که طرفین قدرت بازدارندگی متقابل داشته باشند اما مشکل اهل عالم این است که تنها می‌خواهند با همین یک رکن امنیت را حاکم کنند. در حالی که به صرف رکن اول امنیت حاصل نمی‌شود. آنچه جایش خالی است بازداشتن خود از تجاوز است. اینکه قدرتها بتوانند جلوی خودشان را بگیرند و از این طریق طرف یا طرفین مقابل احساس امنیت کنند.
وی با طرح این سوال که چگونه باید این بازدارندگی خود را در جامعه ایجاد کنیم، گفت: دانش به تنهایی نمی‌تواند این بازدارندگی را تضمین کند. تا زمانی که فقط دانش حکم فرما باشد جهان روز به روز ناامن تر می‌‌شود زیرا هرچه توسعه بیشتر شود امنیت کمتر می‌شود. چرا که سلاح‌ها قوی‌تر و دقیق‌تر می‌شوند و قدرت جلوگیری از آنها هم محدود و محدود‌تر و عالم به سمت ناامنی مطلب حرکت می‌کند. ریشه این ناامنی هم چیزی غیر از دانش بشری نیست.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: دانش در حد مسلح کردن آدمی گام برمی‌دارد ولی ادیان الهی کارشان خلع سلاح کردن طرفین مخاصمه است. ادیان می‌گویند سلاح باید در دست صالحان باشد؛ اول باید صالح شد بعد مصلح.
به گفته آیت الله حائری شیرازی خلع سلاح ناصالح جزو مقدمات اصلی صلح پایدار است و آن چیزی که می‌تواند این کار را انجام دهد علم نیست، بلکه دین است. دانش نمی‌تواند منجر به خودبازدارندگی شود بلکه عامل معنویت خودبازدارندگی را ایجاد می‌کند. اساسا دین به همین خاطر آمده است. دین می‌خواهد انسان را به جایی برساند که اگر همه قدرت‌ها را در اختیار داشته باشد باز از آن سوء استفاده نکند. مقتدر باشد ولی اقتدارش هیچ کس را تهدید نکند.
وی خاطرنشان کرد: تمدن بشری اگر بخواهد برمبنای دانش منهای دین و معنویت پیش برود جریان جهان همین خواهد بود که هست. این تمدن نتیجه ای جز مسابقه تسلیحاتی و تضاد بین توسعه و تمدن ندارد و این تضاد یعنی سقوط زیرا شما هیچ گاه نمی‌دانید امنیت شما به کجا خواهد کشید. از همین رو جهان باید در تمدن مبتنی بر علم منهای دین تجدید نظر کند و خود بازدارندگی را تقویت نماید.
عضو مجلس خبرگاران رهبری ادامه داد: برای این کار باید دین را از مساجد به دارالعماره ببریم دین را به سازمان ملل ببریم و وارد زندگی کنیم. از همه مهمتر باید دین را وارد دانشگاه کنیم. چون این دانش است که قدرت می‌دهد و دین می‌تواند به عنوان ترمز دانش نقش آفرینی کند. جالب این است که همه ماشین‌هایی که در تمدن جدید غربی ساخته می‌شوند از کوچک تا بزرگ ترمز دارند ولی تمدن جدید که مبتنی بر دانش است هیچ ترمزی ندارد.
آیت الله حائری شیرازی گفت: توصیه من این است که قبل از بررسی صلح و عدالت باید نسبت صلح به امنیت را بررسی کنیم. باید تضاد بین توسعه و امنیت را به عنوان یک اشتباه بزرگ مورد بررسی قرار دهیم و بین آنها آشتی برقرار کنیم. جز با برگشت دین نمی توان آشتی را برقرار کرد. گفتگوی بین تمدن‌ها بدون ضمانت اجرایی چه نتیجه‌ای می‌تواند داشته باشد و اجرایی شود. ما باید به ادیان الهی برگردیم.
وی اظهار کرد: پیروان ادیان مختلف باید بر مشترکاتشان دست بگذارند و آن را جدی بگیرند و بدانیم که بشر تا زمانی که انسان نشده اگر وارد ادیان هم بشود سودی به جایی نمی‌رسد. کسی که انسان نشده و می‌خواهد مسلمان شود چیزی غیر از داعش از او بیرون نمی‌آید.