به گزارش حلقه وصل، ایمان مبعلی ستاره سال های نه چندان دور فوتبال ایران که چند ماهی است از دوران بازی فاصله گرفته، درباره شرایط فعلی خود گفت: یک کلاس مربیگری B آسیا را در پیش داریم که قرار است در اهواز برگزار شود. فعلا در حال دانش افزایی هستم و باید خودم را آماده کنم. فوتبال ها را می بینم و دنبال می کنم. اخیرا هم به قطر رفته بودم تا بازی فینال باشگاه های جهان را بین لیورپول و فلامینگو ببینم.
امیدوارم یک روز ایرانی ها هم در ورزشگاه ها لذت ببرند
امیدوارم یک روز برسد که در ایران تماشاگرانی که بازی ها را نگاه می کنند، چنین حس خوبی داشته باشند. مثل کسانی که برای بازی لیورپول و فلامینگو آمده بودند. کاش ورزشگاه های ما آنقدر خوب شود که تماشاگران ما بتوانند به راحت ترین شکل خودشان را برسانند، سر جای خود بنشینند، امکانات برایشان فراهم باشد و خلاصه هیچ دغدغه ای به غیر از فوتبال نداشته باشند. صندلی کنده نشود، شعارهای بد ندهند، حالا نتیجه ممکن است مطلوب نباشد اما همه چیز منظم باشد. من پارسال هم بازی العین و رئال را دیده بودم. این دو بازی برای من واقعا لذتبخش بود. مردم راحت هستند و در کنار فوتبال به تفریحشان می پردازند. امیدوارم در کشور ما هم اینقدر ورزشگاه ها خوب بشوند که مردم درگیر حاشیه ها نباشند و فقط لذت ببرند.
جدیدا از لیورپول خوشم آمده
لیورپول یکی از آماده ترین تیم های دنیا است. من زیاد طرفدار لیورپول نبودم اما جدیدا از این تیم خوشم می آید. فیرمینو، صلاح و مانه را در این تیم دوست دارم.
به خاطر مورینیو مجبورم تیم عوض کنم
من به خاطر مورینیو مجبورم تیم های مورد علاقه ام را عوض کنم. زمانی طرفدار چلسی بودم، بعد منچستر یونایتد و حالا تاتنهام را باید دوست داشته باشم. چند سالی هست که دوستش دارم. شاید مدل بازی اش بعضی مواقع تماشاگر پسند نباشد ولی من کاراکتر، هوش و روانشناسی اش را دوست دارم. البته بعضی بازی ها هم خیلی تیمش خوب بازی می کند. الان نسبت به قبل هم بهتر شده است.
تجربه تماشای فینال باشگاه های جهان
گرم کردن بازیکنان تا حدودی در این بازی نسبت به تیم های ایرانی متفاوت بود. بازیکن هایی که پشت زمین تمرین می کردند. خیلی چیزها در این بازی دستگیرم شد. شاید خیلی خوب نشود توضیح داد ولی قطعا تجربه خوبی بود.
حاضر نیستم به هر قیمتی مربیگری را شروع کنم
من مربیگری را اندازه فوتبال بازی کردن دوست دارم اما به هر قیمتی و در هر تیمی نه. امسال در فولاد کمک آقا جواد بودم اما بنا به دلایلی خودم نخواستم بمانم. هیچ بحث ناراحتی و اینها نبود و خودم به خاطر کارهایی که داشتم، از تیم جدا شدم تا به کلاس ها برسم و با تمرکز و دانش بیشتری مربیگری کنم. حقیقتا بدم هم نمی آید که آکادمیک از تیم های پایه شروع کنم. فکر می کنم با کار در تیم های پایه خیلی چیزها گیر آدم می آید. وقتی به تیم بزرگسالان می آیی قدرش را بیشتر می دانی. روانشناسی بهتری هم نیاز دارد چون کار کردن با بچه ها راحت نیست.
شاید در تیم های پایه فولاد مربیگری کنم
فکر کنم اکثر مربیان تیم های پایه خیلی دوست دارند که در تیم های بزرگسال کمک مربی شوند. اما من این شرایط را داشتم و کمک مربی تیم بزرگ فولاد بودم ولی تصمیمم را به خاطر چند دلیل گرفتم. احتمال دارد در تیم های پایه فولاد کار کنم. صحبت هایی هم شده است اما مشخص نیست و تیم ها همه مربی دارند. من دوست دارم اگر قرار است کار کنم، از ابتدا خودم باشم و تیم را از پایه ببندم.
چرا خوزستان در تیم ملی نماینده ندارد؟
معمولا تیم های پایه فولاد در لیگ های کشوری مقام می آورند و بازیکن هایی هم معرفی می کنند اما به اندازه قبل اسامی بزرگ نیستند. الان خوزستان چند سال است که نماینده در تیم ملی ندارد یا اگر کسی هم دعوت شده، بازی نکرده. ما الان سه تیم داریم که تقریبا همه نتیجه گرفته اند و بالای جدول هستند. چرا نماینده در تیم ملی نداشته باشیم؟ حالا پژمان منتظری و مسعود شجاعی خوزستانی هستند اما سالیان سال است که از خوزستان دور بوده اند. باید همه تلاش کنیم که نماینده داشته باشیم. بالاخره پوشیدن لباس تیم ملی افتخار است.
فولادی ها صبر کنند؛ نتیجه کار نکونام در آینده مشخص می شود
من مدتی با آقا جواد کار می کردم. می دیدم که خیلی دارد زحمت می کشد. فکر و ذکرش فوتبال است و عاشق کارش است. فولاد یک تیم بزرگ و پرحاشیه است. شاید بعضی اوقات بیشتر از پرسپولیس و استقلال حاشیه داشته باشد. آقا جواد تا حدودی با این مسئله آشنایی دارد اما یک مقدار هم اذیت شده است. اول فصل هم با هم صحبت می کردیم و متوجه شد که فولاد حاشیه دارد. یک موقع شما نتیجه می گیری و اصلا متوجه این حاشیه ها نمی شوی. جواد امسال به زعم من تا الان با توجه به شرایطی که داشته خوب نتیجه گرفته است. بالاخره تجربه اولش در خوزستان بوده و کلی بازیکن در تیم عوض شده بود.
حداقل یک سال باید جواد را ببینیم بعد قضاوت کنیم. باید تماشاگران واقع بینانه نگاه کنند و اگر بعضی بازی ها هم راضی نیستند، تحمل کنند. تیم های دیگر بیشتر هزینه کرده اند و یک نیم فصل هم مانده است که ممکن است با سه چهار بازی سرنوشت تیم ها عوض شود. البته می دانیم که هزینه همه چیز نیست. مثلا استقلال خوزستان با یک هزینه بسیار کم قهرمان لیگ شد یا همین امسال نفت مسجد سلیمان فکر نمی کنم از نظر هزینه جزو ده، دوازده تیم اول لیگ باشد. مربی اگر با هزینه کم بتواند نتیجه بگیرد، قیمت سال بعد خودش 2 برابر می شود. فولاد باید حداقل یک سال به نکونام فرصت بدهد و پایان فصل درباره عملکرد او می شود نظر داد. تا الان که به نظر من فولاد با در نظر گرفتن همه جوانب خوب کار کرده است. این را هم باید بگوییم که شاید قرارداد ها در فولاد پایین تر از بقیه مدعیان باشد، اما این باشگاه پول را به موقع پرداخت می کند ضمن اینکه مشکل امکانات اولیه و سخت افزاری را اصلا ندارد.
همه از اسکوچیچ تعریف می کنند
من با اسکوچیچ کار نکرده ام، ولی همه کسانی که با او در فولاد یا تیم های دیگر کار کرده اند، به خوبی از این مربی یاد می کنند. می گویند انسان خوب و باهوشی است. شما اگر انسان خوبی نباشید، نمی توانید سالها نتیجه بگیرید و همه درباره تان خوب بگویند. مربیگری یک پکیج است. اگر همه چیز را کنار هم داشته باشید، از شما تعریف می کنند. چیزی که من از اسکوچیچ شنیده ام، همیشه خوب بوده است. بعضی از بازی های صنعت را دیده ام و نوع فوتبالی را که بازی می کند، دوست دارم.
دوست داشتم یک سال در آبادان بازی کنم
این را اولین بار است که می گویم. حقیقتش من خودم زمان بازیگری دوست داشتم یک سال در آبادان بازی کنم اما قسمت نشد. به خاطر مردم و شهر آبادان دوست داشتم یک فصل آنجا باشم اما نشد.
این 4 تیم مدعیان اصلی قهرمانی لیگ هستند
فکر می کنم چهار تیم پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور مدعیان نهایی قهرمانی لیگ هستند. صنعت نفت را خیلی سخت می شود جزو مدعیان آورد چون کارش خیلی سخت است. ممکن است بعضی بازیکنان جدا شوند. اگر نیم فصل بتوانند بازیکن اضافه کنند، شاید بشود. تا به الان صنعت نفت را مدعی نمی دانستند، اما حالا دیگر انگیزه ای که مقابل این تیم می گذارند خیلی بیشتر است. مثل اتفاقی که پارسال برای پدیده افتاد. از وقتی پدیده مدعی شد، تیم ها مقابلش چند درصد بیشتر انگیزه دارند. به نظرم هر چقدر بازیکنان و مربیان صنعت نفت در صحبت ها کمتر توقعات را بالاتر ببرند، بهتر است. اگر بازیکن بگیرند و باهوش باشند، می شود آنها را جزء مدعیان دانست ولی کارشان خیلی سخت است.
امیدوارم استراماچونی برگردد و قهرمان شود
ماجرای استقلال فراتر از رنگ ها است. سیاسی ها و ورزشی ها به آن پرداخته اند و در کشورهای مختلف درباره اش صحبت کرده اند. به من به عنوان یک ایرانی برخورد که چرا این اتفاقات افتاده است. من خودم استقلالی ام ولی اگر این اتفاق برای پرسپولیس هم می افتاد، ناراحت می شدم. نمی دانم کار به کجا رسیده و امیدوارم این قضیه به جایی ختم شود که به نفع استقلال شود. امیدوارم که استراماچونی برگردد چون خیلی استقلالی ها دوستش دارند و به او اعتقاد دارند. اما قطعا اگر بیاید، کارش در نیم فصل دوم خیلی سخت تر خواهد بود. کسانی هستند که اگر خدای نکرده استقلال آخر فصل قهرمان نشود، انتقادات خود را رو به استراماچونی مطرح کنند. بگویند اگر تیم را رها نکرده بود، این امتیازات از دست نمی رفت. من خودم به عنوان یک استقلالی دوست دارم که قهرمان شود. امیدوارم بیاید و قهرمان شود و خوب کار کند. از اول نباید می گذاشتند این اتفاق بیفتد. الان هم اگر تیمی غیر از استقلال بود که هوادار نداشت، دنبالش نمی رفتند.
برانکو و یحیی گزینه های خوبی برای تیم ملی هستند
با شرایط فعلی، تیم ملی نیاز به یک روانشناس دارد. مربی بیشتر از کار مربیگری باید روانشناس باشد. ما بازیکنان باکیفیتی داریم و فقط انگیزه روحی روانی ما پایین است. نیاز به نظم تیمی داریم. باید کسی را بیاوریم که بازیکنان را بفهمد. اگر گزینه خارجی نشد، یک مربی ایرانی داشته باشیم. به نظرم گل محمدی و برانکو گزینه های خوبی هستند. آقای قلعه نویی هم می تواند. اگر قرار است یک خارجی بیاوریم که هم سطح ایرانی ها باشد، خب ایرانی بهتر است. برانکو از نظر من یک تلفیق از ایرانی و خارجی است. کاملا اشراف دارد و خیلی از ایرانی ها دوستش دارند.