پیمان فخری و شاگردانش در این مدت کاری کردند کارستان. مدال جام جهانی، قهرمانی جهان، بازیهای آسیایی و مقام چهارم المپیک همه و همه در 7 سال رقم خورده است. شاید اگر این اتفاق در یک کشور اروپایی آن هم با امکانات فراوان رخ دهد کسی تعجب نکند، اما وقتی در ایران و آن هم با آن امکانات حداقلی این همه عنوان کسب میشود ارزشمند خواهد بود.
شمشیربازی ایران چیزی نداشته جز غیرت، تعصب و پشتکار ملی پوشان، کادرفنی. پیمان فخری در این سالها همه کاره تیم ملی در مسابقات جهانی، آسیایی و المپیک بوده است؛ از مربی گرفته تا روانشناس، بدنساز و سرپرست. یک تنه و با دستان خالی تیم را تا اینجا رسانده، اما مدیرانی که از افتخارات این رشته به خود بالیدند و پزش را دادند، آنطور که باید به این رشته توجه نکردند. مدیران ورزش یک سالن را از شمشیربازی دریغ کردهاند، اما در جلساتشان آن را این رشته را جزو مدال آوران قرار میدهند، اما این تناقض تا کِی؟
مربی تیمملی: با وجود کمبودهاکارمان را با موفقیت پیش بردیم
امین قربانی مری تیم ملی دستیار پیمان فخری است با اشاره به اینکه در حال حاضر شمشیربازی ما در رقابت نابرابر با سایر کشورها قرار دارد میگوید: با وجود همه این کمبودها، حد و مرزها را با پشتوانه کمی که داشتیم، شکستهایم. چهارمی المپیک، مدال قهرمانی جهان، مدال بازیهای آسیایی و چندین مدال دیگر را توانستیم کسب کنیم. در بخش تیمی، رده بیستم دنیا بودیم اما الان به جایگاه ششم رسیدیم. امکانات خوبی به از این موفقیتها فراهم نشد، اما ما کارمان را با قدرت پیش بردیم.
قربانی تاکید کرد: وقتی میخواهیم در المپیک و مسابقات قهرمانی جهان نتیجه بگیریم، باید حمایتهای بهتر و بیشتری صورت بگیرد. ما نمیگوییم به ما امکانات آنچنانی بدهید، بلکه به اندازه مدالهایی که کسب کردهایم شرایط بهتری فراهم شود. همه این امکانات هم مادی نیست بلکه نیاز به حمایت معنوی هم وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه پشتوانه نداریم، عنوان کرد: شمشیربازی تیمی بود که در کمتر از 10 روز در دو جام جهانی شرکت کرد و در هر دو مسابقه هم مدال آورد. شمشیربازی ویترین خوبی دارد اما انبارش خالی است. وقتی نگاه کنیم میبینیم که حتی یک سالن هم نداریم و تجهیزاتمان هم آنچنانی نیست. امیدوارم به اندازه تواناییها امکانات بدهند و این اتفاق نیافتد که این ویترین به یکباره به هم بریزد، چون در آن صورت دیگر درست کردن آن خیلی سخت خواهد شد.
شمشیربازی به قول اهالی آن رشتهای است که تجهیزات در آن نقش بسزایی در موفقیتها دارد. از لباس، پیست و اسلحه و سالن استاندارد همه و همه تاثیرگذار هستند، اما آیا قدمی برای آنها برداشته شده است؟ سالن تخصصی شمشیربازی سالها پیش به کشتی داده شده و اینکه چرا پس از این موفقیتها هنوز پس گرفته نمیشود، جای تعجب دارد.
مرتضی شفیعی که خودش از قهرمانان اسلحه سابر شمشیربازی بوده است، حالا مدیریت تیمهای ملی را برعهده دارد. او معتقد است توانایی بچهها تا جایی میتواند کار را پیش ببرد، اما اگر امکانات نباشد و توجهی صورت نگیرد، این رشته با افت وحشتناکی روبرو خواهد شد. «قربانی با اشاره به اینکه پشتوانه نداریم، عنوان کرد: شمشیربازی تیمی بود که در کمتر از 10 روز در دو جام جهانی شرکت کرد و در هر دو مسابقه هم مدال آورد. شمشیربازی ویترین خوبی دارد اما انبارش خالی است. وقتی نگاه کنیم میبینیم که حتی یک سالن هم نداریم و تجهیزاتمان هم آنچنانی نیست. امیدوارم به اندازه تواناییها امکانات بدهند و این اتفاق نیافتد که این ویترین به یکباره به هم بریزد، چون در آن صورت دیگر درست کردن آن خیلی سخت خواهد شد.»
شفیعی تاکید میکند: «بچههای اسلحه سابر ما کارهای بزرگی در دنیا کرده و جزو کشورهای صاحب سبک هستند. همین موضوع باعث شده مسئولان ورزش کشور شمشیربازی را جزو پنج رشتهای قرار دادند که میتواند در المپیک مدال کسب کند، اما مهمترین نیاز ما تجهیزات و سالن است و اگر نتوانیم آنها را تأمین کنیم، افت وحشتناکی خواهیم داشت و میطلبد که مسئولان وزارت ورزش توجه ویژهای کنند.»
کمتر از یک سال دیگر تا المپیک 2020 باقی مانده است. چیزی که میتواند شمشیربازی را در توکیو روی سکو ببرد، حمایت است و حمایت. توجه به دغدغهها میتواند انگیزه ملیپوشان را دوچندان کند.