و آن دانشآموز وقتی به مشهد میآمد، معمولاً هدیهای ارجمند برای من داشت؛ تعدادی شعر که سرودههای اخیرش بود و در نوار کاستی ذخیره شده بود. او معمولاً بخشی از نوار کاست را خالی میگذاشت، برای شنیدن نقد و نظرم دربارة آن شعرها. و بدین ترتیب، دوستی من و موسی عصمتی شکل گرفت.