مصطفی محدثی خراسانی گفت: منوری به خاطر تمکنی که داشت نیازی به امرار معاش از شعر نداشت تا جایی که حتی جلسات شعر را در داروخانهاش برگزار میکرد و نسل جوانی از شاعران مشهد به این داروخانه رفت و آمد داشتند.