به گزارش حلقه وصل، خداداد عزیزی در برنامه تلویزیونی درباره گلش به استرالیا که باعث صعود ایران به جام جهانی 1998 شد گفت:" یکی از عجایب این بازی پاس علی دایی بود."
خداداد در ادامه گفت:" علی چارچوب شناس بینظیری است و چنین مهاجمانی شاید دیگر به وجود نیایند ... ؛ علی در پاس دادن هم خساست به خرج می داد و پاسور نبود واقعا. این پاسی که علی (دایی) داد اعتقاد دارم پاس عجیب و غریبی بود. علی پشتش به دروازه است و با بدنش که نگه می دارد نگاه نمی کند فکر کنم گفت همینطوری بدهم برود و..."
هرچند حمید استیلی که میهمان دیگر این برنامه بود حرف خداداد عزیزی را اصلاح کرد و از پاس گل دایی در بازی ایران و آمریکا در جام جهانی 1998 صحبت کرد اما واقعیت این است که مرور بازی های تیم ملی در زمان حضور علی دایی این واقعیت را نشان می دهد که او علاوه بر قدرت گلزنی مهاجمی با پاس های طلایی و ویرانگر بوده است. در بازی ایران و دانمارک که در سال 1999 انجام شد ، تیم ملی ایران خیلی زیاد تحت فشار حریف قرار داشت اما در این بازی علی دایی که به خاطر فشار حریف خیلی از مواقع در زمین ایران بود سه بازی کلیدی بسیار شبیه به پاس گلش در بازی ایران و استرالیا در ملبورن داد که البته مهدی مهدوی کیا و خذیراوی نتوانستند از آن ها استفاده کنند.
اما در بازی های کلیدی و حساس به غیر از بازی با استرالیا در 8 آذر 76، در بازی ایران و آمریکا او پاس گل دوم را با همان سبک و سیاق به مهدوی کیا داد و نقش موثری در پیروزی ایران بازی کرد. در بازی پلی اف جام جهانی 2002 و بازی ایران برابر ایرلند هم علی دایی بازهم با همان سبک خودش و از نیمه های زمین یک پاس در عمق فوق العاده داد اما علی کریمی در مواجهه با شی گیون دروازه بان سرشناس ایرلند ناکام بود.
علی دایی یکی از بازیکنان فوتبال ایران است که باید بار دیگر فیلم بازی های او را تماشا کرد. مهاجمی تمام عیار در کلاس جهانی ، با قدرت سرزنی کم نظیر در دنیا ، شم گلزنی بالا و پاس های ویرانگری که حاصل شعور و هوش بالای او در فوتبال بود.