به گزارش حلقه وصل، استاد سید قاسم موسوی قهار سال ۱۳۲۷ در خمین متولد شد و سحرگاه امروز دوشنبه ۱۸ آذرماه بعد از مدت‌ها تحمل بیماری به دلیل سرطان حنجره به دیار باقی شتافت. در مصاحبه با تعدادی از مداحان و پیرغلامان امام حسین(ع) که از دوستان قدیمی وی محسوب می‌شوند، به ابعاد مختلف شخصیتی و رفتاری وی پرداخته‌ایم.
موسوی قهار، قهرمان خواندن بود
سیدعلی سادات رضوی مداح اهل بیت(ع) اظهار داشت: موسوی قهار را قبل از انقلاب می‌شناختم. او بیشتر در مجالس ختم به مدیحه‌سرایی می‌پرداخت و به شیوه خاصی نیز در این مجالس می‌خواند و حتی بداهه برای مجلس شعر نیز می‌سرود.
وی با بیان اینکه موسوی قهار از صدای بسیار استنثنایی و عجیبی برخوردار بود، تصریح کرد: صدای وی استثنایی، بسیار تیز و بلند بود و در خواندن تلاش می‌کرد بسیار قوی بخواند.
سادات رضوی گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، موسوی قهار اولین فردی بود که در حسینیه جماران و محضر امام خمینی (ره) حضور یافت و با برخی نوازنده‌های سازهای بادی و پوستی، آهنگ «شهیدم من» را اجرا کرد. بعد از آن نیز در صداوسیما دعا و مناجات‌های بسیاری را خواند.
این مداح اهل بیت (ع) افزود: خاطرم است روزی موسوی قهار را برای مدیحه‌سرایی در مجلسی در غرب تهران دعوت کرده بودند که من آن‌جا ساکن بودم. مرا نیز در مراسمی در همان روز به شرق تهران دعوت کرده بودند که او آن‌جا ساکن بود و هر دو مراسم را برگزار کردیم. روز بعد که با هم در جایی بودیم و اشاره‌ای به جلسات قبل هم داشتیم، به او گفتم انگار مرغ همسایه غاز است و هر دوی ما را به مجلس محلی دعوت کرده بودند که دیگری آن‌جا سکونت داشت!
وی تصریح کرد: همسر وی سال ۷۸ به عنوان زائر در کاروان من به سفر حج تمتع عازم شد که بعد از این سفر ارتباط من با موسوی قهار بسیار بیشتر شد.
سادات رضوی با بیان اینکه موسوی قهار مداح بسیار کم‌حاشیه و در بُعد شخصیتی نیز بسیار متواضع بود، تصریح کرد: روزی در یکی از مجالس عزاداری که بنده دعوت شده بودم، موسوی قهار نیز حضور داشت. البته آن زمان به دلیل بیماری امکان خواندن نداشت. من احساس کردم مجری برنامه تقدیر و تجلیل مناسبی از وی نداشت. به همین دلیل، زمانی که نوبت خواندن به بنده رسید، ابتدای سخن، تجلیل ویژه‌ای از او داشتم و او را قهرمان خواندن نامیدم.
این مداح اهل بیت(ع) با اشاره به اینکه موسوی قهار در مناجات و دعاخوانی با کریم‌خانی، موذن زاده و عباس صالحی بسیار متفاوت بود، گفت: موسوی قهار در هنر خود بسیار منحصر به فرد بود و در خواندن تلفیقی از نواها و دستگاه‌های عربی و فارسی را با یکدیگر داشت؛ به‌طوری که اگر دعایی در دستگاه ماهور می‌خواند با الحان عربی تلفیق می‌کرد و بسیار آن را بی‌نظیر ارائه می‌داد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: موسوی قهار برایم نقل کرده بود که خداوند چندین دختر به او عطا کرده و علاقه داشت پسری نیز داشته باشد. روزی در مجلس عزای شهادت امیرالمومنین(ع) خود که در حرم عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار می‌شد، دعا می‌کند که خدا پسری به او عطا کند که این دعا مستجاب شد و نام پسر خود را علی گذاشت.
موسوی قهار دعای سلامتی امام زمان(عج) را به ۷ شکل و نوای متفاوت اجرا می‌کرد
حمید منتظر مداح اهل بیت(ع) و مدیر هیأت متحده تهران نیز در این باره اظهار داشت: موسوی قهار مرد مناجات و دعا بود و در عرصه مدح و منقبت نیز بسیار استثنایی بود؛ زیرا خداوند تفضلی به او داشت و صدای بی‌نظیر و بی‌بدیلی به وی عطا کرده بود که در این راستا در امر مناجات‌خوانی زبان‌زد بود.
وی افزود: موسوی قهار دعای سلامتی امام زمان(عج) را به ۷ شکل و نوای متفاوت اجرا می‌کرد که نشان دهنده قدرت بسیار بالای او در دعاخوانی است. او حتی بداهه شعر می‌سرود و زمانی که در مجلس ترحیم و یا هیأتی حضور پیدا می‌کرد، تا زمانی که نوبت او برای اجرا شود، شعری تا ۲۰ بیت می‌سرود و اجرا می‌کرد که تمام این‌ها از عنایات خداوند به این فرد متقی بود.
منتظر با بیان اینکه بارها در مجالس مختلف با موسوی قهار هم صدا و هم کلام شده بودم، گفت: او از نظر شخصیت، افتاده حال، بی‌غل‌وغش، متدین، مهربان و در خواندن بسیار دقیق بود.
این مداح اهل بیت(ع) با بیان خاطره‌ای از مرحوم موسوی قهار تصریح کرد: در شب میلاد حضرت ابوالفضل(ع) هیأت انصارالحسین (ع) برنامه‌ای داشت که با مشکل وقت و کثرت مداحان مواجه بودیم. به استاد موسوی قهار مشکل را منتقل کردم و او ۵ دقیقه زمان خواست و در این مدت شعر مناسبی سرود و بعد هم با بیان یک لطیفه مجلس را جمع کرد و مانع ایجاد مشکل شد.
آخرین کلام موسوی قهار با جامعه مداح در بیمارستان
وی با بیان اینکه وی بسیار معتقد به نماز اول وقت بود و این را در سفرهای مشترکی که باهم به خارج از تهران داشتیم، مشاهده کردم، خاطرنشان کرد: در دیدار آخری که با وی در بیمارستان داشتیم، او از حضور مداحان و ذاکران اهل بیت (ع) برای عیادت سپاسگزار بود و تقاضا داشت یادش باشیم و دعایش کنیم.
هرگز پیش از موسوی قهار در مجلسی نخواندم
حسین باقری مداح اهل بیت(ع) و از دوستان چندین ساله استاد مرحوم سید قاسم موسوی قهار اظهار داشت: رفاقتی حدود ۴۰ ساله با او داشتم و بسیار با یکدیگر مانوس بودیم. موسوی قهار را معلم مناجات و اشعار می‌دانم که صدای بی‌نهایت خوبی داشت و از تواضع بسیار بالایی هم برخوردار بود.
وی با بیان اینکه موسوی قهار مرد مناجات بود، گفت: دیوان اشعاری نیز از وی به چاپ رسیده است که دربردارنده اشعار بسیار عالی در مدح اهل بیت(ع) است.
باقری افزود: برنامه‌های بسیاری از وی در رادیو و تلویزیون ایران پخش شده است که شاید بتوان گفته برجسته‌ترین آن‌ها مناجات سحر است. او در بسیاری از سحرهای ماه رمضان جان مومنان و روزه‌داران را صفا داده بود.
این مداح اهل بیت(ع) تصریح کرد: هر زمان با وی در مراسم مختلف حضور پیدا می‌کردم، هیچ‌گاه پیش از او در مجلس نخواندم زیرا برای او به واسطه سیادت، شهرت و تبحر احترام بسیاری قائل بودم.
