به گزارش حلقه وصل، روزنامه وطن امروز نوشت: وضع مدیریت کلان ورزش در دولت دقیقا مشابه دیگر حوزه‌هاست و این مایه نگرانی اهالی ورزش شده است؛ از وضعیت نگران‌کننده تیم امید فوتبال تا دخالت‌های گاه و بیگاه وزارت ورزش در امور فدراسیون فوتبال. اما مسأله مهم‌تر انتخاب جانشین داورزنی در معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش است.
۲۰ آبان‌ماه سال جاری یعنی در فاصله حدود ۸ ماه تا آغاز رقابت‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود که محمدرضا داورزنی به علت نامزدی در انتخابات ریاست فدراسیون والیبال از سمت خود به‌عنوان معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان استعفا کرد تا یکی از اصلی‌ترین کرسی‌های ورزش ایران در حوزه قهرمانی خالی بماند.
معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان با اهداف تبیین‌شده‌ای در حوزه آموزش‌های پایه و استعدادیابی، مسائل مشترک مربوط به فدراسیون‌ها، برنامه‌ریزی و نظارت در حوزه ورزش قهرمانی و نیز توسعه ورزش حرفه‌ای و امور باشگاه‌ها از اهمیت بسیار بالایی در ساختار وزارت ورزش و نیز جامعه ورزش کشور برخوردار بوده و به طور حتم هر فردی که قرار است در این سمت فعالیت کند علاوه بر تخصص، نیازمند تجربه بالاست و باید این دو شاخص از سوی وزارت ورزش و جوانان مورد توجه جدی قرار گیرد.
حضور محمدرضا داورزنی در معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان کم‌حاشیه نبود و طی مدت حضورش در این وزارتخانه چالش‌های مختلفی را تجربه کرد. در نهایت وی در بدترین مقطع زمانی ممکن یعنی در آستانه المپیک معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان را رها کرد. سوال اساسی اما این است آیا انجام وظیفه در معاونت قهرمانی وزارت ورزش آن هم در آستانه المپیک کم از فدراسیون والیبال داشت یا اینکه معادلات قدرت در ورزش ایران با نزدیکی سال ۱۴۰۰ شرایط را به گونه دیگری رقم زد و باعث شد معاون وزیر ورزش صندلی‌اش را در این وزارتخانه با میز ریاست در فدراسیون والیبال عوض کند؟
در حال حاضر اما پرونده ادامه همکاری معاون سابق به دلیل استعفا و انتخاب به‌عنوان رئیس فدراسیون والیبال بسته شده و وزارت ورزش و جوانان باید درباره یک انتخاب صحیح و توانمند هرچه سریع‌تر به نتیجه برسد تا پازل مدیریتی ورزش قهرمانی ایران در حدود ۸ ماه مانده به المپیک ۲۰۲۰ تکمیل شود، انتخابی کم‌حاشیه تا حداقل از تکرار اتفاقات گذشته جلوگیری کند.
نکته حائز اهمیت و نگران‌کننده در این بین اما اسامی برخی افرادی است که به عنوان گزینه‌های وزارت ورزش و جوانان برای تصدی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان مطرح شده و به گوش می‌رسد. افرادی که در گذشته به هر دلیلی از چرخه مدیریتی ورزش کنار گذاشته شده‌اند، بازگشت مجددشان آن هم برای پستی مهم، قطعا خطراتی را برای آسایش، آرامش و توسعه ورزش کشور به همراه خواهد داشت. وزیر ورزش که همواره طی 3 سال حضورش در راس وزارت ورزش کمتر پاسخگوی رسانه‌ها در نشست‌های خبری بوده باید درباره انتخاب معاون جدید خود حساسیت دوچندانی به خرج دهد تا اشتباه حذف غیرعادی و یک‌باره نصرالله سجادی و گماشتن بدون بررسی محمدرضا داورزنی، با انتخاب فردی بی‌تجربه یا مساله‌دار تکرار نشود.
انتظار می‌رود وزارت ورزش و جوانان حال که تنها کمتر از ۸ ماه به اعزام کاروان ورزش ایران به مهمترین تورنمنت ورزشی دنیا باقی مانده با انتخابی شایسته شرایط را به گونه‌ای رقم بزند تا مدیری کاربلد فعالیت خود را به‌عنوان معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان آغاز کند و با تدبیر، مدیریت، برنامه‌ریزی صحیح و ایجاد ارتباطی مناسب بین فدراسیون‌های ورزشی و سطوح ارشد مدیریتی در وزارت ورزش و جوانان شاهد بهترین عملکرد ورزشکاران ایرانی در رقابت‌های المپیک پیش رو و توسعه و تحول در زیرساخت‌های ورزش قهرمانی کشور باشیم.