شمر با زیرکی غلام مختار را از گروهش جدا کرد و او را به شهادت رساند. اما کمی بعد توسط رئیس‌پلیس مختار دستگیر شد. او را نزد مختار آوردند تا تقاص پس دهد، درست مانند همان کاری که با سیدالشهدا(ع) کرد.
تیر سه‌شعبه «حرمله» در روز عاشورا بر گلوی علی‌اصغر(ع) نشست تا امام سجاد(ع) چنین او را نفرین کند: «خدایا سوزش تیغ و آتش را به او بچشان». چندی نگذشت که این موضوع توسط مختار به حقیقت پیوست.
اکثر مورخین نقل کرده‌اند که مختار، صد درصد با قیام علیه بنی‌امیه و قاتلین امام حسین(ع) با توابین موافق بود، اما شیوه برخورد و هدف آنان را که بیشتر روی روحیه شهادت‌طلبی محض بود، نمی‌پسندید.
پنج سال پس از واقعه جانسوز کربلا و در چهاردهم ربیع‌الثانی سال 66 هجری قیام مختار آغاز شد. قرار بود قیام مختار از نیمه ربیع‌الاول آغاز شود اما با توجه به اتفاقی که برای «ابراهیم مالک‌اشتر» رخ داد، یک روز زودتر آغاز شد.
