آیا نادیده انگاشتن ضعفهای حقوقی یک توافق و حواله دادن آن به قضاوتهای اخلاقی از جمله «بدعهدی» سایر کشورها نشاندهنده ضعف و بیانصافی منتقدان بوده یا عدم توجه منعقدان؟