عصر تاسوعا دشمن خواست حمله کند، امام حسین(ع) شب عاشورا را مهلت گرفت و فرمود: «أنی أحب الصلاة له؛ من نماز را دوست دارم»(اللهوف، ص89)، حضرت هیچ تقاضایی جز تأخیر برای نماز از دشمن نداشت.