به گزارش حلقه وصل، پس از اینکه مصدومیت حسن یزدانی و سپس علیرضا کریمی شوک بزرگی به متولیان ورزش و اهالی فدراسیون کشتی وارد آورد، معاینات تخصصی پزشکی نشان داد این دو قهرمان نامدار به المپیک ۲۰۲۰ توکیو خواهند رسید. البته این نگاه خوشبینانه مشروط بر این است که یزدانی و کریمی در طول ماههای آتی روند درمانی مطلوب و منظمی را طی کنند و در نهایت به نتیجه قابل پیش بینی پزشکان دست یابند.
حسن یزدانی که فعلا دوران نقاهت و روند درمانی پس از جراحی زانوی خود را طی می کند و فعلا خبری از او در اردو نیست، اما علیرضا کریمی با وجود پارگی رباط زانو به اردوی تیم ملی آمد ضمن انجام فیزیتراپی، مشغول انجام تمرینات بالا تنه است.
به جرات می توان غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی کشتی آزاد را یکی از نگران ترین افراد در جریان مصدومیت این دو آزادکار خواند که به رغم نگاه خوشبینانه پزشکان معالج، همچنان دغدغه بازگشت مطلوب یزدانی و کریمی را دارد.
محمدی در تازه ترین اظهاراتش در خصوص مصدومیت این دو آزادکار گفت: سعی داریم روند درمان حسن یزدانی با دقت و همچنین با حوصله انجام شود. ما واقعا به او نیاز داریم در نتیجه باید زمانی از بازگشتش مطمئن شویم که بطور کامل روند درمان را پشت سر گذاشته و آمادگی قابل قبولی داشته باشد. انتظارات از ما بالاست و ما نیز دغدغه بازگشت این آزادکار را داریم اما با توجه به وضعیت او بسیار امیدواریم او تا اواسط ماه آینده به کشتی بازگردد و در المپیک هم حضور داشته باشد.
سرمربی کشتی آزاد به آخرین وضعیت کریمی هم اشاره کرد و گفت: نگرانی من بیشتر متوجه وضعیت کریمی و روند درمانی او با توجه به زمان باقیمانده تا المپیک است. کریمی دو راه برای درمان داشت که اولی جراحی بود و دومی درمان از طریق پی آر پی که با توجه به المپیک و تلاش برای بازگشت او، تصمیم گرفته شد راه دوم برای درمان کریمی پیگیری شود. در نتیجه امیدواریم او با همین روش تا سه ماه دیگر شرایط بازگشت مطلوب به کشتی را داشته باشد، هرچند که فعلا در اردو تمرینات سبک و بالاتنه را در دستور کار دارد.
به گزارش خبرنگار مهر، تمام تلاش متولیان فدراسیون و کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد برای درمان و بازگشت هر چه سریعتر علیرضا کریمی و حضور او در المپیک به کار گرفته شده، اما اگر هر اتفاقی غیر این رخ دهد، گرینه های دیگری در وزن او وجود دارند که می توانند جایگزین وی شوند.
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟