شوماخر آلمانی که اسکی‌باز بسیار ماهری بود به همراه دوستان و پسرش مایک که آن روزها ۱۴ ساله بود راهی پیست اسکی شدند. طولی نکشید که آن اتفاق وحشتناک رخ داد: ساعت ۱۱ و ۷ دقیقه بود که در محل تلاقی دو پیست «شموا» و «بیش» شوماخر به یک سنگ برخورد می‌کند. او تعادلش را از دست می‌دهد و سرش به شدت به یک صخره، کمی آن طرف‌تر برخورد می‌کند. کلاه ایمنی اش مانع از مرگ او شد ولی آنقدر توانایی نداشت که مانع از ضربه به جمجمه میشائل شود. وقتی پزشکان بالای سرش رسیدند خون زیادی از دست داده بود و بدون حرکت افتاده بود. هلیکوپتری از راه رسید و او را به بیمارستان «موتیه» انتقال دادند. شوماخر که هوشش را از دست داده بود و به کما رفته بود اندکی بعد به بخش مغز و اعصاب بیمارستان گرونوبل برده شد و آنجا خیلی سریع مورد عمل جراحی قرار گرفت. ساعت‌های اولیه نمی‌شد درباره وضعیت سلامتی‌اش نظر کاملی داد...
خودکشی راننده آمبولانس از همان تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۱۳ که پزشکان در کنفرانسی خبری وضعیت سلامتی او را «خطرناک» توصیف کردند تا به الان، وضعیت سلامتی‌اش همچنان شبیه به یک راز باقی‌مانده و هرچه هست در حد حدس و گمان است و کسی به طور دقیق نمی‌داند پرونده‌اش چه مسیری را طی می‌کند. البته طولی نکشید که شوماخر، گرونوبل را به مقصد بیمارستانی در لوزان سوئیس ترک کرد؛ در واقع ۱۶ ژوئن ۲۰۱۴ او راهی سوئیس شد. در جریان همین انتقال بود که یکی از راننده‌های آمبولانس پرونده پزشکی شوماخر را کش رفت و سعی کرد آن را بفروشد. او دستگیر شد و سرانجام در ماه آگوست در سلولش در زوریخ، در شرایطی که خودش را حلق‌آویز کرده بود پیدا شد.
ارتباط چشمی در سپتامبر همان سال ۲۰۱۴، خانواده اش خبر دادند که او را برای مراقب‌های بیشتر به خانه اش در ژلاند سوئیس می‌برند و بقیه مراحل درمانش را از همان منزل پیگیری می‌کنند. همسرش کورینا که از سال ۱۹۹۵ با او ازدواج کرده به همراه سابینی کیم، مدیر برنامه‌های شوماخر، هرگز چیزی بیشتر از آن به زبان نیاوردند. اطلاعات کمی از وضعیت سلامتی اش به بیرون درز می‌کرد و چیزهایی که عنوان می‌شد هم خیلی سریع تکذیب می‌شدند. فیلیپ استریف، یکی از راننده‌های قدیمی فرانسوی که تتراپولوژ (رسیدگی به نوعی فلج) شد، در گفت‌وگویی که اواخر سال ۲۰۱۴ با لوپاریزین داشت گفت که «شوماخر هنوز توانایی صحبت کردن ندارد و با چشمانش با بقیه ارتباط برقرار می‌کند. او اطرافیانش را هم می‌شناسد.» اندکی بعد، اما پروفسور ژرار سائیان چنین اطلاعاتی را تکذیب کرد و چیز دیگری نگفت. در طول این سال‌ها که شوماخر مشغول درمان است تقریباً به طور هفتگی ۱۵ نفر مشغول رسیدگی به درمانش هستند؛ از پزشک و فیزیوتراپ گرفته تا پرستارهای مختلف. ارزیابی‌های اولیه نشان می‌دهد که این تعداد پزشک و پرستار به طور معمول هفته‌ای ۵۶ هزار یورو خرج روی دست خانواده شوماخر می‌گذارند.
تولد ۵۰ سالگی در ابتدای همین سال میلادی و به‌طور دقیق‌تر روز ۳ ژانویه، در شرایطی که شوماخر ششمین سال از مرحله درمانش را سپری می‌کرد برای او جشن تولدی به مناسبت ۵۰ سالگی اش گرفته شد. آنجا بود که همسرش کورینا تقریباً برای اولین بار تلاش کرد چیزی درباره وضعیت جسمانی همسرش به زبان بیاورد. او در بخشی از حرف‌هایش که روزنامه اکسپرس منتشر کرد گفت: «خوشحالیم و از همه شما که جشن تولد ۵۰ سالگی میشائل را با ما و او جشن گرفتید تشکر می‌کنیم. خیال‌تان راحت؛ شرایط تحت کنترل است و ما هرچه از لحاظ انسانی امکان کمک کردن داشته باشد را از او دریغ نمی‌کنیم.» البته همسرش بار دیگر هم به خواسته‌ای که در ذهن داشت اشاره کرد و گفت: «لطفاً این موضوع را درک کنید که خواسته ما و خود میشائل این است که موضوع پرونده و وضعیتش بسیار حساس است و می‌خواهد که همچنان پوشیده و بین افراد خانواده اش باقی بماند.» از آن زمان به این طرف، آدم‌های کمی فرصت ملاقات کردن با شوماخر را به دست آورده‌اند؛ جان تات، رئیس فدراسیون بین‌المللی اتومبیلرانی یکی از آنهاست ولی او هم به قولی که به خانواده اش داده خیانت نمی‌کند. او در گفتگو با رادیو RMC می‌گوید: «اتفاقی که برای میشائل افتاده یک موضوع شخصی است. چیزی که می‌توانم بگویم این است که خیلی خوب مراقبش هستند. او به همراه خانواده اش در خانه خودشان بین ژنو و لوزان زندگی می‌کند. به مبارزه کردن ادامه می‌دهد. تنها چیزی که می‌توانم به شما بگویم همین است.»
به هوش آمد یا نیامد؟ آخرین خبری که چند روز پیش درباره سلامتی شوماخر منتشر شد هم مبنی بر به هوش آمدن او بود که البته باز هم از این اتفاق اطلاع‌رسانی درستی نشد و مشخص نیست صحت داشته باشد. در واقع برای پیوند سلول‌های بنیادین شوماخر را به بیمارستان «ژرژ پومپیدو» در پاریس منتقل کردند و یکی از پرستاران این بیمارستان خبر هوشیار شدنِ او را به رسانه‌ها داد. خبری که نمی‌توان به آن استناد کرد و در حد انتشار یک شایعه باقی ماند.
