به گزارش حلقه وصل، جعفر اشرف کاشانی پیشکسوت باشگاه پرسپولیس که سال‌ها به عنوان رئیس هیات مدیره این باشگاه فعالیت می‌کرد، پس از پشت سر گذاشتن یک دوره بیماری امروز درگذشت تا جامعه فوتبال یکبار دیگر در سوگ از دست دادن یکی از پیشکسوتان خود به عزا بنشیند.
مرحوم کاشانی متولد 11 اسفند سال 1322 در تهران بود که فوتبال خود را در باشگاه شاهین آغاز کرد. او سپس پس از انحلال باشگاه شاهین به پرسپولیس رفت و تا آخر عمر فوتبالی خود در این تیم بازی کرد. کاشانی با پیراهن تیم ملی کشورمان هم 38 بازی ملی انجام داد و 6 سال عضو تیم ملی بود. حضور او در شاهین به وسیله مرحوم اکرامی انجام شد. مرحوم کاشانی در خاطراتش در این باره گفته بود: همیشه تمرینات حمید شیرزادگان، همایون بهزادی و ... را از نزدیک می‌دیدم و یک روز توسط مرحوم اکرامی به بازی در شاهین دعوت شدم.
کاشانی از جمله فوتبالیست‌هایی بود که خارج از فوتبال هم سمت‌های مهمی داشت. او سال‌ها کارمند وزارت امور خارجه بود و به عنوان کاردار، سرکنسول و سفیر ایران در کشورهای انگلیس، سوریه، آلمان و امارات فعالیت کرد.
جعفر کاشانی اولین بازی خود را برای پرسپولیس در دیدار دوستانه مقابل استقلال در سال 47 انجام داد و جالب اینجاست که او که به عنوان مدافع بازی می‌کرد در یکی از بازی‌ها به دلیل نداشتن دروازه‌بان درون دروازه پرسپولیس ایستاد و پرسپولیس آن بازی را برنده شد. کاشانی بازی خداحافظی خود را هم در مقابل استقلال برگزار کرد و پس از آن فوتبال را برای همیشه کنار گذاشت. برای پاسداشت زحمات او یک بازی خداحافظی مقابل ملوان در سال 53 برگزار شد تا او وداعی به یادماندنی با فوتبال داشته باشد.
کاشانی از اوایل دهه 80 به صورت مداوم در هیات مدیره باشگاه پرسپولیس فعالیت می‌کرد و سال‌ها به عنوان رئیس هیات مدیره این باشگاه در تصمیم‌گیری‌های مختلف نقش داشت. او در زمان حضور برانکو در پرسپولیس یکی از منتقدان سرمربی پرسپولیس بود و این موضوع باعث شد تا کاشانی مورد انتقادهایی قرار بگیرد اما او در یکی از مصاحبه‌هایی که اخیرا انجام داد، ا علام کرد که همواره دوست و حامی برانکو بوده و همه ما تلاش می‌کنیم تا پرسپولیس به موفقیت برسد.
پرونده زندگی این پیشکسوت فوتبال در 10 مهرماه 1398 برای همیشه بسته شد تا جای خالی او و فقدانش برای فوتبال ایران یک خلاء همیشگی با شد. روحش شاد و یادش گرامی.
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟